Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Мудрост Соломонова 12 Bible Online

Мудрост Соломонова 12 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Мудрост Соломонова 12

¹Твојот вечен дух живее во сѐ.

²Затоа малку по малку ги изобличуваш оние што се заблудиле и, напомнувајќи им во што згрешиле, ги вразумуваш, та, откако отстапат од злото, да поверуваат во Тебе, Господи.

³И така, откако се одврати од древните жители на Твојата света земја,

⁴кои вршеа одбивни дела на вражање и идолски жртвувања,

⁵бездушни убијци на деца, на жртвени гозби кои јадат внатрешности од човечко тело и крв на тајни собранија,

⁶и од родителите, кои убиваа беспомошни души, одлучи да ги погубиш со рацете на татковците наши,

⁷та, земјата, која Ти е најдрага од сѐ, да го прими достојното население од чедата Божји.

⁸Но и нив, како луѓе, Ти ги поштеди откако им испрати стршни, како претходница на Твојата војска, за да ги истребиш малку по малку.

⁹Иако за Тебе не беше неможно грешниците да им ги потчиниш на предавниците, или да ги истребиш со страшни ѕверови или со збор страшен одеднаш,

¹⁰но Ти, казнувајќи ги по малку, време за покајание им даваше, иако добро знаеше деказлото им е вродено и дека нивната мисла никогаш нема да се измени.

¹¹Семето нивно уште од почеток беше проколнато; и не од страв пред некого ги остави неказнети.

¹²Зашто кој ќе Ти рече: »Што направи Ти?« или кој ќе се противстави на Твојот суд? или — Кој ќе Те обвини што си погубил народи кои си ги создал Ти? или — Кој бранител ќе дојде при Тебе за да ги заштити неправедните луѓе?

¹³Зашто освен Тебе, нема Бог, Кој да се грижи за сите, за да Ти докажува дека несправедливо си пресудил.

¹⁴Ни цар, ни достоинственик не смее да дојде пред Твоите очи за оние што си ги погубил.

¹⁵Бидејќи си праведен, Ти праведно управуваш, сметаш дека е недостојно за Твојата сила да го казниш оној, кој казна не заслужил.

¹⁶Зашто силата Твоја е основа на Твојата правда, и самото тоа што владееш со сѐ можеш и да ги поштедиш сите.

¹⁷Силата Твоја ја покажуваш над оние, кои не веруваат во Твојата моќ; ја разобличуваш дрската смелост на оние кои не Те признаваат;

¹⁸имајќи голема сила, Ти судиш снисходливо и нѐ раководиш со голема милост, зашто твојата сила секогаш е во Твојата волја.

¹⁹Со такви дела Ти го поучуваш Твојот народ — дека праведникот треба да биде човекољубив, а на Твоите синови им даваше добра надеж, оти им даваш време за покајание на гревовите.

²⁰Зашто, ако и непријателите на Твоите синови, макар виновни за смрт, си ги казнил со таква снисходливост и штедење, што им даваше време и можност да се ослободат од злото.

²¹та со какво внимание си им судел на своите синови, на чии татковци им дде клетва и завет за благи ветувања!

²²И додека нас ни вразумуваш, нашите непријатели ги казнуваш илјада пати построго, така што, ние кога судиме, да мислиме на Твојата благост и кога сме судени — да чекаме помилување.

²³Затоа и грешниците, што живееја неразумно, Ти ги измачуваше со нивните сопствени гревови,

²⁴оти отидоа предалеку по патиштата на заблудата, мамејќи се како глупави деца, за богови ги почитуваа оние животни, кои дури и кај непријателите беа презрени.

²⁵Затоа како на глупави деца им испрати казна за подбивање.

²⁶Но, бидеќи не се вразумија од подбивната казна, доживеаја заслужен Божји суд.

²⁷Зшто, откако го видоа она истото, што тие самите го поднесуваа со негодување, и врз оние што ги сметаа за богови и од кои биваа казнувани, Го познаа вистинскиот Бог за Кого пред тоа не сакаа ни да чујат;

²⁸затоа и дојде врз нив крајната осуда.