Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Мудри Соломонови Изреки 27 Bible Online

Мудри Соломонови Изреки 27 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Мудри Соломонови Изреки 27

¹Не се фали со утрешниот ден, зашто не знаеш, што ќе роди тој ден.

²Нека те фали друг, е не устата твоја, — туѓ, а не јазикот твој.

³Тежок е каменот, тешка е и песокта; но гневот на безумниот е потежок и од едното — и од другото.

⁴Лут е гневот, нескротлива е јароста; но кој ќе издржи против зависта?

⁵Подобро отворено разобличување, отколку сокриена љубов.

⁶Искрени се ударите од оној, кој сака, а лажливи се бакнежите од оној, кој мрази.

⁷Сита душа го гази и восочниот мед, а на гладна душе сѐ што е горчливо — слатко ѝ е.

⁸Она што е птица, која го напушта гнездото свое, тоа е човек, кој го напуштил местото свое.

⁹Мирисот од елеј и темјанот го радуваат срцето; така сладок му станува на секого пријателот со неговиот срдечен совет.

¹⁰Не напуштај го пријателот свој, ниту пријателот на таткото твој, и не му оди на братот во куќата негова во денот на неволјата твоја; подобро сосед во близина, отколку брат надалеку.

¹¹Биди мудар, синко, и радувај го срцето мое, — и јас ќе имам што да му кажам на оној, што ме клевети.

¹²Умниот го гледа злото и се клони од него; а неискусните одат напред и биваат казнувани.

¹³Земи му ја облеката, зашто се заложил за туѓинец; и за туѓинката земи од него залог.

¹⁴Кој многу го фали пријателот свој од рано утро, ќе го сметаат за клеветник.

¹⁵Непрестајно капење од стреа во дождлив ден и жена кавгаџика се едно исто:

¹⁶кој сака да ја задржи, задржува ветар, а таа се појавува како миризлив елеј во десницата.

¹⁷Железо железо остри, и човек го изострува погледот на пријателот свој.

¹⁸Кој сади смоква, ќе ги јаде плодовите нејзини, и кој го чува господарот свој, ќе биде почитуван.

¹⁹Како што е во водата лице спроти лице, така е и срцето на човека спроти човек.

²⁰Пеколот и бездната не можат да се наситат: така се ненаситни и очите човечки. Одвратен пред Господа е оној, кој дрско ги крева очите, и неразумни се, оние што имаат невоздржлив јазик.

²¹Она што е топилницата за среброто и печката за злато, тоа се за човекот устите, што го фалат. Срцето на беззаконикот бара зло, а правото срце бара знаења.

²²Безумниот да го толчиш со железо во дибек заедно со зрната, — безумието нема да се оддели од него.

²³Добро надгледувај го добитокот свој, води грижа за стадата свои;

²⁴зашто богатството не е вечно, пак и власта — зар сѐ е од род во род?

²⁵Тревата никнува, и зеленило се јавува, па се собираат билки горски,

²⁶Тогаш овците треба да ти бидат тебе за облека, и козите — за купување ниви;

²⁷Ќе имаш доволно козјо млеко за тебе и за твоите домашни за храна и на твоите слуги за исхрана.