Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Проповедник 8 Bible Online

Проповедник 8 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Проповедник 8

¹Кој е како мудриот, и кој го разбира значењето на работите? Мудроста на човека му го просветлува лицето негово, и строгоста на лицето негово се изменува.

²Јас ти велам: пази го царскиот збор, и тоа — поради клетвата пред Бога.

³Не брзај да бегаш од лицето негово и не биди тврдоглав во лошите работи; зашто, тој што ќе посака, се може да направи.

⁴Каде што е зборот на царот, таму е и власта; и кој ќе му каже: »Што правиш?«

⁵Кој пази заповед, тој не доживува никакво зло: срцето на мудриот знае и време и наредба;

⁶зашто за секоја работа има свое време и свој суд; а човека го обвинува неговото недело,

⁷зашто не знае, што ќе биде и како ќе биде тоа — кој ќе му каже?

⁸Ниеден човек нема власт над духот, за да го подржи духот, и нема власт над смртниот ден, нема избавување во таа работа, ни нечесноста нема да го спаси нечесниот.

⁹Сето тоа го видов, и го свртувам срцето свое кон секоја работа, што се врши под сонцето. Понекогаш човекот господари над човек на своја штета.

¹⁰Видов тогаш како погребуваат нечесни, и оние што доаѓаа од своето место беа пофалени во градот, што така постапија. И тоа е суета!

¹¹Бидејќи не се врши суд над лоши работи, затоа не се плаши срцето на синовите човечки од прави зло.

¹²Иако некој грешник врши стопати зло, судот му се одолжува; но јас знам, дека ќе им биде добро само на оние, што се бојат од Бога, кои имаат страв пред лицето Негово;

¹³а за нечесниот нема да има добро, и како сенка, само кратко време, ќе преуспее оној, кој не се плаши пред Бога.

¹⁴Има и таква суета на земјата: праведните ги постигнува она, што би ги заслужиле делата на нечесните, а со нечесните станува она, што би го заслужиле делата на праведните. А јас си реков: и тоа е суета!

¹⁵И ја пофалив јас веселбата; зашто нема подобро за човекот под сонцето, освен да јаде, да пие и да се весели: тоа го придружува човекот во трудовите негови преку дните на животот негов, што му го дал Бог под сонцето.

¹⁶Кога го управив срцето свое кон тоа, да постигнам мудрост и да ги разгледам работите, што се вршат на земјата, така што на човекот да не му доаѓа сон ни дење ни ноќе, —

¹⁷тогаш ги видов сите дела Божји и најдов, оти човекот не може да ги сфати работите, што се вршат под сонцето. Колку и да се труди човекот да ги испитува, пак нема да го постигне тоа.