Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 2 Летописи 34 Bible Online

2 Летописи 34 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

2 Летописи 34

¹Јосија имаше осум години, кога стана цар, и царуваше во Ерусалим триесет и една година.

²Тој го вршеше она што беше угодно пред очите Господови, одеше по патиштата на таткото свој Давида и не скршнуваше ни лево ни десно.

³На осмата година од царувањето свое, бидејќи уште беше момче, почна да прибегнува кон Бога на таткото свој Давида, а на дваесеттата година почна да ја чисти Јудеја и Ерусалим од идолските светилишта, од посветените дрвја и од извајаните и излеаните идоли.

⁴Зашто пред лицето негово ги разрушија жртвениците на Вааловци и идолите, што се издигаа над нив; ги исече посветените дрвја, а извајаните и излеаните идоли ги скрши и разби во прав, растурајќи ги по гробовите на оние, што им беа принесувале жртви;

⁵коските на жреците ги изгори врз нивните жртвеници, ја исчисти Јудеја и Ерусалим.

⁶Во градовите на Манасија, Ефрема и Симеона, дури до коленото Нефталимово, и во нивните опустошени околини,

⁷тој ги собори жртвениците и посветените дрвја, ги разби во прав ликовите и ги скрши сите идоли по целата Израилска земја, и се врати во Ерусалим.

⁸На осумнаесеттата година од царувањето свое, откако беше исчистена земјата и Божјиот дом, тој го испрати Сафана, синот Азалиев, Масија, градоначалникот, и Јоаха, син Јоахазов, летописец, за да го обноват домот на Господа, нивниот Бог.

⁹Тие отидоа кај свештеникот Хелкија и го предадоа принесеното во Божјиот дом, што го беа собрале левитите, стражари при прагот, од рацете на Манасија, Ефрема, од сите други Израилци, од синовите на Јуда и на Венијамина и од жителите ерусалимски.

¹⁰Го дадоа тоа во рацете на распоредниците, одредени при домот Господов, да го раздаваат на работниците, што ќе работат во Господовиот дом на поправката и обновувањето на домот.

¹¹И тие им раздаваа на дрводелците и ѕидарите, за да купуваат делкани камења и дрвја за врски и за покривање, на зградите, кои јудејските цареви ги беа разрушиле.

¹²Тие луѓе чесно ја вршеа својата работа, а за надзорници над нив беа поставени Јат и Овадија, левити од Мерариевите синови, и Захарија и Месулам од Катовите синови, и сите левити, што умееја да свират не музички направи.

¹³Тие беа одредени над носачите и ги надгледуваа сите работници при секоја работа: а другите левити беа и писари, и распоредници, и вратари.

¹⁴Кога го вадеа среброто, што беше принесено во Господовиот дом, свештеникот Хелкија ја најде книгата на законот Господов, даден преку Мојсеевата рака.

¹⁵Проговори Хелкија, па му рече на писарот Сафана: »Ја најдов книгата на Законот во домот Господов.« Хелкија му ја даде книгата на Сафана.

¹⁶А Сафан ја однесе книгата при царот и притоа му ја донесе на царот оваа вест: »Твоите слуги вршат сѐ што им е таму наредено.«

¹⁷Го истурија среброто, што се наоѓаше во домот Господов, и го предадоа во рацете на одредените и во рацете на распоредниците.

¹⁸Писарот Сафан му јави уште на царот и рече: »Оваа книга ми ја даде свештеникот Хелкија.« И Сафан ја прочита пред царот.

¹⁹Кога ги чу царот зборовите на Законот, ја раскина својата облека.

²⁰И му заповеда царот на Хелкија и на Ахикама, син Сафанов, на Авдона, син Мехеев, и на писарот Сафана и на царскиот слуга Асаија, велејќи:

²¹»Одете и прашајте Го Господа за мене, за другите во Израилот и за Јуда за зборовите на таа најдена книга, зашто голем е гневот Господов, кој пламна врз нас, затоа што татковицте наши не ги запазија Господовите зборови, за да постапуваат во си што е напишано во таа книга.«

²²Тогаш Хелкија и оние, што беа од царот, отидоа кај пророчицата Олдама, жена на Салума, син на Текуја, син на Асра ризничарот, — а таа живееше во вториот дел на Ерусалим, — и говореа со неа за тоа.

²³Таа им рече: »Вака вели Господ, Бог Израилев: кажете му на оној човек, што ве испратил кај мене.

²⁴Вака вели Господ: ‚ете, ќе испратам зло врз ова место и врз жителите негови — сите проклетства, напишани во книгата, што ја читав пред лицето на јудејскиот цар,

²⁵поради тоа што Ме оставија и кадеа на други богови, за да Ме разгневат со сите дела на рацете свои. Затоа гневот Мој ќе се разгори над ова место и нема да згасне.‘

²⁶А на царот јудејски, кој ве испрати да Го прашате Бога, кажете му: ‚вака вели Господ, Бог Израилев, за зборовите, што си ги чул:

²⁷бидејќи срцето ти омекна, и ти се смири пред Господа, откако чу, што вели Он за ова место и за жителите негови, што се смири пред Мене и ја раскина облеката своја и плачеше пред Мене, за тоа и Јас те чув, вели Господ.

²⁸Ете, Јас ќе те приберам кај татковците твои, и ќе бидеш положен со мир во гробницата своја, и очите твои нема да го видат сето она зло, што ќе го испратам врз ова место и против жителите негови.‘« И му го однесоа одговорот на царот.

²⁹Тогаш царот испрати, та ги собра сите старешини од Јудеја и Ерусалим,

³⁰па отиде царот во домот Господов, и со него сите Јудејци и жителите ерусалимски, и свештениците, и левитите, и сиот народ, од голем до мал; и им ги прочита тој гласно сите зборови од книгата на заветот, најдена во домот Господов.

³¹Потоа царот се исправи на местото свое и склучи завет пред лицето на Господа — да Го следат Господа и да ги запазат од сѐ срце и со сета душа заповедите Негови, откровенијата негови и законите Негови, та да ги извршат зборовите на заветот, напишани во таа книга.

³²И царот им заповеда на сите, што беа во Ерусалим и во земјата Венијаминова, да го потврдат тоа; и почнаа жителите ерусалимски да постапуваат според заветот на Бога, Бога на татковците свои.

³³И ги премавна Јосија сите гадотии од сите земји на Израилевите синови, и им заповеда на сите во земјата Израилева да Му служат на Господа, својот Бог. И во сите денови на животот негов тие не отстапуваа од Господа Бога на татковците нивни.