Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 2. Ездра 3 Bible Online

2. Ездра 3 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

2. Ездра 3

¹Царот Дариј им приреди голема гозба на своите поданици, на своите домашни и на сите големци од Мидија и Персија,

²и на сите сатрапи, воени началници и началници на потчинетите му земји од Индија дури до Етиопија, — во сто и дваесет и седум страпии.

³Па јадеа, пиеја, се наситија и се разотидоа; а царот Дариј отиде во спалната своја, спиеше и подоцна се разбуди.

⁴Во тоа време тројца младинци телохранители, што го пазеа телото царево, си рекоа еден на друг:

⁵»Секој од нас нека каже еден збор, што е најсилно од си? И чиј збор ќе биде поумен од другите, нему царот Дариј ќе му даде големи подароци и голема награда,

⁶и тој ќе се облекува во плашт, ќе пие од златни садови, ќе спие на злато, ќе се вози во кола, возена од коњи со златни узди, ќе носи на главата преврска од висон и огрлица на враторт,

⁷ќе седне втор по Дарија поради својата мудрост и ќе се нарекува роднина на Дарија.«

⁸И веднаш, откако го напиша секој зборот свој, го запечатија и го ставија под перницата на царот Дариј, велејќи:

⁹»Кога ќе стане царот, ќе му го дадат напишаното, и за кого ќе рече царот и тројцата персиски големци, дека зборот е поумен, нему ќе му се даде предност, како што е напишано.«

¹⁰Еден напиша: »Од си најсилно е виното.«

¹¹Вториот напиша: »Најсилен е царот.«

¹²Третиот напиша: »Посилни се жените, но над си однесува победа вистината.«

¹³И ете, кога стана царот, му го подадоа напишаното, и тој го прочита.

¹⁴И нареди да ги повикаат сите персиски и мидијски големци, сите сатрапи, воени началници и советници,

¹⁵па седнаа во палатата за советување, и го прочитаа пред нив напишаното.

¹⁶Тогаш рече: »Повикајте ги тие младичи, па нека ги објаснат овие свои зборови.« Ги повикаа и тие влегоа.

¹⁷Царот им рече: »Објаснете ни го напишаното.« — Почна првиот, кој говореше за силата на виното, и вака рече:

¹⁸»О мажи, колку е силно виното! Тоа доведува до помрачување на умот на сите, што го пијат;

¹⁹и тоа го узедначува умот на царот и на сиромавиот, на робот и слободниот, на бедниот и богатиот;

²⁰тоа претвора секој ум во радост и веселба, па човек заборава секаква жалост и секаков долг,

²¹и сите срца ги прави тоа богати, така што никој не мисли ни за царот, ни за сатрапот, а секого го принудува да говори за своите таланти.

²²Кога ќе се напијат, го забораваат пријателството кон пријателите и браќата, па веднаш вадат нож,

²³а кога ќе отрезнат од виното, не помнат што правеле.

²⁴О мажи, нели е од си најсилно виното, штом тера на такви постапки?« И откако го кажа тоа, молкна.