Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Исход 32 Bible Online

Исход 32 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Исход 32

¹А народот кога виде дека Мојсеј долго време не слегува од планината, се собра пред Арона, и му рече: »Стани и направи ни богови што ќе одат пред нас, зашто не знаеме што се случи со оној човек — со Мојсеја, кој ни изведе од земјата Египетска.«

²Арон им рече: »Извадете ги златните обетки од ушите на вашите жени и ќерките ваши, и донесете ми ги!«

³И сите ги извадија златните обетки, што им беа на ушите на жените нивни, и му ги донесоа на Арона.

⁴А тој, откако ги зеде од рацете нивни, ги растопи во калапи и од нив излеа теле. И рекоа: »Еве ги, Израиле, твоите богови, што те изведе од земјата Египетска.«

⁵А кога го виде тоа Арон, направи жртвеник спроти него, и изјави и рече: »Утре е празник на Господа.«

⁶Утредента, станувајќи рано, принесе жртви сепаленици и жртва за спасение; и испоседна народот, та јадеа и пиеја, и потоа станаа да играат.

⁷И му рече Господ на Мојсеја: »Оди поскоро и слези долу, зашто народот твој, кого го изведе од земјата Египетска, појде по пат на беззаконие.

⁸Брзо се отклонија од патот, кој им го определи; си направија теле, и му се поклонија, па му принесоа жртви, и рекоа: ‚Ова се, Израиле, товите богови што те изведоа од земјата Египетска.‘

⁹И му рече Господ на Мојсеја: гледам дека оној народ е тврдоглав, но сега остави да се разгори гневот Мој против нив и да ги истребам;

¹⁰а од тебе ќе направам народ голем.«

¹¹А Мојсеј, се помоли пред Господа Бога, и рече: »Зошто се разгорува, Господи, гневот Твој против народот Твој, кого го изведе од земјата Египетска со сила голема и рака цврста?

¹²Зошто Египтјаните да зборуваат и да речат: ‚За зло ги изведе, за да ги убие по планините и да ги истреби од земјата?‘ Нека се смири гневот Твој; и биди милостив поради злобата на народот Твој.

¹³Сети се на Авраама, Исака и Јакова, слугите Твои, на кои им рече, велејќи: ‚Ќе го умножам и преумножам потомството ваше колку множеството ѕвезди на небото, и сета оваа земја, за која си рекол дека ќе му ја дадеш на потомството ниво вечно да ја владеат.‘«

¹⁴И Господ се смилува и не му направи зло на народот Свој, како што беше ветил.

¹⁵Тогаш се врати Мојсеј, слегувајќи од планините; во рацете му беа двете плочи на сведоштвото, испишани од двете страни: и на едната страна и на другата страна беше напишано.

¹⁶Плочите беа дело Божјо, и писмото, писмо Божјо, врежано на плочите.

¹⁷А Исус, кога го чу гласот на народот што викаше, му рече на Мојсеја: »Борбен повик е во таборот.«

¹⁸Но тој одговори: »Не е тоа вик на победници, ниту, пак, пискот на победени; туку слушам глас на пијани од вино.«

¹⁹А кога приближи до таборот и го виде телето и игрите, и се разгневи Мојсеј: па ги фрли од рацете свои обете плочи, и ги скрши во подножјето на планината.

²⁰Потоа го зеде телето, што го беа направиле, и го изгори во оган и го претвори во прав, а правта ја истури во водата, и им даде од неа да пијат синовите Израилеви.

²¹И му рече Мојсеј на Арона: »Што ти направи овој народ, та го наведе на толку голем грев?«

²²А Арон му рече на Мојсеја: »Не гневи се, господару мој; ти знаеш за што е склон овој народ.

²³Тие ми рекоа: ‚Направи ни бог што ќе оди пред нас; Мојсеј е човекот што ни изведе од Египет, но не знаеме што стана со него, со оној кој ни изведе од земјата Египетска.‘

²⁴А јас им реков: ‚Кој има злато, нека го извади од себе.‘ И го извадија и го донесоа, а јас го фрлив во оган, и го излеав ова теле.«

²⁵Кога виде Мојсеј дека тој народ станал необуздан — бидејќи Арон беше допуштил да падне во распојасаност за радост на непријателите свои,

²⁶застана Мојсеј на вратата од таборот, и рече: »Кој е Господов, нека дојде при мене!« И се собраа кај него сите синови Левиеви.

²⁷И тој им рече: »Еве што вели Господ, Бог Израилев: опашете го секој својот меч на бедрото свое, и појдете по таборот, па навратете од врата до врата, и секој нека го убие братот свој, ближниот свој и соседот свој.«

²⁸И постапија синовите Левиеви според заповедта Мојсеева: и во тој ден изгина народ до три илјади души.

²⁹И Мојсеј им рече: »Денес Му ги посветивте рацете свои на Господа за служба: кој на синот свој, кој на братот свој, за да ви даде денес благослов.«

³⁰А утредента му рече Мојсеј на народот: »Направивте голем грев; и сега ќе појдам горе при Бога, за да молам да ви се прости вашиот грев.«

³¹И се врати Мојсеј при Господа, и рече: »Ти се молам, Господи, овој народ направи голем грев, оти си направи бог од злато.

³²И сега прости им го гревот нивни; ако ли, пак, не, тогаш избриши ме и мене од книгата Твоја, во која си ме запишал.«

³³А Господ му рече на Мојсеја: »Оној, што згрешил пред Мене, него ќе го избришам од книгата Моја.

³⁴Но сега оди, слези и поведи го тој народ во местото, каде што ти реков. Еве, Мојот Ангел ќе оди пред тебе, а кога ќе ги посетам, на нив ќе го навртам гревот нивен.«

³⁵И го порази Господ народот, затоа што направеното теле го излеал Арон.