Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Јудита 16 Bible Online

Јудита 16 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Јудита 16

¹Рече Јудита и запеа: »Славете Го мојот Бог со тимпани, пејте Му на Господа со кимвали, пејте Му песна нова; возвеличувајте Го и призовувајте го Неговото име.

²Зашто Господ Бог ги завршува војните, зашто Он ме издигна среде Својот народ и ме избави од рацете на моите гонители.

³Дојде Асур од северните планини, дојде со десетици илјади свои војници; множеството нивно ги пресече потоците, а коњите нивни ги прекрија бреговите.

⁴Рече тој дека земјата наша ќе ја изгори, момчињата наши со меч ќе ги исече, цицалчињата в земја ќе ги тресне, децата наши во ропство ќе ги одведе и ќе ги плени нашите девојки.

⁵Но Господ Седржителот ги собори со женска рака.

⁶Насилникот нивни, не го скршија младинци, не го соборија синови гигантски, не го нападнаа синови дивовски, туку Јудита, ќерката на Мерариј, со убавината на своето лице — него го погуби;

⁷ја соблече таа вдовичката облека, за да ги издигне оние што страдаа во Израилот, а лицето свое го помаза со миризлива маст,

⁸си стави украси на својата коса, си облече облека ленена, за да го плени,

⁹сандалите нејзини погледот негов го восхитија, а убавината му ја плени душата, меч му помина низ грлото.

¹⁰Се вџашија Персијците од храброста нејзина, а Мидјаните — од смелоста нејзина.

¹¹Тогаш извика понизениот народ мој, а оние се преплашија; народот мој немоќен извика, а тие се збркаа, гласот свој го подигна народот мој, — тие се дадоа во бегство.

¹²Синовите на млади жени ги колеа, и како деца на робови бегалци им нанесуваа рани; така гинеа тие од силата на Мојот Господ.

¹³Песна нова ќе Му запеам на мојот Господ. Господи, Ти си велик и славен; Ти си непобедив и прекрасен во твојата сила.

¹⁴Сите Твои созданија Тебе нека Ти служат: зашто Ти само рече, и тие настанаа; Ти го испрати Духот Твој — и се уреди сѐ, никој не може да се противи на гласот Твој.

¹⁵Горите со водите свои од основи ќе се потресат, а камењата од Твоето лице — како восок ќе се стопат, но кон оние што имаат страв од Тебе — Ти си благ и милостив.

¹⁶Мала е пред Тебе секоја жртва мирисна, уште поневажна Ти е мрсната жртвата сепаленица, но оној што има страв од Господа — голем е засекогаш.

¹⁷Тешко им на народите што го напаѓаат мојот народ, Седржителот Господ ќе им се одмазди во судниот ден — ќе испрати оган и црви врз нивните тела; во болките свои вечно ќе викаат и ќе плачат.«

¹⁸Кога дојдоа во Ерусалим, на Бога Му се поклонија, а кога народот се очисти, сепаленици жртви Му принесоа — со доброволни приноси и дарови.

¹⁹Садовите, скапоцената завеса од спалната соба на Олоферна и сите други предмети, што ѝ ги подари народот, Јудита место жртва, Му ги подари на Господа.

²⁰Народот се веселеше три месеци во Ерусалим, а Јудита остана со него.

²¹Но по тие денови секој се врати во своето место. Јудита отиде во Велутија, и живееше на својот имот и за сето тоа време беше славна по целата земја.

²²Многумина ја сакаа за жена, но неа маж не ја позна во сите дни од нејзниот живот, од денот кога умре нејзиниот маж, Манасија, и се прибра кон своите роднини.

²³Јудита придоби голема слава и остаре во домот на својот упокоен маж. Откако поживеа сто и пет години, ја пушти на слобода својата слугинка. Почина во Ветилуј и ја погребаа во пештерата на нејзиниот маж Манасија.

²⁴Домот на Израилот ја оплакуваше седум дена. Пред смртта им го раздели имотот свој на роднините од својот маж Манасиј и меѓу блиските од својот род.

²⁵Во времето на Јудита, а и долго време по нејзината смрт никој веќе не ги застрашуваше синовите Израилеви.