Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Исход 10 Bible Online

Исход 10 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Исход 10

¹Тогаш Господ му рече на Мојсеја, велејќи: »Оди при Фараонот, зашто Јас му го ожесточив срцето негово и срцето на слугите негови, за да ги покажам овие знаци врз нив;

²па да им прикажувате на чедата ваши и на внуците ваши што им направив на Египтјаните, како и за знаците Мои, што ги покажав пред нив, и за да знаат, дека сум Јас Господ.«

³И отидоа Мојсеј и Арон кај Фараонот и му рекоа: »Еве што вели Господ, Бог на Евреите: ‚До кога не ќе сакаш да се засрамиш пред Мене? Пушти го народот Мој да Ми послужи!

⁴Оти, ако не сакаш да го пуштиш народот Мој, еве, утре во ова време ќе пратам скакулци над целата земја твоја.

⁵И тие ќе го покријат лицето на земјата, така што не ќе се гледа, а ќе го изедат остатокот, зачуван од градот; ќе го изадат и секое дрво, што ви расте по полето.

⁶И ќе ги наполна куќите твои, куќите на слугите твои и сите куќи по целата земја Египетска какво што не виделе татковците твои, ни прадедовците нивни, откако живеат на земјата па сѐ до денес.‘« И свртувајќи се, си отиде Мојсеј од Фараонот.

⁷Тогаш слугите му рекоа на Фараонот: »До кога овие маки? Пушти ги луѓето нека Му заблагодарат на Господа, нивниот Бог. Или сакаш да гледаш како Египет пропаѓа?«

⁸И ги вратија Мојсеја и Арона пред Фараонот, и им рече Фараонот: »Одете, послужете Му на Господа, вашиот Бог. А кои се тие што ќе одат?«

⁹Мојсеј одговори: »Ќе одиме и млади и стари, со синовите свои и со ќерките свои, со овците свои и воловите свои, ќе одиме, зашто тоа ќе биде празник во чест на Господа, нашиот Бог.«

¹⁰И им рече Фараонот: »Така нека биде; нека е Господ со вас. Ќе ве пуштам, но зошто се децата ваши? Ете, лошо лукавство имате.

¹¹Не така, но да одите само мажите и заблагодарете Му на Господа, зашто тоа сами баравте.« И ги истераа од кај Фараонот.

¹²Тогаш му рече Господ на Мојсеја: »Протегни ја раката своја над земјата Египетска и ќе излезат скакулци на земјата египетска, па да ја изадат сета трева по земјата, сиот плод што остана неудрен од градот.«

¹³И го крена Мојсеј стапот свој кон небото и над египетската земја наведе Господ јужен ветар, кој дуваше цел ден и цела ноќ; а кога се раздени, јужниот ветар довеа скакулци.

¹⁴И ги навеа нив над целата земја египетска, и нападнаа по сите краишта египетски во голем број: такви скакулци никогаш немало, ниту такви ќе има некогаш.

¹⁵И го покрија лицето на земјата, така што на земјата ништо не се гледаше, и ја изедоа сета трева на земјата и сиот род по дрвјата и од тревата полска во целата земја египетска.

¹⁶Тогаш Фараонот брзо ги повика Мојсеја и Арона и рече: »Прегрешив пред Господа, вашиот Бог, и пред вас.

¹⁷Но уште сега прости ми го гревот мој, и молете Му се на својот Господ Бог да ја отстрани од мене само оваа смрт.«

¹⁸А, откако излезе Мојсеј од кај Фараонот, Му се помоли на Господа.

¹⁹И сврте Господ ветар од морето, многу силен и тој ги крена скакулците и ги фрли во Црвено Море; и не остана ниту еден скакулец во целата земја Египетска.

²⁰Но Господ го затврдна срцето на Фараонот и тој не ги пушти синовите Израилеви.

²¹И му рече Господ на Мојсеја: »Крени ја сега раката своја кон небото, и ќе биде густа темнина по земјата Египетска, таква што дури опиплива ќе биде.«

²²И Мојсеј ја подигна раката свој кон небото, и настана густа темнина, мрак и бура по целата земја египетска, која потраја цели три дена.

²³Луѓето не се гледаа еден со друг три дена, и никој не се поместуваше од постелата своја три дена. Но по местата, каде што живееја синовите Израилеви, имаше виделина.

²⁴Тогаш Фараонот го повика Мојсеја и Арона, и им рече: »Одете, заблагодарете Му на Господа, вашиот Бог; само овците ваши и воловите ваши нека останат, а имотот ваш нека оди со вас.«

²⁵Но Мојсеј рече: »Не, ами ти треба да нѐ снабдиш со приноси и жртви сепалиници, што ќе ги принесеме на Господа, нашиот Бог.

²⁶Затоа и добитокот наш нека оди со нас, да не остане ни копито; зашто од него треба да земеме нешто, со што ќе му заблагодариме на Господа, нашиот Бог; но, додека не пристигнеме таму, не знаеме каква жртва ќе Му принесеме на Господа.«

²⁷И Господ пак го отврдна срцето на Фараонот и тој не сакаше да ги пушти.

²⁸И му рече Фараонот: »Истави се од пред мене, повеќе да не ми излегуваш пред очи! И оној ден кога ќе ми дојдеш пред очи, ќе загинеш.«

²⁹А Мојсеј рече: »Право кажа, нема повеќе да ти го видам лицето.«