Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Битие 39 Bible Online

Битие 39 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Битие 39

¹А Јосифа го одведоа во Египет. И Петефри, дворјанинот Фараонов, заповедник на стражата, Египтјанин, го купи од Исмаилците, кои го доведоа таму.

²И Господ беше со Јосифа, та затоа беше задоволен, и живееше во куќата од господарот свој, Египтјанинот.

³И господарот негов виде дека е Господ со него и дека сѐ што работеше тој, Господ правеше да успева во рацете негови.

⁴И Јосиф се здоби со милост кај овој господар, и му угодуваше. Најпосле го постави над целиот свој дом, и сѐ што имаше, го предаде во рацете негови.

⁵А кога го постави над домот свој и над сѐ што имаше, оттогаш Господ го благослови домот на Египтјанинот заради Јосифа; и благословот Господов беше над сѐ, што имаше во куќата и во полето негово.

⁶И остави во Јосифовите раце сѐ за што имаше, и не се грижеше веќе за друго, освен за лебот, што го јадеше сам. А Јосиф беше со убава става и со красиво лице.

⁷И се случи, по некое време, жената на господарот негов, да се загледа во Јосифа, и му рече: »Легни со мене!«

⁸А тој одби и ѝ рече на жената од господарот свој: »Ете, господарот мој не се грижи веќе за ништо што има во куќата, туку сѐ што имаше, ми го предаде мене во рацете.

⁹Ни самиот не е поголем од мене во својот дом; и тој ништо не ми забранил, освен тебе, зашто си му жена; па како јас да направам толку големо зло и да грешам пред Бога?«

¹⁰И така таа му зборуваше на Јосифа за тоа секој ден, но тој не ја послуша да легне со неа, ниту да се задржува кај неа.

¹¹Се случи еден ден тој да дојде во куќата по своја работа, а таму дома да нема никого од домашните.

¹²Тогаш таа го фати за облеката и му рече: »Легни со мене!« Но тој, оставајќе ја облеката своја во рацете нејзини, избега и си отиде.

¹³А таа, кога виде дека тој ја остави во рацете нејзини облеката своја и избега,

¹⁴ги викна своите домашни, па им рече, велејќи: »Гледајте, ни довел човек Евреин за да нѐ срамоти. Дојде при мене и рече: ‚Легни со мене!‘ Но јас извикав на сиот глас.

¹⁵А тој, кога чу дека го подигнав гласот и извикав, ја остави облеката своја кај мене и избега, па си отиде.«

¹⁶И таа ја задржа облеката негова кај себе, додека си дојде господарот во домот свој.

¹⁷А тогаш и нему му ја кажа истата работа, велејќи: »Слугата Евреинот, што го доведе кај нас, дојде кај мене да ме срамоти и ми рече: ‚Да бидам со тебе!‘

¹⁸Но кога чу дека подигнав глас и извикав, тој ја остави облеката своја кај мене и си избега.«

¹⁹Кога ги чу господарот негов зборовите на жената своја, која му рече: »Ова ми го направи слугата твој,« — се разгневи многу.

²⁰И го фати господарот Јосифа, па го фрли в затвор, каде што лежеа затворениците царски. И тој остана таму, во затворот.

²¹Но Господ беше со Јосифа и излеа милост Своја над него и направи да му омили на старешината на затворската стража.

²²И му ги довери началникот на затворската стража на Јосифа сите затвореници во затворот; и сѐ што требаше да се сврши, тој го вршеше.

²³И старешината на затоврот не надгледуваше ништо: сѐ беше во Јосифовите раце, зашто Господ беше со него; и сѐ што правеше, Господ делуваше да успева во рацете негови.