Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 2. Ездра 6 Bible Online

2. Ездра 6 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

2. Ездра 6

¹На втората година од царувањето на Дарија Агеј и Захарија, синот Адов, пророци, им пророкуваа на Јудејците, што беа во Јудеја и Ерусалим, од името на Господа, Бога Израилев.

²Тогаш стана Зоровавел, синот Салатиилев, и Исус, синот Јоседеков, и почнаа да го градат Господовиот дом во Ерусалим, во присуство на Господовите пророци, кои им помагаа.

³Во тоа време дојде при нив Сисиниј, војводата на Сирија и Феникија, и Сатравузан и другарите нивни, та им рекоа:

⁴»Со чија дозвола вие го градите овој дом и овој покрив и сѐ друго што правите? И кои се градителите, што го вршат тоа?«

⁵Но Јудејските старешини најдоа милост кај Господа, Кој се смилува над пленството,

⁶и не им забранија да градат, додека не му јават за нив на Дарија. И добија одговор.

⁷Еве препис од писмото, што го напиша Сисиниј и што му го испрати на Дарија: »Сисиниј, војводата на Сирија и Феникија, и Стравузен и другарите, началници во Сирија и Феникија, до царот Дарија — поздрав.

⁸Да му биде сѐ познато на нашиот цар — господар, дека, кога дојдовме во Јудејската област и влеговме во градот Ерусалим, ги најдовме таму вратените од пленство јудејски старешини,

⁹коишто Му градат нов голем дом на Господа од скапи делкани камења, ставајќи во ѕидовите и дрво;

¹⁰тие работи ги вршат од сѐ срце, и работата непредува успешно во рацете нивни и се врши со голема убавина и грижа.

¹¹Тогаш ги прашавме тие старешини, велејќи: ‚По чија заповед го градите овој дом и ги правите овие работи?‘

¹²Ете, и ние ги прашавме, за да ти јавиме и да ти напишеме за нивните началници, и побаравме од нив список на имињата на водачите нивни.

¹³А тие ни одговрија: ‚Ние сме слуги на Господа, Кој го создал небото и замјата.

¹⁴Овој дом многу години пред тоа бил граден од голем и силен цар израилски, и бил завршен.

¹⁵Но бидејќи татковците наши Го разгневиле со гревовите свои небесниот Господ Израилев, Он ги предаде во рецете на Навуходоносор, царот вавилонски, цар на Халдејците.

¹⁶Тие го разрушиле и го изгореле овој дом, а народот го одвеле во пленство во Вавилон.

¹⁷Но во првата година по зацарувањето на Кира над Вавилонската земја, царот Кир заповеда да се изгради овој дом.

¹⁸И свештените садови, златни и сребрени, што Навуходоносор ги беше изнел од ерусалимскиот храм и ги поставил во своето светилиште, царот Кир пак ги земал од светилиштето вавилонско и му ги предал на кнезот Зоровавел и Санавасар.

¹⁹Ним им било заповедано да ги однесат сите тие садови и да ги постават во ерусалимскиот храм и да изградат храм Господов на местото негово.

²⁰Тогаш Санавасар дошол и поставил темели на Господовиот храм во Ерусалим, и оттогаш досега се гради и не е довршен.‘

²¹Затоа, цару, ако благоволиш, нека побараат во книгохранилиштата на царот Кир,

²²и ако се најде, дека градењето на Господовиот дом во Ерусалим се вршело по волјата на царот Кир, и ако му биде пријатно на нашиот цар-господар, нека ви се јави заради знаење.«

²³Тогаш царот Дариј заповеда да бараат по летописните книги вавилонски, и најдоа во Екбатан, град во Мидијска област, едно место со еден историски запис, каде што беше запишано:

²⁴Во првата година на Кировото царување, цар Кир заповеда да се изгради домот Господов во Ерусалим, каде што принесуваат жртви на оган, што не се гасне.

²⁵Висината на храмот — шеесет лакти, широчината — шеесет лакти, со три згради од делкан камен и со една од домашно дрво, а трошоците да паднат на домот на цар Кир;

²⁶и свештените садови на Господовиот дом, златни и сребрени, што Навуходоносор ги изнел од ерусалимскиот дом и ги пренел во Вавилон, да се вратат во ерусалимскиот дом, за да се постават таму, каде што биле.

²⁷Му заповеда исто така на Сисиниј, војводата на Сирија и Феникија, и на сатравузана и другарите негови и на поставените од Сирија и Феникија началници, да се држат на страна од тоа место и да ги остават Господовиот слуга Зоровавела, кнез јудејски, и старешините јудејски да го градат овој Господов дом на местото негово.

²⁸Јас заповедав да се изѕида совршено и да се гледа, на вратените од пленство Јудејци да им се укажува помош, додека конечно да се заврши домот Господов,

²⁹и од даноците на Кили-Сирија и Феникија да им се дава редовно на тие луѓе, преку кнезот Зоровавела, за жртви на Господа, за телци, овни и јагниња.

³⁰Исто така постојано секоја година без приговор да се дава пченица, сол, вино и елеј, како што ќе кажат свештениците, што се во Ерусалим, колку се троши секој ден;

³¹за да Му принесуваат на Севишниот Бог жртви за царот и дацата негови и да се молат за животот нивни.

³²Притоа да се разгласи дека, ако некој престапи или наруши нешто од напишаното, да се земе дрво од негова сопственост, и да биде обесен на него, а имотот негов да стане царски.

³³»За тоа Господ, Чие име се призовува таму, да го погуби секој цар и народ, што ќе подаде рака да се попречи или да му се направи некакво зло на тој Господов дом во Ерусалим.

³⁴Јас, цар Дариј, наредив да биде токму така.«