Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 2 Царства 21 Bible Online

2 Царства 21 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

2 Царства 21

¹Во дните на Давида имаше по земјата три години глад, година по година. Давид го праша Господа. И Господ рече: »Тоа е поради Саула и крвничкиот дом негов, поради тоа што ги погуби Гаваонците.«

²Тогаш царот ги повика Гаваонците и зборуваше со нив. Гаваонците не беа од Израилевите синови, туку остатоци од Аморејците, на кои Израиците им беа дале клетва, но Саул сакаше да ги истреби од ревност кон потомците на Израилот и на Јуда.

³И Давид им рече на Гаваонците: »Што да направам за вас и со што да ве задоволам, за да го благословите наследството Господово?«

⁴Гаваонците му одговорија: »Не ни треба ни сребро, ни злато од Саула, ниту од неговиот дом, не ни треба ни да се убива кој и да било од Израилот.« Тој праша: »А што сакате? Јас ќе направам.«

⁵Тие му одговорија на царот: »Од оној човек, што нѐ погубуваше и сакаше да нѐ истреби, та да нѐ нема во ниеден од Израилевите предели, —

⁶од неговите потомци предај ни седум души, и ние ќе ги обесиме среде бел ден пред Господа во Гива, градот на Саула, избраник Господов.« А царот рече: »Ќе ви предадам.«

⁷Но царот го пожали Мемфивостеја, синот на Јонатана, Саулов син, поради клетвата во името Господово, која беше меѓу нив, меѓу Давида и Сауловиот син Јонатан.

⁸И царот го зеде Армона и Мефивостеја, двајцата синови на Ресфа, од ќерка на Аија, која му ги беше родила на Саула, и петте синови на Мелхола, Саулова ќерка, што му ги беше родила на Ездрила, син на Мохулатецот Верзелиј,

⁹и ги предаде во рацете на Гаваонците, и тие ги обесија среде бел ден на гората пред Господа. И загинаа сите тие седум души заедно; тие беа погубени во првите дни на жетвата, во почетокот на јачменовата жетва.

¹⁰Тогаш Рисфа, ќерката на Аија, зеде вреќиште, си го посла на онаа гора и седеше од почетокот на жетвата, сѐ додека се излеаја врз нив од небото Божјите води, и не остави да се допрат до нив и птиците небески и ноќе — полските ѕверови.

¹¹И му соопштија на Давида, што направила Ресфа, ќерката на Аија, Саулова наложница. И тие истлеани, ги прибра Дан, синот на Јоја, од потомците на исполините.

¹²Давид отиде, та ги прибра коските на Саула и коските на синот негов Јонатан од жителите на Јавис Галадски, кои ги беа зеле тајно од плоштадот на Вет-Сан, каде што ги беа обесиле Филистејците, кога Филистејците го убија Саула во Гелвуја.

¹³Тој ги пренесе оттаму коските на Саула и коските на синот негов Јонатан; и ги собра коските на обесените среде бел ден.

¹⁴И ги погреба коските на Саула и на синот негов Јонатан, и коските на обесените среде бел ден во земјата Венијаминова, во Сила, во гробот на татко му Киса. И извршија сѐ, што беше заповедал царот. И потоа Бог се смили над земјата.

¹⁵И започна пак војна меѓу Филистејците и Израилците. И излезе Давид и слугите негови со него и војуваа со Филистејците; и Давид се умори.

¹⁶Тогаш Јесвеј, еден од Рефаимовите потомци, чие копје тежеше триста сикли бакар и кој беше препашан со нов меч, сакаше да го погуби Давида.

¹⁷Но Авеса, Саруевиот син, му помогна, и Авеса го спаси Давида и го удри Филистеецот и го уби. Тогаш Давидовите луѓе се заколнаа и рекоа: »Ти нема повеќе да излегуваш со нас во војна, за да не згасне светилото Израилево.«

¹⁸Потоа пак имаше војна со Филистејците во Гет; тогаш Совохај го уби Сафута, еден од Рефаимовите потомци.

¹⁹Стана и друга битка во Гет; тогаш Елханан, синот на Ариоргима Витлеемецот, го уби Гетецот Голијат, на кого дршката на копјето му беше колку ткаечко кросно.

²⁰Стана уште една битка во Гет; и таму имаше еден крупен човек, исто така од Рефаимовите потомци, со по шест прсти на рацете и на нозете, се дваесет и четири.

²¹Тој ги навредуваше Израилците; но Јонатан, синот на Сафаја, Давидовиот брат, го уби.

²²Тие четворицата беа од родот на Рефаимовиците во Гет, и паднаа од раката на Давида и на слугите негови.