Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Битие 49 Bible Online

Битие 49 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Битие 49

¹Потоа ги повика Јаков синовите свои и им рече: »Соберете се, за да ви соопштам однапред, што ќе се случи со вас во последните денови.

²Соберете се и послушајте ме, вие синовите на Јакова, послушајте го Израилот таткото ваш —

³Рувиме, сине мој првороден, ти си крепост моја и почеток на чедата мои; прв по достоинство и прв по сила.

⁴Ти бликаш како вода; нема да се издигнеш, зашто се качи на татковото легло, и ја оскверни постелата моја, на која се качи.

⁵Симеон и Левиј се браќа, но направија оружје на неправда.

⁶Во советувањата нивни да не влегува душата моја, и во собирот нивни да не учествува славата моја; бидејќи тие во гневот свој убија луѓе, а за своја веселба испокинаа жили на јунец.

⁷Проклет да е гневот нивни, оти е жесток, и лутината нивна, зашто е свирепа; ќе ги разделам во Јакова, и ќе ги растурам во Израилот.

⁸Јудо! Тебе ќе те фалат браќата твои, и рацете секогаш ќе ти бидат врз плеќите на непријателите твои; и тебе ќе ти се клањаат синовите на таткото твој.

⁹Јудо, лаве мој мал! Од грабеж се издигаш, сине мој. Се наведнуваш и легуваш како лав и лавица. Кој смее да те разбуди?

¹⁰Нема да недостасува кнез од Јуда, и водач од бедрата негови, сѐ дури не дојде Оној, Кому му припаѓа власта, и Он е надеж на народите.

¹¹Тој го врзува за лоза оселот свој, и полето на неговата ослица за дебела прачка; во вино ја пере облеката своја, а во крв од грозје облеклото свое;

¹²очите му се повесели од вино и забите му се побели од млеко.

¹³Завулон ќе живее покрај море и при морско пристаниште, а границата ќе му биде до Сидон;

¹⁴Исахар го засака доброто, почивајќи меѓу огради;

¹⁵па, откако виде дека почивката е добра и дека е земјата плодна, ги сви рамењата свои под трудот и стана земјоделец.

¹⁶Дан ќе му суди на својот народ, како и на секое племе Израилево.

¹⁷Дан нека биде змија на пат што седи на раскрсница, која, штом го каснува коњот за нога, јавачот негов паѓа назад.

¹⁸чекајќи спасение од Господа.

¹⁹А Гад, него незгоди ќе го снајдат, но тој, одејќи им по трагите, ќе ги совлада.

²⁰Кај Асира ќе има храна во изобилие, тој ќе им дава храна на кнезовите.

²¹Нефталим е како стебло разгрането, што развило убави гранки.

²²Јосиф е син мој издигнат, син ревносен, син мој најмлад, свртен кон мене!

²³Иако здоговорено те навредуваа, огорчуваа луто и иако силните ги управуваа стрелите во тебе,

²⁴се сотреа со сила нивните лакови и ослабнаа мускулите на рацете нивни од силната рака на Јакова: така Израилот, таткото твој ојакна од Бога.

²⁵И ти помогна мојот Бог и те благослови со благослов одозгора од небото, и со благослов од земјата, со благослов од сите гради, од сите утроби.

²⁶Благословите на таткото твој и на мајката твоја ги надминаа благословите на старите планини и благословите на вечните ридови; тие нека се спуштат над главата Јосифова, избраниот меѓу браќата, над кои господареше.

²⁷Венијамин е волк граблив, наутро јаде лов, а навечер го дели пленот.«

²⁸Тоа се дванаесетте синови Јаковови, и тоа им го изговори таткото нивни, ги благослови: секого со благословот негов ги благослови.

²⁹Потоа им рече: »Јас се прибирам при родот свој, погребете ме при татковците мои, во пештерата што е во нивата на Хетеецот Ефрон.

³⁰Во пештерата, што се наоѓа во нивата Макпелска спроти Мамре, во земјата Хананска, која ја беше купил Авраам од Хетеецот Ефрон, за да има свој гробница.

³¹Таму ги погребаа Авраама и жената негова Сара, таму го погребаа и Исака и Ревека, жената негова, а таму ја погребаа и Лија;

³²во сопствената нива и пештерата, што е во неа, која е купена од синовите Хетееви.«

³³И престана Јаков да им говори на синовите свои, го повлече нозете во постелата, па умре — и се прибра кај предците свои.