Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Мудри Соломонови Изреки 8 Bible Online

Мудри Соломонови Изреки 8 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Мудри Соломонови Изреки 8

¹Нели мудроста вика? И нели разумот го издига гласот свој?

²Мудроста застанува на високи места, крај патот, на раскрсници;

³таа вика пред портите при влезот во градот, при влезот на вратата силно извикува:

⁴»Кон вас, луѓе, викам, и кон синовите човечки е мојот глас!

⁵Научете се, неразумни, на благоразумие, и безумни, — на разум.

⁶Слушајте, бидејќи ќе говорам важни работи, и устата моја ќе изрече правда;

⁷зашто јазикот мој ќе ја изговори вистината; лажливата уста одвратна е за мене.

⁸Сите зборови на устата моја се справедливи; во нив нема ни подмолност, ни лукавство;

⁹сите тие се јасни за разумниот и справедливи за оние, што се здобиле со знаење.

¹⁰Примете го учењето мое, а не сребро; подобро знаење, отколку најдобро злато;

¹¹зашто мудроста е подобра од бисер, и ништо, од она што е скапоцено, не може да се спореди со неа.

¹²Јас, премудроста, живеам со разумот и барам ресудувачко знаење.

¹³Стравот Господов ја мрази неправдата; ја мрази гордоста и високомерноста, лошиот пат и подмолната уста.

¹⁴Мои се советот и разумноста; јас сум разум, во мене е силата.

¹⁵Преку мене цареви царуваат, и заповедници правда озаконуваат;

¹⁶преку мене началници управуваат и големци и сите судии земни.

¹⁷Ги сакам оние што мене ме сакаат, и кои Ме бараат, ќе најдат добрина;

¹⁸во Мене се богатството и славата, богатата ризница и правдата;

¹⁹плодовите мои се подобри од злато, и од најчисто злато, и користа од мене е повеќе отколку од најчисто сребро.

²⁰Јас одам по патот на правдата, по патеките на правосудството,

²¹за да им доставувам вистинско добро на оние, што ме сакаат, нивните ризници ги полнам. Кога го објавувам она, што станува секојдневно, нема да заборавам да го спомнам и она, што е од секогаш.

²²Господ ме создаде за почеток на Својот пат, на Своите творби,

²³ме создаде уште од вечноста, во почетокот, пред да ја создаде земјата.

²⁴Јас сум се родила, кога уште немаше бездни, кога уште немаше извори, изобилни со вода.

²⁵Јас сум се родила пред да бидат втемелени горите, пред ридовите,

²⁶кога Господ уште не беше ја создал земјата, ни полињата, ниту првите прашинки на вселената.

²⁷Кога Он го приготвуваше небото, јас бев со Него, кога го поставуваше престолот Свој врз ветровите,

²⁸кога ги утврдуваше облаците во висините, кога ги зацврстуваше изворите на бездната,

²⁹кога ги поставуваше границите на морето, за да не ги преминуваат водите неговите брани, кога ги полнеше основите на земјата, —

³⁰јас бев при Него кога создаваше, и се радував секој ден, веселејќи се пред лицето Негово за сето време,

³¹веселејќи се на Неговиот земен круг, и радоста моја беше со синовите човечки.

³²И така, синко, сега послушај ме: блажени се, оние што ги пазат моите патишта!

³³Послушај ја поуката, бидете мудри и не отстапувајте од неа.

³⁴Блажен е оној човек, кој ме слуша, станувајќи бодар секој ден при портите мои и стоејќи на стража при вратата моја!

³⁵Зашто, кој ме нашол мене, нашол живот; и ќе добие благодат од Господа;

³⁶а кој греши против мене, нанесува штета на душата своја: сите што ме мразат мене, ја сакаат смртта.«