Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Псалми 9 Bible Online

Псалми 9 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Псалми 9

¹Те прославувам Тебе, Господи, со сето срце свои, ги известувам сите чудеса Твои;

²се радувам и се веселам во Тебе, му пеам на името Твое, Севишни.

³Кога се вратија непријателите мои, се сопнаа, изгубија сила и погинаа од лицето Твое.

⁴Бидејќи донесе пресуда за мене и ме одбрани; седна на престолот Свој, судија праведен.

⁵Им запрети на народите и загина нечестивиот; името му го затре за сите векови.

⁶Непријателот остана сосема без оружје; градовите Му ги разруши, и погина споменот за нив.

⁷Но Господ секогаш живее; го подготвил престолот Свој за суд;

⁸Он ќе ѝ суди на вселената по правда, на луѓето ќе им суди право.

⁹И ќе му биде Господ прибежиште на сиромавиот, помошник во право време во неволја.

¹⁰Па нека се надеваат на Тебе оние кои го знаат името Твое, бидејќи не ги оставаш оние што Те бараат.

¹¹Пејте Му на Господа Кој живее на Сион, кажувајте ги на народите делата Негови;

¹²бидејќи Он се одмаздува за крв, ја помни; не ги заборава пискотите на неволниците.

¹³Смулуј се, Господи на мене; погледај како страдам од непријателите мои, Ти, Кој ме избавуваш од вратата на смртта.

¹⁴За да ги кажувам сите похвали за Тебе пред вратите на ќерката Сионска и да го прославувам спасението Твое.

¹⁵Пропаѓаа народите во јама, што сами ја направија; во замка, која сами ја наместија, се фати ногата нивна.

¹⁶Го познаа Господа, Кој суди; во делата на рацете Негови грешникот се заплетува.

¹⁷Ќе се вратат во пеколот сите грешници, и сите народи, кои Бога Го забораваат.

¹⁸Зашто нема засекогаш да биде заборавен сиромавиот, и надежта на бедните нема никогаш да престане.

¹⁹Стани, Господи, за да не се засили човекот, и народите да примаат суд пред Тебе.

²⁰Постави, Господи, законоположник над нив, за да разберат незнабожците дека се луѓе.

²¹Зошто Господи се оддалечуваш и не сакаш на неволните во право време да им помогнеш?

²²Кога нечесниот се разбесува, ги мачи бедните бездушно, и тие паѓаат во замките негови.

²³Бидејќи грешникот се гордее со желбата на душата своја и одбива да биде благословен.

²⁴Грешникот го дразни Господа, за многуте негови гревови, вели, дека Он не истражува: нема Бог пред него.

²⁵Патиштата негови се секогаш криви, а судовите Твои се многу високи, за да мисли на нив, и така над непријателите се гордее.

²⁶И во срцето свое си вели: нема да минувам од род во род без зло.

²⁷Устата му е полна со клетви, измами и навреди; под јазикот негов тежина и пропаст.

²⁸Седи во заседа со богати, потајно убива невини, очите негови демнат бедни.

²⁹Седи скришум како лав во пештера, со намера да фати беден, и кога ќе фати, го сплетува во својата мрежа.

³⁰Се смирува, прилегнува и тогаш бедниот паѓа совладан.

³¹па вели во срцето свое: Бог заборавил, го свртел лицето свое за да не го види крајот.

³²Стани, Господи, Боже мој, нека се крене раката Тавоја, не ги заборавај за секогаш бедните Твои.

³³Зошто безбожникот Го разгневува Бога, зошто во срцето свое да вели — Бог не испитува?

³⁴Но Ти гледаш, оти ги забележуваш маките и навредите на бедниот; бедниот Тебе Ти се предава, Тебе Ти се остава сиромавиот и сиракот; биди им помошник.

³⁵Сотри ја мишката на грешникот и на лукавиот; па да се бара и да не се најде безбожноста негова.

³⁶Господ е вечен цар, во сите времиња; ќе ги снема народите од земјата Негова.

³⁷Господи, Ти ги слушаш желбите на бедните; закрепи ги срцата нивни, отвори го увото Свое!

³⁸Дај правда на сиракот и на смирениот, па да престане човекот на земјата да задава страв.