Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 4 Царства 23 Bible Online

4 Царства 23 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

4 Царства 23

¹Тогаш царот испрати, та се собраа при него сите старешини на Јуда и на Ерусалим.

²И отиде царот во домот Господов, и со него сите Јудејци и сите ерусалимски жители, и свештениците, и пророците, и сиот народ, од мал до голем, и им ги прочита гласно сите збовори од книгата, која се најде во домот Господов.

³Потоа царот застана на високо место и пред лицето Господово се заветува — дека ќе Го следи Господа и дека ќе ги чува заветите Негови, откровенијата негови и наредбите Негови, од сѐ срце и душа, за да ги исполнува зборовите на тој завет, напишани во таа книга, И сиот народ се заветува.

⁴Тогаш царот му заповеда на првосвештеникот Хелкиј и на другите свештеници и на вратарите да ги извесат од храмот Господов сите работи направени за Ваала и за Астарта и за сета небеска војска, и ги изгори надвор од Ерусалим, во Кедронскиот дол, и заповеда да ја пренесат пепелта нивна во Ветил.

⁵И ги отстрани многубожечките жреци, што ги беа поставиле јудеските цареви да вршат кадење по идолските светилишта во јудејските градови и во околината на Ерусалим, и оние, што му кадеа на Ваала, на сонцето, на месечината, на планетите и на сета небеска војска.

⁶И ја изнесе тој Астарта од домот Господов надвор од Ерусалим, при потокот Кедрон, и ја изгоре при потокот Кедрон, ја претвори во пепел и ја фрли пепелта нејзина во општонародните гробишта;

⁷и ги разурна блудничките домови, што беа при храмот Господов, каде што жени шиеја облека за Астарта;

⁸и ги изведе сите жреци од јудејските градови, ги оскверни идолските светилишта, по кои жреците вршеа кадења, од Гава до Вирсавија, и ги разурна светилиштата пред портите — оние при влезот кон портите на Исуса градоначалникот, и оние одлево при градските порти.

⁹Жреците на идолските светилишта, меѓутоа, не принесуваа жртви врз жртвеникот Господов во Ерусалим туку јадеа безквасници заедно со браќата свои.

¹⁰Тој го оскверни и Тофет, што е во долот на Еномовите синови, та никој да не го пренесува синот свој и ќерката своја преку оган во чест на Молоха;

¹¹и ги урна коњите, кои јудејските цареви ги ставаа во чест на сонцето пред влезот во домот Господов, близу до собите на дворјанинот Нетан — Мелех, во Фарурим, а колесниците на сонцето ги изгоре со оган.

¹²И жртвениците врз покривот на Ахазовата горна соба, што ги направија јудејските цареви, и жртвениците, кои Манасиј ги беше направил во двата двора на домот Господов, царот ги собори и ги растури оттаму, и правот нивни го фрли во потокот Кедрон.

¹³И идолските светилишта пред Ерусалим, десно од Маслиновата Гора, кои Соломон, царот Израилев, ѝ го беше изградил на Астарта, гад сидонски, и на хамос, гад моавски, и на Молох, гад амонитски, царот ги оскверни;

¹⁴и ги искрши идолите, и ги исече дубравите, и го наполни местото нивно со човечки коски.

¹⁵Исто така и жртвеникот, што беше во Ветил, и идолското светилиште, изградено од Наватовиот син Јеровоам, кој беше го навел Израилот во грев, — и жртвеникот и светилиштето ги разурна, и ги изгоре, ги претвори во прав, ја изгоре и дубравата.

¹⁶Јосиј погледна и ги виде гробиштата, што беа таму на гората, па испрати и ги зеде коските од гробовите, ги изгоре врз жртвеникот и го оскверни, според словото Господово, што го навести човекот Божји, кој ги беше претскажал тие настани, кога Јероваоам стоеше на празникот пред жртвеникот. Потоа се сврте и го виде гробот на Божјиот човек, што ги беше претскажал тие настани,

¹⁷и Јосиј праша: »Каков е тој споменик, што го гледам?« Му одговорија градските жители: »Тоа е гробот на Божјиот човек, кој дојде од Јудеја и го навести ова, што ти го правиш сега над Ветилскиот жртвеник.«

¹⁸Тогаш тој рече: »Оставете го на мира, никој да не ги обеспокојува коските негови.« И ги зачува коските негови заедно со коските на пророкот, што беше дошол од Самарија.

¹⁹И сите идолски светилишта во самариските градови, кои израилските цареви ги беа изградиле, разгневувајќи Го Господа, Јосиј ги разруши и направи со нив исто, како што направи во Ветил;

²⁰ги закла сите жреци при светилиштата, што беа таму, при жртвениците, и изгоре врз нив човечки коски, па се врати во Ерусалим.

²¹Тогаш царот му заповеда на сиот народ и рече: »Празнувајте Му Пасха на Господа, вашиот Бог, како што е напишано во таа книга на заветот.«

²²Зашто таква Пасха не беше празнувана од дните на судиите, кои му судеа на Израилот, и во сите дни на израилските цареви, и на јудејските цареви;

²³а таа Пасха на Господа беше празнувана во Ерусалим во осумнаесеттата година на царот Јосија.

²⁴Јосиј исто така ги истреби и повикувачите на мртви, и маѓепсниците, и вражалците, и идолите, и сите гадови, што се сретнуваа во Јудејската земја и во Ерусалим, за да ги исполни зборовите на законот, напишан во книгата, што свештеникот Хелкиј ја најде во домот Господов.

²⁵Сличен на него немало цар пред него, кој се свртел кон Господа со сето свое срце, и со сета душа своја, и со сите свои сили, според целиот закон Мојсеев; и по него не се издигна сличен на него.

²⁶Но Господ не ја одложи големата јарост на гневот Свој, со која гневот Негов Му се разгори против Јуда за сите навреди, со кои Манасиј Го беше разгневил.

²⁷И Господ рече: »И Јуда ќе го отфрлам од лицето Свое, како што го отфрлив Израилот, и ќе го отфрлам тој град Ерусалим, што го избрав, и домот, за кој бев рекол: ‚Таму ќе биде името Мое.‘«

²⁸Другите работи за Јосија и за сѐ што беше извршил тој, е опишано во летописите на јудејските цареви.

²⁹Во неговите дни египетскиот цар, Фараонот Нехаон, тргна против асирскиот цар на реката Еуфрат. Царот Јосиј му излезе во пресрет, а оној штом го виде го уби во Мегидон, штом го виде.

³⁰Слугите негови го кренаа мртов од Мегидон, го пренесоа во Ерусалим и го погребаа во гробницата негова, И народот на земјата го зеде Јосиевиот син Јоахаз, го помазаа и го прогласија за цар место татко му негов.

³¹Јоахаз беше на дваесет и три години, кога стана цар, и царуваше три месеци во Ерусалим; мајка му се викаше Хамутал, ќерка на Јеремија, од Ливна.

³²Тој го вршеше она, што не беше угодно пред очите на Господа, во сѐ онака, како што правеа татковците негови.

³³Фараонот Нехаон го задржа во Ривла, во Ематската земја, за да не царува во Ерусалим, и наложи глоба на земјата сто таланти сребро и сто таланти злато.

³⁴И Фараонот Нехаон го направи цар Јосиевиот син Елијаким, место татко му Јосија, и му го промени името на Јоаким, а Јоахаз го зеде и го одведе во Египет, каде што и умре.

³⁵Јоаким му даваше на Фараонот сребро и злато; тој ја оцени земјата, за да го внесува среброто по заповед на фараонот; тој бараше од секого од народот на земјата, според оценката негова, сребро и злато, за да му дава на фараонот Нехаон.

³⁶Јоаким беше на дваесет и пет години, кога стана цар, и царуваше единаесет години во Ерусалим; мајка му се викаше Јелдаф, ќерка на Фадаила, од Рума.

³⁷И тој го вршеше она, што не беше угодно пред очите на Господа, во сѐ онака, како што го правеа татковците негови.