Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Битие 32 Bible Online

Битие 32 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Битие 32

¹И Јаков тргна по својот пат и виде војска Божја спроти него; и го сретнаа ангели Божји.

²А кога ги виде, Јаков рече: »Ова е Божја војска.« И затоа местото го нарече Маханаим.

³И прати Јаков пред себе гласници кај Исава, братот негов, во земјата Сеир, во крајот Едомски.

⁴Па им заповеда и рече: »Вака речете му на господарот мој Исава: — ‚Еве што вели слугата твој Јаков: бев при Лавана и досега се задржав таму;

⁵а имам волови, осли и ситен добиток, слуги и слугинки; затоа испратив да го известат господарот мој Исава; не би ли нашол слугата твој милост пред тебе?‘«

⁶И се вратија гласниците кај Јакова и му рекоа: »Отидовме при братот твој Исав, и ете тој ти доаѓа во пресрет со четиристотини души.«

⁷А Јаков се уплши многу и се загрижи; па ги раздели во две групи своите луѓе што беа со него, и овците, и воловите, и камилите.

⁸И рече Јаков: »Ако Исав удри на едната група и ја разбие, можеби втората ќе се спаси.«

⁹И пак рече Јаков: »Боже на таткото мој Авраама, Боже на таткото мој Исака, Господи Боже, Ти, Кој ми рече — ‚Врати се во земјата каде што си роден, и Јас ќе ти бидам добротвор!‘ —

¹⁰Не сум заслужил толкава милост и толкава вера што му ја направи на слугата Твој; зашто само со стап го минав овој Јордан, а сега сум господар на два табора.

¹¹Спаси ме од рацете на братот мој, од рацете Исавови, оти се плашам од него да не би, кога ќе дојде да ме убие мене, да ги убие и мајките и децата.

¹²А Ти рече — ‚Навистина Јас ќе ти бидам добротвор, и ќе направам потомството твое да биде како песокта морска, кое од множество не ќе може да се изброи.‘«

¹³И преноќева таму таа ноќ, и зеде од сѐ она што му беше при рака, па му испрати дарови на својот брат Исава:

¹⁴двесте кози со двесте јарци, двесте овци со двесте овни,

¹⁵триесет камили родилки со камилчиња, четириесет крави и десет јуниња, дваесет ослици и десет осли.

¹⁶И им ги предаде на слугите свои, секое стадо посебно. Па им рече на слугите свои: »Врвете пред мене и оставајте доволно растојание меѓу едното стадо и другото!«

¹⁷И му заповеда на првиот, велејќи: »Ако те сретне Исав, братот мој, и те праша, велејќи: — ‚Чиј си?‘ — и — ‚Каде одиш?‘ — и — ‚Чие е тоа што го тераш пред тебе?‘

¹⁸А ти кажи — ‚На слугата твој Јакова, а ова му го испраќа како дар на господарот свој Исава, и ете, и самиот доаѓа по нас.‘«

¹⁹Што му заповеда на првиот, така направи и на вториот и на третиот и на сите што одеа по стадата, и рече: »Така кажете му на Исава, кога ќе го сретнете.«

²⁰И уште рече: »Ете, Јаков слугата твој, доаѓа по нас.« Оти си велеше; »Ќе го ублажам со даровите што одат пред мене, па ќе му го видам тогаш лицето; можеби, и ќе ме прими.«

²¹Така даровите тргнаа пред него, а тој преноќева таа ноќ кај таборот свој.

²²И ноќта стана, па откако ги зеде обете жени свои и двете робинки и единаесетте синови свои, го премина потокот Јавок.

²³А откако нив ги зеде и ги преведе преку потокот, пренесе и сѐ друго што имаше.

²⁴А кога остана Јаков сам, тогаш некој се бореше со него до зори.

²⁵И кога виде дека не може да го совлада, се допре до бедрото, така што на Јакова му се измести колкот од зглобот додека се бореше со Него.

²⁶Па тогаш рече: »Пушти Ме веќе, зора е!« Но Јаков одговори: »Нема да Те пуштам, додека не ме благословиш.«

²⁷И му рече: »Како се викаш?« А тој одговори »Јаков«.

²⁸Тогаш му рече: »Отсега името нема да ти биде Јаков, туку Израил ќе е името твое; зашто храбро се бореше и со Бога, па и со луѓето силен ќе бидеш.«

²⁹А Јаков праша и рече: »Кажи ми го името Твое!« А Он одговори: »Зошто прашуваш за името Мое, кое е чудно?« И го благослови таму.

³⁰И Јаков го нарече она место со името Фануил, зашто, рече; »Бога го видов лице в лице, и душата моја се спаси.«

³¹А сонцето беше изгреало кога го мина Фануил, и накривнуваше поради колкот.

³²Затоа синовите Израилеви не ја јадат жилата кај зглобот од бедрото се до денешен ден, бидејќи зглобот на бедрото од Јакова му беше исчашен во тетивата.