Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Битие 50 Bible Online

Битие 50 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Битие 50

¹Тогаш Јосиф падна врз лицето од таткото свој, плака над него, и го целива.

²И им заповеда Јосиф на гробарите, кои беа во негова служба, да го погребат таткото негов; и гробарите го погребаа Израилот.

³И изминаа четириесет дена, зашто така се бројат деновите погребни, и го оплакуваше седумдесет дена.

⁴Штом изминаа деновите на жалоста, им рече Јосиф на големците Фараонови, велејќи: »Ако сум нашол милост пред вашите очи, зборувајте со Фараонот и речете му:

⁵‚Таткото мој ме заколна пред да умре и ми рече: — Во гробот мој, што го ископав во земјата хананска, таму да ме погребеш.‘ — Па сега би сакал да одам и да го погребам таткото мој, а потоа ќе се вратам.« И му рекоа на Фараонот според зборовите Јосифови.

⁶А Фараонот му рече на Јосифа: »Оди и погреби го таткото твој, штом те заколнал.«

⁷Потоа отиде Јосиф да го погребе таткото свој. А со него појдоа и сите слуги Фараонови, старешини од земјата египетска,

⁸и целиот дом Јосифов и браќата негови, и целиот дом на таткото негов и роднините негови. Овците и говедата ги оставија во земјата Гесем.

⁹Со него тргнаа, исто така, коли и коњаници, толку многу, што претставуваа голема погребна придружба.

¹⁰А кога дојдоа во Горни Хатад, кој е од онаа страна на Јордан, заплакаа таму многу силно и жално. И Јосиф го оплакуваше својот татко седум дена.

¹¹А луѓето од онаа земја хананска кога видоа плачење во Горни Хатад, рекоа: »Голема жалост имаат Египтјаните.« Затоа тоа место го нарекоа »Абел Мисраим«, односно, плач египетски: што е отаде Јордан.

¹²И му направија синовите негови онака, како што им беше заповедал;

¹³го однесоа синовите негови во земјата Хананска, и го погребаа во пештерата на нивата Макпела, што беше ја купил Авраам од Хетеецот Ефрон, спроти Мамре, за да има гробница.

¹⁴А Јосиф се врати во Египет, — тој и браќата негови, и сите, кои беа на погребението на неговиот татко.

¹⁵Кога видоа браќата Јосифови дека нивниот татко умре, си рекоа; »Да не би да си спомни Јосиф за нашата омраза, па да ни одмазди за сето зло, што му го направивме!«

¹⁶Затоа дојдоа и му рекоа на Јосифа: »Татко ти остави клетва пред да умре и рече —

¹⁷‚Вака кажете му на Јосифа: Прости им ја на браќата твои неправдата и гревот нивни, што ти го направија.‘ И ете, сега прости им го гревот на слугите на татковиот Бог.« А Јосиф заплака, кога му го рекоа тоа.

¹⁸Потоа дојдоа пред него и рекоа: »Еве, ние сме слуги твои.«

¹⁹Јосиф им рече: »Не плашете се, бидејќи јас сум по Бога.

²⁰Вие помисливте лошо за мене, но Бог тоа го обрна во добро, за да се изврши она, што денес се случува: да се прехранат многу луѓе.«

²¹И им рече: »Не плашете се, јас ќе ве прехранам вас и вашите домови.« Така ги утеши, зборувајќи угодно.

²²И продолжи да живее Јосиф во Египет, самиот тој и браќата негови и целиот дом на таткото негов: поживе сто и десет години.

²³И ги виде Јосиф синовите Ефремови до третото колено; а и синовите на Махир, синот Манасиев, што се родија на колената Јосифови.

²⁴Тогаш им рече на браќата свои, велејќи: »Јас ќе умрам; но Бог вас секако ќе ве посети и ќе ве изведе од оваа земја во земјата, за која им се заколнал Бог на нашите татковци — на Авраама, на Исака и на Јакова.«

²⁵Па ги заколна Јосиф синовите Израилеви и им рече: »Кога Бог ќе ве посети вас, вие тогаш понесете ги коските мои одовде со вас!«

²⁶Потоа умре Јосиф кога имаше сто и десет години. И, го погребаа, го положија во ковчег во Египет.