Read Библија, Константинов Дела Ап. 28 Bible Online

Дела Ап. 28 - Библија, Константинов bible

Дела Ап. 28

¹И кога се спасивме, дознавме дека островот се вика Малта.

²А домородците ни укажаа необично човекољубие; запалија оган и нè примија сите, заради дождот што паѓаше и заради студот.

³А кога Павле собра многу гранки и ги стави на огнот, излезе змија, натерана од горештината, и му се фати за раката.

⁴Домородците, кога видоа дека животното му виси на раката, си велеа еден на друг: „Овој човек секако е убиец: кој се спасил од морето, но и правдата не го остава да живее.”

⁵Но тој ја истресе змијата во огнот и не му стана ништо лошо.

⁶А тие чекаа дека ќе отече или одненадеж да падне мртов. Откако чекаа долго, видоа дека не му се случи никакво зло, го сменија своето мнение и рекоа дека е бог.

⁷А околу тоа место се наоѓаше имотот на поглаварот на островот, по име Поплиј, кој нè прими и нè нагости љубезно три дена.

⁸И се случи Поплиевиот татко да лежи болен од треска и болки во желудникот. Павле влезе при него, се помоли, ги положи рацете на него и се исцели.

⁹По тој настан и други болни од островото доаѓаа и се исцелуваа.

¹⁰Тие ни искажаа и многу почести, а при заминувањето нè снабдија со сè што ни беше потребно.

¹¹По три месеци отпловивме со еден александриски брод, што беше презимувал на островот и ги имаше Диоскурите како знак.

¹²И кога стигнавме во Сиракуза и останавме таму три дни,

¹³а оттаму пловејќи заобиколивме и стигнавме во Ригија; и кога по еден ден дувна јужниот ветер, дојдовме на идниот ден во Потиоли,

¹⁴каде најдовме браќа, кои нè замолија да останеме при нив седум дена. И така тргнавме за Рим;

¹⁵откако браќата, чуја за нас, ни излегоа во пресрет до Апиевата Ширина и до Трите Крчми. Кога Павле ги виде Му благодари на Бога и се охрабри.

¹⁶Штом влеговме во Рим, на Павла му беше дозволено да живее одделно, заедно со војникот, кој го чуваше.

¹⁷А по три дни, Павле ги повика јудејските првенци и кога се собраа, им рече: „Мажи браќа, иако не направив ништо против својот народ ни против татковските обичаи, мене сепак во Ерусалим ме предадоа окован во рацете на Римјаните,

¹⁸кои кога ме испитаа, сакаа да ме пуштат, зашто во мене немаше никаква вина, што би заслужувала смрт.

¹⁹Но бидејќи Јудејците му се спротивија на тоа, бев принуден да се повикам на ќесарот но не дека имав нешто за да го обвинам својот народ.

²⁰Ете, затоа ве замолив да дојдете, да ве видам и да ви позборувам, зашто заради Израелевата надеж сум окован во овие вериги.”

²¹А тие му рекоа: „Ние не примивме никакво писмо за тебе од Јудеја ниту ни дојде некој од браќата да нè извести или да рече нешто лошо за тебе.

²²Но сакаме да чуеме од тебе што мислиш, зашто ни е познато дека насекаде зборуваат против оваа ерес.”

²³И така му определија еден ден и дојдоа при него мнозина од нив, во станот. И од утро до вечер, тој им излагаше за Божјото Царство со докази и ги уверуваше за Исуса и од Мојсеевиот Закон и од Пророците.

²⁴И едни поверуваа во тоа што зборуваше, а другите не веруваа.

²⁵Бидејќи беа несложни меѓу себе, почнаа да се разотидуваат, откако Павле им рече уште еден збор: „Добро им кажа Светиот Дух на вашите татковци, преку пророкот Исаија,

²⁶велејќи: ‘Оди при овој народ и кажи му: ќе слушате и не ќе разбирате; ќе гледате и нема да видите;

²⁷зашто закораве срцето на овој народ и со ушите тешко слушаат; а своите очи ги затворија, за да не гледаат со очите и да не слушаат со ушите; и да не разбираат со срцето; и да не се обратат и да не ги исцелам.’

²⁸Затоа, да знаете дека ова Божјо спасение им е испратено на народите, и тие ќе го чујат!”

²⁹Кога го рече тоа, Јудејците си отидоа, препирајќи се многу меѓу себе.

³⁰А тој остана цели две години во својот стан, под наем, и ги примаше сите, кои му доаѓаа;

³¹и проповедајќи го Божјото Царство и учејќи за Господа Исуса Христа наполно слободно и без пречка.