Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Мудрост Соломонова 14 Bible Online

Мудрост Соломонова 14 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Мудрост Соломонова 14

¹Некој друг, подготвувајќи се да плови и да преплови бесни води, повикува на помош дрво, послабо и од коработ што го носи,

²зашто, стремежот за придобивка го измислил коработ, а градителот вешто го направил.

³Но со него управува промислата Твоја, зошто Ти си го дал и патот по морето и безопасната патека по неговите бранови,

⁴покажувајќи дека Ти можеш да избавиш од сѐ, макар некој, и без опитност, по море да појде.

⁵Ти сакаш делата на Твојата премудрост да не бидат попусто; затоа луќето си го доверуваат живото на најмало дрво, и се избавуваат, минувајќи со брод по брановите.

⁶Зашто и во почетокот, кога беа погубувани гордите исполини, надежта на светот, водени од Твојата рака, ги засолни во кораб, и му остави на светот семе за род.

⁷Благословено е дрвото, преку кое се исполнува правдата!

⁸А таа ракотворба е проклета, а и оној што ја направил — и затоа што ја направил, и гнилежното дрво затоа што е наречено бог.

⁹Бидејќи еднакво се одвратни пред Бога — и безбожникот и неговата безбожност;

¹⁰и она што е направено и оној што го направил ќе бидат заедно казнети.

¹¹Затоа и за идолите на незнабожците ќе има суд, зашто тие станаа гадотија меѓу Божјите создание, соблазна на човечките души и стапица за нозете на неразумните.

¹²Зашто измислувањето на идоли е почеток на блудот, а нивното откритие — изопачување на животот.

¹³Нив ги немало во почетокот, а и нема да ги има довека.

¹⁴Тие дојдоа во светот поради човечкото славољубие, затоа им е досуден блискиот крај.

¹⁵Татко, скршенод тешка жалост поради предвреме умрен син, откако го направил неговиот лик на мртов човек, отпосле почнал да го почитува како бог и на своите потчинети им определи тајни и нареди жртви да му принесуваат.

¹⁶Во текот на времето, вкоренет тој безбожен обичај бил пазен како закон, и, по заповед на силните, тоа што било извајано — било почитувано како божество.

¹⁷Кога луѓето не можеле, поради далечното му живеалиште, лично некого да почитуваат, тогаш правеле лик на оддалеченото лице: правеле видлив лик на починат цар, па како на неприсутен да му поласкаат како на присутен.

¹⁸А и за засилување почитувањето од страна на оние штоне го познавале, помагало заземањето на уметникот,

¹⁹бидејќи тој, можеби од желба да му угоди на владетелот, се трудел сличноста да ја направи што поубава;

²⁰а народот, восхитен од убавината на творбата, го признавал за божество оној, кој малку пред тоа бил почитуван како човек.

²¹И тоа стана соблазна за луќето, бидејќи тие, робувајќи ѝ на неволјата или на тиранството, му го предавале на каменот и дрвото неискажливото Божјо име.

²²А потоа, како да не им било доволно тоа што заблуделе во знаењето за Бога, туку живеејќи во голема борба поради незнаењето, тоа големо зло уште го нарекуваат мир.

²³Зашто, извршуваат ли жртви на деца, или скришни тајни, или приредуваат ли бесни гозби со туѓи обичаи,

²⁴тие веќе не ја пазат ни чистотата на телото, ниту чистотата на бракот, туку еден со друг, или подмолно се убиваат, или со прељуба се осквернуваат.

²⁵Сите нив без разлика ги надвладеале: крвнина и убиство, грабеж и подмолност, расипност, неверност, бунтови, клетвопрестапништво, разграбување имоти,

²⁶неблагодарност, осквернување на душата, злосторство против природата на половите, неред во брачниот живот, прељубодејство и нечесен живот.

²⁷Служењето на идоли, недостојни да се именуваат, се почеток, причина и кра на секое зло,

²⁸бидејќи оние што им служат, или во веселбите свои беснеат, или лага пророкуваат, или неправедно живеат, или брзо заклетва нарушуваат.

²⁹Надевајќи се на мртвите идоли, не мислат дека ќе бидат казнети, зашто неспрведливо се колнат.

³⁰Но, и за едното и за другото ќе ги постигне казна: затоа што служејќи им на идолите, го искривиле поимот за Бога и што криво се колнеле и подмолно презирале сѐ што е свето.

³¹Зашто не силата на оние, во кои се заколнуваат, туку судот над оние што згрешиле доаѓа веднаш по престапот на неправедните.