Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Јудита 5 Bible Online

Јудита 5 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Јудита 5

¹Го известија Олоферна, врховниот командант на асирската војска, дека синовите Израилеви се приготвуваат за војна; дека ги затвориле приодите во горските предели и оти ги укрепиле горските врвови со тврдини и дека во рамнините направиле препреки.

²Тој се разгневи многу, па ги повика сите моавски началници, сите аморејски водачи и сите управници на приморските земји, па им рече:

³»Кажете ми, синови ханански, каков е тој народ што живее во тие ридски краишта, какви се неговите градови, има ли мнгу војска, во што се состои неговата сила, кој е нивниот цар што владее над нив и заповеда со неговата војска,

⁴зашто овој народ е единствениот што живее на запад и кој со гнев одби да излезе да нѐ пречека?«

⁵Ахиор, водачот на сите синови Амонови, му одговори и рече: »Господаре мој, послушај ги зборовите од устата на твојот слуга; јас ќе ти ја кажам вистината за тој народ, кој живее близу до тебе во оние ридски краишта; нема да излезе лага од устата на твојот слуга.

⁶Овој народ потекнува од Халдејците.

⁷Тие живееја најнапред во Месопотамија, па бидејќи не сакаа да им служат на боговите од своите татковци, кои беа во Халдејската земја,

⁸се отстранија од патот на своите прадедовци, и почнаа да Му се поклонуваат на небескиот Бог, на оној Бог, Кого Го беа познале. Тогаш Халдејците ги изгонија од пред лицето на своите богови, и тие отидоа во Месопотамија и долго живееја таму.

⁹Но нивниот Бог им рече да излезат од таа земја и да отидат во земјата Хананска. Тие се населија таму и многу се збогатија со злато, сребро и многу добиток.

¹⁰Оттаму отидоа во Египет, бидејќи глад го покри лицето на Хананската земја; таму останаа сѐ додека наоѓаа прехрана и толку се намножија, што нивниот народ не можеше да се преброи.

¹¹Против нив се крена египетскиот цар; тој употреби итрина против нив, ги претоваруваше со тешка работа, ги тераше да прават тули и ги направи робови.

¹²Тогаш тие извикаа кон својот Бог и Он ја порази земјата на Египтјаните со неизлечиви рани. Затоа Египтјаните ги изгонија од својата земја.

¹³Бог го исуши пред нив Црвеното Море,

¹⁴и ги преведе по патот за Синај и за Кадис Варни; тие ги одбија сите напади од жителите на пустината;

¹⁵се населија во земјата на Аморејците; со својата сила ги уништија сите Есевонци. Потоа го преминаа Јордан и ја населија целата планинска земја.

¹⁶И, откако ги истераа Хананејците, Ферезејците, Јевусејците, Сихемците и сите Гергесејци — живееја во неа долго време.

¹⁷И сѐ додека не згрешија пред својот Бог, среќата беше со нив, зашто Бог беше со нив, Бог Кој ја мрази неправдата.

¹⁸Но штом се оддалечија од патот, што им го определи нивниот Бог, во многу војни претрпеа страшни порази, беа одведени во ропство во туѓа земја, храмот на нивниот Бог беше разурнат до темели, а нивните непријатели им ги презедоа градовите.

¹⁹А сега, откако се обратија кон својот Бог, се вратија од разните краишта, каде што беа распрснати, одново го зазедоа Ерусалим, во кој се наоѓа нивното светилиште, а тие се населија во ридските предели, кои беа запустени.

²⁰Затоа, господару, ако тој народ е во заблуда и ако греши пред својот Бог, па ако утврдиме оти кај нив има соблазан, тогаш можеме да појдеме против нив и ќе ги победиме.

²¹Ако, пак, тој народ не е виновен за никакво беззаконие, тогаш мојот господар нека се оддалечи, зашто нивниот Бог ќе ги заштити и ќе станеме за срам во целиот свет.«

²²Кога Ахиор престана да говори, сите оние што стоеја околу шаторот, достоинствениците на Олоферна, и сите жители од приморските краишта и до Моав — почнаа да негодуваат и бараа веднаш да биде убиен, велејќи:

²³»Не се плашиме од синовите Израилеви: тоа е народ што нема ни војска ниту сила за жестоко војување;

²⁴Олоферне господару, да појдеме против нив; тие ќе станат плен на твојата војска.«