Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Битие 2 Bible Online

Битие 2 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Битие 2

¹Така се доврши небото и земјата и сиот украс нивни.

²И ги заврши Бог до седмиот ден делата Свои, што ги направи; и си отпочина во седмиот ден од сите дела Свои, што ги создаде.

³И го благослови Бог седмиот ден, и го освети, зашто во тој ден си отпочина од сите дела Свои, што ги направи и создаде.

⁴Ете така настанаа небото и земјата, во она време кога Господ Бог ги создаде земјата и небото.

⁵И секое растение полско, што уште не беше на земјата, и секоја тревка земна, што уште не беше никнала, зашто Господ Бог уште не праќаше дожд на земјата, ниту, пак, имаше човек што ќе ја обработува земјата,

⁶но се креваше пара од земјата. И ја натопуваше површината на целата земја.

⁷А го создаде Господ Бог човекот од прав земен и му дувна во лицето дух животен; и човекот стана жива душа.

⁸И насади Господ Бог рај во Едем, на исток; и таму го смести човекот што го создаде.

⁹И направи Господ Бог да израстат од земјата секакви дрвја, убави за гледање и добри за јадење, и дрвото на животот среде рајот, и дрвото за познавање на доброто и злото.

¹⁰И вода течеше од Едем, за да го наводнува рајот, а потоа таа се раздвојуваше во четири реки.

¹¹Името на едната е Фисон; таа тече околу целата земја Хевилска, а таму има злато.

¹²Златото на таа земја е добро; таму има и бделиум и камен оникс.

¹³А на втората река името ѝ е Геон; таа ја опкружува целата земја Куш.

¹⁴Името, пак, на третата река е Тигар, а тече на исток од Асирија. Четвртата река е Ефрат.

¹⁵И, земајќи го Господ Бог човекот, кого го создаде, го воведе во градината Едемска, за да ја обработува и да ја пази.

¹⁶И му заповеда Господ Бог на човекот и рече: »Од секое дрво во градината можеш да јадеш,

¹⁷освен од дрвото за познавење на доброто и на злото; од него не јади; зашто во оној ден кога ќе вкусиш од него, ќе умреш.«

¹⁸И рече Господ Бог: »Не е добро за човекот да биде сам; да му создадеме помошник, сличен на него!«

¹⁹Тогаш Господ Бог ги создаде од земјата сите полски животни, и сите птици небески, и ги доведе кај човекот за да види како која ќе ја нарече тој, па, како што човекот ќе го нарече секое живо суштество, така да му биде и името.

²⁰И им даде човекот имиња на сиот добиток, и на птиците небески, и на сите ѕверови полски; но за човекот не се најде помошник, сличен на него.

²¹Затоа Господ му прати на човекот тврд сон; па кога заспа, му зеде едно ребро, и местото го пополни со плот.

²²И Господ Бог создаде жена од реброто, што го зеде од човекот, и ја доведе кај човекот.

²³А човекот рече: »Еве сега коска од моите коски, и плот од мојата плот. Нека ѝ биде името жена, зашто е земена од мажот!«

²⁴Затоа ќе го остави човекот таткото свој и мајката своја и ќе се прилепи кон жената своја; и обата ќе бидат едно тело.

²⁵И беа обајцата голи, Адам и жена му, и не им беше срам.