Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Книга Естир 9 Bible Online

Книга Естир 9 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Книга Естир 9

¹Во дванаесеттиот месец, во месецот Адар, на тринаесеттиот ден, кога дојде време да се исполни заповедта на царот и на неговата повелба, во тој ден, кога непријателите на Јудејците, се надеваа да ја земат власта над нив, Јудејците ја зедоа власта над своите непријатели, —

²се собраа Јудејците во градовите свои по сите области на царот Артаксеркс, да стават рака врз своите напријатели, и никој не можеше да устои пред лицето нивно, затоа што стравот од нив ги беше опфатил сите народи.

³И сите кнезови по областите и сатрапите и обласните намесници и извршители на царските дела ги помагаа Јудејците, зашто ги беше опфатил страв од Мардохеја.

⁴Оти Мардохеј беше силен во царскиот дом, и славата негова се пренесуваше по сите области, бидејќи тој човек, Мардохеј, се издигаше сѐ повеќе и повеќе.

⁵Јудејците ги погубуваа сите свои непријатели, убивајќи ги со меч, ги умртвуваа и ги истребуваа; и постапуваа со непријателите свои по своја волја.

⁶Во престолнината Суза убија и истребија петстотини души;

⁷и Фарсана и Нестана, и Делфона, и Фасгана,

⁸и Фардатана, и Вареа, и Сарвакана,

⁹и Мармасима, и Руфеја, и Арсеја, и Завутетама —

¹⁰десетте синови на Амадатовиот син Аман, непријател на Јудејците, ги убија, но за грабеж рака не подадоа.

¹¹Во истиот ден му го соопштија на царот бројот на убиените во престолнината Суза.

¹²Тогаш ѝ рече царот на царицата Естира: »Во престолнината Суза Јудејците убија и истребија петстотини души и десетмина Аманови синови; а што ли извршиле во другите царски области? Каква е твојата желба? И таа ќе биде удоволена. И каква е уште твојата молба? И таа ќе биде исполнета.«

¹³Естира му одговори: »Ако му е на царот угодно, нека им биде дозволено на Јудејците во Суза, да го вршат истото и утре, она што беше денес, и десетте Аманови синови да бидат обесени на бесилка.«

¹⁴Царот заповеда да се направи така. Затоа беше издадена повелба во Суза, и ги обесија десетте Аманови синови.

¹⁵Се собраа Јудејците, што беа во Суза, исто така и на четиринаесеттиот ден од месецот Адар и убија во Суза триста души, но за грабеж рака не пуштија.

¹⁶И другите Јудејци, кои се наоѓаа во царските области, се собраа да го заштитуваат животот свој и да бидат спокојни од своите непријатели, па убија од непријателите седумдесет и пет илјади, но за грабеж рака не пуштија.

¹⁷Тоа стана на тринаесеттиот ден од месец Адар, и на четиринаесеттиот ден од тој месец тие се успокоија и направија ден за гозби и веселби.

¹⁸А Јудејците, што беа во Суза, се собраа на тринаесеттиот ден и на четиринаесеттиот ден, а на петнаесеттиот ден се успокоија и ги направија ден за гозби и веселби.

¹⁹Затоа Јудејците селани, што живееја во неутврдени села, го поминуваат четиринаесеттиот ден на месец Адар во веселби и гоштевки, како празник, и заемно си испраќаат подароци; а оние што живеат во утврдените градови, го поминуваат и петнаесеттиот ден на Адар во добра веселба и им испраќаат подароци на блиските.

²⁰Мардохеј ги опишта тие настани и испрати писма до сите Јудејци во областите на царот Артаксеркс, до блиските и далечните,

²¹за да установат да го празнуваат секоја година четиринаесеттиот ден од месецот Арад и неговиот петнаесетти ден,

²²како дни, во кои Јудејците се успокоија од своите непријатели, и како таков месец, во кој се претвори кај нив жалоста во радост и тагата — во празник, — за да ги направат дните за гоштевки и веселби, при што заемно да си испраќаат подароци и дарови на сиромасите.

²³Јудејците го примија тоа, кое веќе сами беа почнале да го вршат и за кое им пиша Мардохеј,

²⁴дека Вугеецот Аман, Амадатов син непријател на сите Јудеци, мислеше да ги погуби Јудејците и фрлаше жреб, за да ги истреби и погуби,

²⁵и како Естира отиде кај царот, и како царот заповеда со ново писмо, зласторничкиот план на Амана, што беше намислил за Јудејците, да се сврти против главата нивна, и да го обесат него и синовите негови.

²⁶Затоа и ги нарекоа тие дни Пурим, од зборот пур — жреб. Ете зошто, согласно со сите зборови од тоа писмо и со она, што сами го видоа и пропатија,

²⁷Јудејците установија и примија за себеси и за децата свои и за сите, што се присоединуваа кон нив, неодменливо да ги празнуваат тие два дена, според заповеданото за нив и на времето нивно, секоја година;

²⁸и да бидат тие дни за сеќавање и празнувани во сите родови, во секое племе, во секоја област и во секој град; а тие дни Пурим да не се менуваат кај Јудејците, па споменот за нив да не исчезне кај децата нивни.

²⁹Напиша и царицата Естира, ќерка Авихаилова, и Јудеецот Мардохеј, најупорно, да го исполнуваат тоа ново писмо за Пурим;

³⁰и испратија писмо со зборови за мир и правда до сите Јудејци во сто и дваесет и седум области на царот Артаксеркс,

³¹за да ги пазат постојано тие дни Пурим за времето нивно, како што ги установија за нив Јудеецот Мардохеј и царицата Естира и како што тие сами ги определија за себеси и за децата свои, во дните на пост и плачење.

³²Така заповедта на Естира ја потврди таа наредба за Пурим, а таа се запиша и во книгата.