Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Битие 18 Bible Online

Битие 18 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Битие 18

¹Потоа му се јави Господ кај дабот Мамре кога седеше пред вратата од шаторот свој, на пладнина.

²Откако ги крена очите свои, виде Тројца мажи како стојат спроти него. Откако ги виде, им притрча во пресрет пред вратата на шаторот свој, и им се поклони доземи.

³И рече: »Господи, ако сум нашол милост пред Тебе, немој да го одминеш слугата Свој!

⁴Ќе Ви донесам малку вода: измијте ги нозете, па одморете се малку под ова дрво!

⁵И ќе Ви изнесам малку леб за да се поткрепите штом веќе навративте кај слугата Ваш, па тогаш продолжете го својот пат.« Тие рекоа: »Направи, како што рече!«

⁶И Авраам отрча во шаторот кај Сáра, и ѝ рече: »Замеси брзо три мерки чисто брашно и испечи погачи!«

⁷Па отрча кај говедата и фати теле младо и угоено, и му го даде на момокот, и тој побрза да го зготви.

⁸Па потоа изнесе масло и млеко и телето, што беше зготвено, и им принесе; и тие јадоа, а тој самиот стоеше пред нив под дрвото.

⁹Тогаш тие го прашаа: »Каде е Сáра, жената твоја?« А тој одговори: »Ене ја во шаторон.«

¹⁰Еден, пак, од нив му рече: »Догодина во ова време, враќајќи се, Јас, пак ќе дојдам кај тебе, и Сáра, жената твоја ќе има син.« А Сáра слушаше на вратата од шаторот, зад него.

¹¹Авраам и Сáра беа стари и возрасни, и кај Сáра беше престанало редовното кај жените.

¹²Затоа Сáра се насмеа во себе, велејќи: »Бидејќи сум остарела, сега ли ќе ни дојде радоста? А и господарот ми е стар.«

¹³Тогаш му рече Господ на Авраама: »Зошто се насмеа Сáра во себе, велејќи — Вистина ли е дека ќе родам кога сум остарена? —

¹⁴Има ли нешто неможно за Господа? Догодина во ова време Јас пак ќе дојдам при тебе, и Сáра ќе има син.«

¹⁵Но Сáра не призна и рече: »Не се насмеав,« бидејќи се беше уплашила. А Он рече: »Не, ами ти се насмеа.«

¹⁶Потоа луѓето станаа и тргнаа кон Содом и Гомор, а и Авраам појде со нив да ги испрати.

¹⁷А Господ рече: »Како да кријам од Авраама, слугата Свој, што сакам да направам?

¹⁸Та од Авраама ќе излезе голем и силен народ, и преку него ќе бидат благословени сите народи на земјата.

¹⁹Оти него го избрав за да им заповеда на синовите свои, и на домот свој по себе, да одат по патот Господен и да извршуваат правда и суд, за да може Господ да го исполни она, што му го вети на Авраама.«

²⁰И рече Господ: »Голем повик е против Содом и Гомор, и гревовите нивни се претешки.

²¹Затоа ќе слезам за да узнаам и да видам дали така се прави, како што повикот доаѓа до Мене, или не.«

²²Оттаму луѓето тргнаа кон Содом, додека Авраам уште стоеше пред лицето на Господа.

²³Тогаш Авраам се приближи и рече: »Сакаш ли да го уништиш и праведниот со неправедниот и ќе биде ли праведниот како неправедниот?

²⁴Можеби во градот има педесетмина праведници; зарем ќе ги погубиш и нив, а да не му простиш на тоа место заради оние педесет праведници, што се во него?

²⁵Не е можно така да постапиш Ти, да погубиш праведни со неправедни заедно, та исто да се случи со праведникот како и со неправедникот; не, тоа од Тебе не; зарем Судијата на целата замја нема да суди право?«

²⁶И рече Господ: »Ако во градот Содом најдам педесетмина праведници, ќе го запазам градот и целото место заради нив.«

²⁷А Авраам одговори и рече: »Еве, се осмелив да Му проговорам на Господа, иако сум земја и пепел.

²⁸Можеби да има праведници од педесет пет помалку; зар заради тие пет ќе го затреш целиот град?« Он одговори: »Нема тоа да го направам, ако најдам четириесет и пет.«

²⁹И го продолжи разговорот со Него и рече: »Можеби ќе се најдат таму четириесет?« Он, пак, одговори: »Нема да го направам ни поради тие четириесет.«

³⁰Потоа рече: »Нека не се налути Господ, ако речам — можеби ќе се најдат триесет?« — Он рече: »Нема да го направам, ако најдам триесет.«

³¹И пак рече: »Еве, се осмелувам одново да Му проговарам на Господа — можеби ќе се најдат дваесет?« »Нема да го уништам — рече — ни заради тие дваесет.«

³²Најпосле рече: »Нека не се налути, Господ, ако уште еднаш проговорам — можеби ќе се најдат десет?« — Он рече: »Нема да ги искоренам ни заради оние десет.«

³³И Господ замина, откако престана да зборува со Авраама; а Авраам се врати во своето место.