Read Библија, Константинов 2 Коринќаните 11 Bible Online

2 Коринќаните 11 - Библија, Константинов bible

2 Коринќаните 11

¹Ох, кога би сте можеле да истрпите малку безумие од моја страна! Но, вие и ме трпите!

²Зашто, ревнувам за вас со Божја ревност; бидејќи ве свршив со еден маж, за да ве приведам како чиста девица пред Христа.

³Но се плашам, како што змијата ја измами Ева со своето лукавство, така и вашите мисли да не се одвратат од простодушноста и од чистата верност во Христа.

⁴Зашто, ако некој дојде да ви проповеда друг Исус, кого ние не го проповедавме; или ако примате друг дух, кого не го примивте; или друго евангелие, кое не сте го примиле, вие сепак би сте го трпеле тоа.

⁵Имено, мислам дека во ништо не сум помал од најпрвите апостоли.

⁶Ако сум и невешт во говорот, не сум во знаењето, тоа ви го покажавме во сè и сешто.

⁷Грев ли сторив понижувајќи се самиот, за да ве издигнам вас, кога без награда ви го проповедав Божјото Евангелие?

⁸Ограбив други цркви, примајќи од нив плата, за да ви служам вам. И кога бев при вас, и кога бев во беда, никому не му бев на товар;

⁹зашто за моите потреби дадоа браќата, кои дојдоа од Македонија. И се пазев во сè, и ќе се пазам, да не ви бидам товар.

¹⁰Христовата вистина е во мене, и оваа пофалба за мене нема да биде ограничена во ахајските краишта!

¹¹Зошто? Затоа ли што не ве љубам? Бог знае!

¹²А она што го правам, ќе го правам и во иднина, за да го пресечам поводот на оние, кои бараат повод, за да се покажат како нас во она во што се фалат.

¹³Зашто таквите луѓе се лажни апостоли, измамливи работници кои се преправаат во Христови апостоли.

¹⁴И не е чудно, зашто самиот сатана се преправа во ангел на светлината.

¹⁵Тогаш, не е ништо големо, ако и неговите слуги се преправаат во слуги на правдата. Но нивниот крај ќе им биде според нивните дела.

¹⁶Велам пак: никој да не ме смета за безумен, ако пак ме смета како таков, примете ме како безумен, за да се пофалам и јас малку.

¹⁷А она што го зборувам сега, не го зборувам по Господа, туку како во безумство, во смелоста на фалењето.

¹⁸И кога веќе мнозина се фалат по тело, и јас ќе се фалам;

¹⁹зашто вие, кои сте мудри, со задоволство ги трпите безумните!

²⁰Имено, трпите: ако некој ве заробува, ако некој ве јаде, ако некој ве ограбува, ако некој се возвишува себеси, ако некој ве удира по лице.

²¹Зборувам за срам, како да бевме слаби во тоа. Но ако е некој смел во нешто (зборувам по безумство) и јас сум смел.

²²Евреи ли се? И јас сум. Израелци ли се? И јас сум. Авраамово потомство ли се? И јас сум.

²³Христови служители ли се? Зборувам во безумство. Јас сум уште повеќе. Повеќе се трудев, повеќепати бев во темници, бев биен премногу; многупати во смртни опасности.

²⁴Од Јудејците примив петпати по четириесет удари без еден.

²⁵Трипати бев бичуван, еднаш каменуван, трипати доживеав бродолом; ноќ и ден поминав на длабоко море.

²⁶Често патував: бев во опасности од реки, во опасности од разбојници, во опасности од сонародници, во опасности од народи; во опасности во град, во опасности во пустина, во опасности по море, во опасност меѓу лажни браќа,

²⁷во труд и тешкотија, многупати во неспиење, во глад и жед, во многу постење, на студ и во голота;

²⁸посебно, преку сè тоа што секојдневно напаѓа на мене - грижата за сите цркви.

²⁹Кој е слаб, а и јас да не сум слаб? Кој се соблазнува, а јас да не согорувам?

³⁰Ако треба да се фалам, ќе се фалам со своите слабости.

³¹Бог и Таткото на нашиот Господ Исус, Кој е благословен довека, знае дека не лажам.

³²Во Дамаск, намесникот на царот Арета, го чуваше Дамаскиот град, сакајќи да ме фати,

³³и ме спуштија низ прозорец, во кош преку ѕидот, и избегав од неговите раце.