Read Библија, Константинов Дела Ап. 8 Bible Online

Дела Ап. 8 - Библија, Константинов bible

Дела Ап. 8

¹Во оној ден стана и големо гонење против црквата во Ерусалим; и сите, освен апостолите се распрснаа по краиштата на Јудеја и Самарија.

²А побожни луѓе го погребаа Стефана и направија голем плач над него.

³Савле пак ја запустуваше црквата, влегувајќи во куќите, извлекуваше мажи и жени и ги предаваше во темница.

⁴Оние кои беа распрснати одеа, проповедувајќи го Словото.

⁵Така, Филип дојде во главниот град на Самарија и им го проповедаше Христа.

⁶И народот еднодушно внимаваше на Филиповите зборови; и ги слушаше и ги гледаше чудата, што ги правеше.

⁷Зашто нечистите духови излегуваа со голема викотница, а мнозина фатени и хроми беа исцелени.

⁸И стана голема радост во оној град.

⁹А порано во тој град се наоѓаше еден човек, по име Симон, кој правеше магии и го зачудуваше самарискиот народ, зборувајќи за себе дека е нешто големо;

¹⁰овој го слушаа сите од мал до голем, велејќи: „Овој е голема Божја сила.”

¹¹А го слушаа затоа што долго време ги восхитуваше со своите магии.

¹²А кога му поверуваа на Филипа, кој го проповедаше Евангелието за Божјото Царство и за името на Исуса Христа, се крштаваа мажите и жените.

¹³И самиот Симон поверува и откако беше крстен, продолжи со Филипа, гледајќи ги знаците и големите сили што се збиднуваа, се восхитуваше.

¹⁴А кога апостолите, кои беа во Ерусалим, чуја дека Самарија го прими Божјото слово, им ги испратија Петра и Јована,

¹⁵кои слегоа и се помолија за нив, за да Го примат Светиот Дух,

¹⁶зашто уште ни на еден од нив не беше слегол, а само беа крстени во името на Господа Исуса.

¹⁷Тогаш ги положија рацете на нив и тие Го примија Светиот Дух.

¹⁸А кога Симон виде дека Светиот Дух се дава со полагање на апостолските раце, им понуди сребреници,

¹⁹велејќи: „Дајте ми ја мене таа власт, на кого ќе ги положам рацете, да Го прими Светиот Дух!”

²⁰Но Петар му рече: „Нека одат во пропаст твоите сребреници заедно со тебе, зашто си помислил да го добиеш Божјиот дар со сребреници!

²¹Нема за тебе ни дел ни учество во оваа работа, зашто твоето срце не е право пред Бога.

²²Затоа, покај се од оваа твоја нечесност и моли Го Господа да ти ја прости помислата на твоето срце.

²³Зашто гледам дека си во горчлива жолчка и во оковите на неправдата.

²⁴А Симон во одговор рече: „Молете Му се вие на Господа за мене, за да не ме најде ништо од она што рековте!”

²⁵Тие пак, откако посведочија и го кажаа Господовото слово, се вратија во Ерусалим, проповедувајќи им го Евангелието на многу самариски села.

²⁶И Господов ангел му рече на Филипа: „Стани и оди кон југ, по патот што се спушта од Ерусалим кон Газа, и тој е пуст.

²⁷Тој стана и отиде. И ете, маж Етиопец - скопеник, дворјанин на етиопската царица Кандакија, кој беше одговорен над целата и ризница, а беше дошол во Ерусалим да се поклони,

²⁸и на враќање, седеше во својата кола и го читаше пророкот Исаија.

²⁹А Духот му рече на Филипа: „Приближи се и придружувај ја колата!”

³⁰Кога Филип притрча и чу дека оној го чита пророкот Исаија, и рече: „Го разбираш ли тоа, што го читаш?”

³¹Тој пак рече: „Како би можел да разберам, ако некој не ме упати!” И го повика Филипа да се качи и да седне со него.

³²А местото од Писмото, што го читаше, беше ова: „Беше одведен како овца на колење; и како што јагнето е немо пред оној, кој го стриже, така не ја отвори Својата уста.

³³Во Неговото понижување Му беше укинат судот. Кој ќе го изброи Неговото поколение? зашто Неговиот живот се зема од земјата.”

³⁴Тогаш Етиопјанецот во одговор му рече на Филипа: „Те молам, за кого го вели ова пророкот? За себе или за некој друг?”

³⁵А Филип ја отвори устата и почнувајќи од тоа Писмо, му проповедаше за Исуса.

³⁶А кога патувајќи дојдоа до некоја вода, Етиопјанецот рече: „Еве вода! Што ми пречи да се крстам?”

³⁷А Филип рече: „Ако веруваш од сè срце - можеш.” Тој одговори и рече: „Верувам дека Исус Христос е Божји Син.”

³⁸И заповеда да застане колата, и двајцата - Филип и Етиопјанецот - слегоа во водата. И го крсти.

³⁹А кога излегоа од водата, Господовиот Дух го зеде Филипа, и Етиопјанецот веќе не го виде. Но продолжи радосно по својот пат.

⁴⁰А Филип се најде во Азот, а потоа, поминувајќи го проповедаше Евангелието, по сите градови додека не дојде во Ќесарија.