Read Библија, Константинов Евреите 7 Bible Online

Евреите 7 - Библија, Константинов bible

Евреите 7

¹Зашто овој Мелхиседек, салимски цар, свештеник на Сèвишниот Бог, кој го пресретна Авраама кога се враќаше по победата над царевите, и го благослови;

²кому Авраам му оддели десеток од сè; чие име прво значи „Цар на правдата”, потоа „Цар на Салим” односно „Цар на мирот”,

³без татко, без мајка, без родословие, кој немаше ниту почеток на деновите, ниту свршеток на животот, сличен на Божјиот Син, останува вечно свештеник.

⁴Гледате ли колку е голем оној кому патријархот Авраам му даде десеток од најдобриот плен!

⁵Навистина и оние од Левиевите синови, кои ја примаат свештеничката служба, имаат заповед според Законот да земаат десеток од народот, односно од своите браќа, иако и тие излегоа од Авраамовите бедра.

⁶Но оној, кој не произлегол од нив зеде десеток од Авраама и го благослови оној кој ги имаше ветувањата.

⁷А и без секаква противречност е дека помалиот е благословен од поголемиот.

⁸И така, тука смртни луѓе земаат десеток, а таму Оној, за Кого се сведочи дека живее.

⁹И да речам така, Левиј, кој зема десеток, даде десеток преку Авраама,

¹⁰зашто уште беше во бедрото на својот татко, кога Мелхиседек го сретна.

¹¹И така, ако исполнувањето беше преку левитското свештенство, зашто народот го прими Законот под него, каква потреба би била уште да се издигне друг свештеник по редот Мелхиседеков и да не се наречува по редот Аронов?

¹²Зашто, ако се промени свештенството по неопходност станува и промена на Законот.

¹³Бидејќи тој, за кого се вели ова му припаѓаше на друго племе, од кое никој не служел при жртвеникот.

¹⁴Зашто е познато дека нашиот Господ произлезе од Јудиното племе, а за свештенство од ова племе Мојсеј ништо не рече.

¹⁵Тоа станува уште појасно ако се воздигне друг свештеник според сличноста на Мелхиседек,

¹⁶кој не станал тоа според закон на телесна заповед, туку според силата на неуништливиот живот.

¹⁷Зашто за него се сведочи: „Ти си свештеник довека по редот Мелхиседеков.”

¹⁸Со тоа се укинува поранешната заповед, заради нејзината слабост и бесполезност -

¹⁹зашто Законот не усовршил ништо, а се воведува подобра надеж, преку која се доближуваме до Бога.

²⁰Доколку не бива без заклетва, имено другите станаа свештеници без заклетва;

²¹а Тој со заклетва преку Оној, Кој Му рече: „Господ се заколна и нема да се покае: Ти си свештеник довека”,

²²дотолку и Исус стана залог на подобар завет.

²³И тие во голем број станаа свештеници зашто смртта ги спречуваше да продолжат,

²⁴а Тој пак има свештенство, што не може да мине на друг, зашто останува довека.

²⁵Затоа и може наполно да ги спасува оние, кои преку Него доаѓаат при Бога, зашто секогаш живее, за да посредува за нив.

²⁶Зашто таков Првосвештеник ни требаше и нам: свет, невин, непорочен, одвоен од грешниците и повозвишен од небесата,

²⁷Кој нема секојдневна потреба како првосвештениците, да принесува жртва прво за своите гревови, а потоа за гревовите на народот, зашто тоа го направи еднаш за секогаш принесувајќи се Самиот Себе.

²⁸Зашто, Законот поставува слаби луѓе за големи свештеници, а зборот на заклетвата - дадена после Законот, Синот, Кој е усовршен довека.