Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 4 Царства 17 Bible Online

4 Царства 17 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

4 Царства 17

¹Осиј, синот на Ила, стана цар во Самарија над Израилот во дванаесеттата година на јудејскиот цар Ахаз царуваше девет години,

²а го вршеше она што не беше угодно пред очите на Господа, но не така, како израилските цареви, што беа пред него.

³Притив него се крена асирскиот цар Саламанасар, и Осиј му стана потчинет, та му даваше данок.

⁴Асирскиот цар забележа кај Осија измена, зашто тој беше испраќал пратеници при египетскиот цар Сигор и не му даваше данок на асирскиот цар секоја година; тогаш асирскиот цар го зеде под стража и го затвори во темница.

⁵И се крена асирскиот цар против целата земја, се приближи до Самарија и ја држеше во опсада три години.

⁶Во деветтата година на Осија, асирскиот цар ја презеде Самарија, ги пресели Израилците во Асирија и ги насели во Алај и во Авор, при реката Гозан, и во пределите мидијски.

⁷А тоа стана, затоа што Израилевите синови почнаа да грешат пред Господа, својот Бог, Кој ги изведе од Египетската земја, од раката на египетскиот цар — Фараона, и почнаа да почитуваат други богови,

⁸а да постапуваат според обичаите на народите, кои Господ ги беше прогнал пред лицето на Израилевите синови, и според обичаите на израилските цареви, како што тие постапуваа.

⁹А почнаа Израилевите синот да вршат работи неугодни пред Господа, својот Бог, си подигнаа идолски светилишта по сите свои градови, и тоа, почнувајќи од стражарската кула, па сѐ до утврден град.

¹⁰и си поставија идоли и светилишта на секој повисок рид и под секое зелено дрво,

¹¹и кадеа таму по сите идолски светилишта, како народите, што ги беше прогнал од нив Господ, и правеа лоши работи, што го разгневуваа Господа,

¹²и им служеа на идолите, за кои им беше говорел Господ: »Не го правете тоа!«

¹³Тогаш Господ преку сите Свои пророци, преку секој гледач го опоменуваше Израилот и Јуда, велејќи: »Вратете се од лошите патишта и пазете ги заповедите Мои, наредбите Мои, целиот закон, што сум го заповедал на татковиците ваши, и што сум ви го предал преку слугите Мои, пророците.«

¹⁴Но тие не послушаа и останаа тврдоглави, какви што беа и татковците нивни, кои не веруваа во Господа, својот Бог;

¹⁵тие ги презера наредбите Негови и заветот Негов, што Он го беше склучил со татковците нивни, и откровенијата Негови, со кои им беше посведочил, па тргнаа по суетата — и — како што и околните народи, за кои Господ им беше заповедал да не постапуваат како нив.

¹⁶Тие ги оставија сите заповеди на Господа, својот Бог, си направија излеани идоли на две телиња, си направија и дубрава, и се поклонуваа на сета небесна војска, му служеа и на Ваала,

¹⁷ги пренесуваа преку оган синовите свои и ќерките свои, гатаа и правеа магии, и се оддадоа да вршат зло пред очите на Господа, и да Го разгневуваат.

¹⁸Затоа Господ силно се разгневи на Израилците и ги отфрли од лицето Свое, така што остана само едно Јудино племе.

¹⁹Но и Јуда не ги пазеше заповедите на Господа, својот Бог, и постапуваше според обичаите на Израилците, како што постапуваа тие.

²⁰И Господ се одврати од сите потомци на Израилот, ги понизи и ги предаваше во рацете на грабителите и, најпосле, ги отфрли од лицето Свое.

²¹Израилците се беа отцепиле од Давидовиот дом и го беа зацариле Наватовиот син Јеровоама. Јеровоам ги отстрани од Господа и ги наведе на голем грев.

²²И синовите Израилеви одеа во сите гревови на Јеровоама, какви што тој ги правеше, и не отстапуваа од нив,

²³Додека Господ не го отфрли Израилот од лицето Свое, како што беше говорел преку сите слуги Свои, пророците. И Израилот беше преселен од земјата своја во Асирија, каде што е и до денес.

²⁴Асирскиот цар преведе луѓе од Вавилон, и од Хура, и од Ава, и од Емат Сепфаруим и ги насели во самариските градови, место израилевите синови. И тие владееја во Самарија и почнаа да живеат во градовите нејзини.

²⁵И бидејќи во почетокот на своето живеење тие таму не Го почитуваа Господа, тогаш Господ им испраќаше лавови, што ги давеа.

²⁶Му јавија на асирскиот цар и рекоа: »Народите, што си ги преселил и населил во самариските градови, не го знаат законот на Бога од таа земја, и затоа Он им испраќа лавови, и ете, тие ги дават, зашто не го знаат законот на Бога од онаа земја.«

²⁷И асирскиот цар заповеда и рече: »Испратете таму еден од свештениците, што ги иселивте оттаму; нека оди и нека живее таму, и тој ќе ги просвети во законот на Бога на онаа земја.«

²⁸И дојде еден од свештениците, што беа населени од Самарија, и живееше во Ветил, и ги учеше, како да Го почитуваат Господа.

²⁹Но секој народ си направи и свои богови и ги постави во идолските светилишта по ридовите, какви што си беа направиле, — секој народ во градовите свои, каде што живееше.

³⁰Ваилонците го направија Сокхот — Венит, Хутците го направија Гигел, Ематците го направија Асмат,

³¹Евејците го направија Авалазер и Тартак, а Сепфаруимците ги изгорија во оган синовите свои во чест на Андрамелеха и Анамелеха, богови сепфаруимски.

³²Меѓутоа, го почитуваа и Господа и поставија од средината своја свештеници по дубравите, и тие им служеа на идолските светилишта.

³³Ти Го почитуваа Господа и на боговите свои им служеа според обичајот на народите, од кои ги преселија.

³⁴Тие постапуваат и до денес според обичаите свои: не се плашат од Господа и не постапуваат по наредбите, ни по обичаите, ни по законот и ни по заповедите, што Господ им ги даде на синовите на Јакова, на кого му го даде името Израил.

³⁵Господ склучи со нив завет и им заповеда, велејќи: »Не почитувајте други богови и не им се поклонувајте, немојте да им служите и не принесувајте им жртви,

³⁶а Господ, Кој ве изведе од Египетската земја со голема сила и цврста мишка, Него почитувајте Го, Нему поклонувајте Му се и Нему принесувајте Му жртви;

³⁷уредбите и наредбите, законот и заповедите, што Он ви ги напиша, трудете се да ги исполнувате преку сите дни, и не почитувајте други богови;

³⁸не го заборавајте заветот, што го склучив со вас, и не плашете се од други богови;

³⁹почитувајте Го само Господа, вашиот Бог, и Он ќе ве спаси од рацете на сите ваши непријатели.«

⁴⁰Но тие не послушаа, туку постапуваа според поранешните свои обичаи.

⁴¹А имаше народи, што Го почитуваа Господа, но и на своите идоли им служеа. Па и децата нивни и внуците нивни до денес постапуваат така, како што постапуваа татковците нивни.