Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Јов 38 Bible Online

Јов 38 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Јов 38

¹Кога Елијуј престана да говори, Господ му одговори на Јова од бурата и рече:

²»Кој е тој, што замрачува Провидението со зборови без смисла?

³Препаши ја сега половината своја како маж: Јас ќе те прашувам, а ти објаснувај Ми:

⁴каде беше ти кога ги поставував основите на земјата? — кажи, ако знаеш.

⁵Кој ѝ ги определи мерките? Знаеш ли: кој го оптегнува јажето околу неа?

⁶Врз што се зацврстени основите нејзини? Кој ѝ го положи аголниот камен,

⁷кога ликуваа утринските ѕвезди, и кога сите Божји синови извикуваа од радост?

⁸Кој го затвори морето со врата, кога тоа се истргна, та излезе како од утроба;

⁹кога облаците ги направив негова облека и маглата — негова повивка;

¹⁰кога му ја дадов мојата наредба и му наместив клучалки и врата;

¹¹кога му реков: ‚до тука ќе дојдеш и нема да преминуваш, и тука е границата на твоите горди бранови?‘

¹²Си му давал ли ти некогаш во животот свој заповед на утрото и си го посочувал ли на зората местото нејзино,

¹³за да ги опфати краиштата на земјата и да ги истресе од неа безбожниците,

¹⁴за да се измени земјата како глина под преса и да стане како разнобојна облека,

¹⁵да се одземе од беззакониците светлината нивна и да се скрши издигнатата рака нивна?

¹⁶Си слегувал ли во длабочината морска и си влегувал ли да ја испитуваш бездната?

¹⁷Се отворале ли пред тебе вратите на смртта; си ја видел ли ти вратата на смртната сенка?

¹⁸Си ја разгледал ли ширината на земјата? Кажи го, ако го знаеш сето тоа.

¹⁹Каде е патот кон живеалиштето на светлината и каде е местото на темнината,

²⁰за да стигнеш до границите нејзини и да ги знаеш патеките до домот нејзин?

²¹Ти го знаеш тоа, зошто тогаш беше веќе роден; но бројот на дните твои е мошен голем.

²²Си влегувал ли ти во местата на снегот и си ги видел ли сокровиштата на градот,

²³што Јас ги чувам за смутно време, за денот на битка и војна?

²⁴По кој пат се разлева светлината и се разнесува источниот ветар по земјата?

²⁵Кој ги отвора потоците за изливање на водата и патот за грмоносните светкавици,

²⁶за да паѓа дожд врз земјата без луѓе, врз пустињата, каде што нема човек;

²⁷за да ја заситува пустињата и степата и да ги разбудува зелените «ркулци да никнуваат?

²⁸Дождот има ли татко? Или кој ги раѓа капките на росата?

²⁹Од чија утроба излегува мразот; и кој ја раѓа небеската слана?

³⁰Водите како камен да си зацврстуваат, и површината на бездната да замрзнува.

³¹Можеш ли да го врзеш јазелот на Плејадата и да ги разврзеш врските на Орион?

³²Можеш ли да го изведуваш Соѕвездието во времето негово и да ја водиш Вечерната ѕвезда?

³³Ги знаеш ли законите на небото, можеш ли да уредиш тоа да владее над земјата?

³⁴Можеш ли да го кренеш гласот свој до облаците, за да те покрие обилно водата?

³⁵Можеш ли да испраќаш молњи, и да тргнат и да ти речат: ‚еве не?‘

³⁶Кој вложи мудрост во срцето на човекот, и кој му даде смисла на разумот?

³⁷Кој може да ги преброи обалците со својата мудрост и да ги задржи садовите од небото,

³⁸кога правот се претвора во кал и грутките се слепуваат?

³⁹Ти ли ловиш плен за лавицата и ги наситуваш лавчињата,

⁴⁰кога тие лежат во леглата или почиваат под сенка во заседа?

⁴¹Кој ѝ ја приготвува храната на враната кога пиленцата нејзини, скитајќи без храна, викаат кон Бога?