Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Исход 9 Bible Online

Исход 9 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Исход 9

¹Тогаш му рече Господ на Мојсеја: »Влези при Фараонот и кажи му: ‚Вака вели Господ, Бог на Евреите: пушти го народот Мој, за да ми изврши служба.‘

²Оти, ако не го пуштиш, па и понатаму го задржуваш,

³еве, раката Господова ќе дојде врз добитокот твој во полето, врз коњите, врз ослите, врз камилите, врз говедата и врз овците — и многу голем помор ќе настане.

⁴И во она време ќе направам чуда меѓу добитокот на синовите Израилеви; и од сиот добиток на синовите Израилеви нема ништо да загине.«

⁵И определи Господ време, велејќи: »Утре ќе го направи тоа Господ на земјата.«

⁶И го изврши тоа Господ утредента, и сиот добиток египетски исцрка; а од добитокот на синовите Израилеви ништо не загина.

⁷И виде Фараонот дека од добитокот Израилев не беше загинато ниту едно грло. Но Фараоновот срце одново отврдна, и тој пак не го пушти народот.

⁸Тогаш му рече Господ на Мојсеја и на Арона, велејќи: »Земете полни раце пепел од печката, и Мојсеј нека ја фрли пред Фараонот и пред слугите негови спрема небото;

⁹и ќе се дигне прав по целата земја Египетска; а од неа ќе се појават воспаленија и на луѓето, и на доботокот по целата земја Египетска.«

¹⁰И зедоа пепел од печката, и застанаа пред Фараонот, па ја фрли Мојсеј спрема небо, и се појавија гнојни струпје по луѓето и по добитокот.

¹¹И вражачите не можеа да стојат пред Мојсеја поради струпјето, зашто струпје имаше и на вражачите и на сите Египтјани.

¹²И го ожесточи Господ срцето на Фараонот и тој не ги послуша, како што му беше рекол Господ на Мојсеја.

¹³Потоа му рече Господ на Мојсеја: »Стани утре рано и излези пред Фараонот и речи му: ‚Еве што вели Господ, Бог на Евреите: пушти го народот Мој, да Ми послужи,

¹⁴оти овој пат ќе ги пуштам сите зла, за да познаеш дека нема друг како што сум Јас на целата земја.

¹⁵Оти сега, ако ја пружам Својата рака, ќе те поразам тебе и народот твој со помор, така што ќе се истребите од земјата.

¹⁶А те оставив досега само за да ја покажам над тебе силата Своја, за да биде проповедано името Мое по целата земја.

¹⁷Уште ли ќе се креваш над Мојот народ, и нема ли да го пушташ?

¹⁸Па, еве, утре, токму во овој час, Јас ќе пратам град многу голем, каков што немало во Египет, откако настанал па досега.

¹⁹Затоа, сега побрзај да се прибере добитокот твој, и се што имаш по полето; оти ќе падне град врз сите луѓе и врз доботокот. А оние, што ќе се затечат во полето и не бидат прибрани дома, ќе падне град врз нив и ќе изгинат.‘«

²⁰Оние Фараонови слуги, кои се уплашија од зборовите Господови, брзо го прибраа добитокот свој по куќите.

²¹А оној, пак, кој не им поверува на зборовите Господови, тој го остави добитокот свој во полето.

²²И му рече Господ на Мојсеја: »Пружи ја раката своја кон небото, и ќе удри град по целата земја Египетска, врз луѓето, врз доботокот и врз тревата земна.«

²³И Мојсеј ја крена раката кон небото и Господ пушти громови и град, и течеше оган по земјата. И прати Господ град врз целата земја Египетска.

²⁴Паѓаше град, а и оган гореше со градот многу силен, каков што немало во целата земја Египетска, откако биле населени луѓето во неа.

²⁵А градот уништи во целата земја Египетска сѐ — од човек до животно; и градот ги уништи сите растенија по полето, и сите дрвја во полето ги сотре.

²⁶Само во земјата Гесем, каде што беа синовите Израилеви, немаше град.

²⁷Тогаш прати Фараонот, и ги повика Мојсеја и Арона, и им рече: »Сега згрешив; Господ е праведан, а јас и мојот народ сме грешници.

²⁸Помолете Му се на Господа за мене; нека престанат громовите Божји и градот, и огнот на земјата, па ќе ве пуштам, и повеќе никој да не ве задржува.«

²⁹А Мојсеј му рече: »Штом ќе излезам од градот, ќе ги кренам рацете мои спрема небото кон Господа, и громовите ќе престанат и град и дожд повеќе нема да има, за да познаеш дека земјата е Господова.

³⁰Но знам дека ти и слугите твои уште нема да се уплашите од Господа.«

³¹И така пропадна ленот и јачменот, зашто јачменот беше искласал, а ленот — фаќаше семе.

³²А пченицата и р'жта не пропаднаа, бидејќи беа доцни жита.

³³И Мојсеј излезе од кај Фараонот надвор од градот, ги издигна рацете свои кон Господа — престанаа громовите и градот, и град и дожд не паднаа веќе на земјата.

³⁴Но Фараонот, откако виде дека престана дождот, градот и громовите, продолжи пак да греши, и закорави срцето негово и на слугите негови.

³⁵Се ожесточи срцето Фараоново и на слугите негови, и тој пак не ги пушти синовите Израилеви, како што му беше рекол Господ преку Мојсеја.