Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Мудрост Соломонова 2 Bible Online

Мудрост Соломонова 2 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Мудрост Соломонова 2

¹Оној што мисли неправилно, вака мудрува во себеси: краток и жалосен е нашиот живот — човекот не може да се избави од смртта; уште икој не познава таков човек, што ослободил некого од пеколот.

²Случајно сме родени, а потоа ќе биде како воопшто да не сме биле; дим е она што го дишеме, а зборот — искра во движењето на наш Ето срце.

³Кога душата изгасне, во прав ќе се претвори телото, а духот ќе се загуби како редок воздух;

⁴со време ќе се заборави и нашето име, никој нема да си спомне за делата наши; животот наш ќе помине како трага од облак, ќе разијде како магла гонета од зраците на сонцето и отежната од неговата топлина.

⁵Зашто нашиот живот е како сенка кога ќе помине, од смртта за нас нема враќање: печатот е ставен и никој не се враќа.

⁶Затоа да се насладуваме од сегашните добра; да брзаме да се насладуваме со овој свет, како и со младоста;

⁷да се овенчаме со скапоценото вино и со мирисите; пролетниот цвет на животот да не одмине покрај нас;

⁸да се овенчаме со ружи, пред ружите да свенат;

⁹никој од нас да не се лишува од учеството во нашта наслада, секаде да оставиме траги од нашата радост: тоа е нашиот дел и нашето наследство.

¹⁰Да притеснуваме сиромав праведник, да не жалиме вдовици, да не почитуваме старец, ни неговите многугодишни бели коси.

¹¹Силата наша да биде закон на правдата, зшто она што е слабо — ѕа ништо не е.

¹²Да поставиме стапици за праведникот, зашто тој ни пречи и се противи на делата наши; нѐ прекорува ѕа гревовите против Законот, нѐ хули за нашите гревови и ѕа наш Ето воспитание;

¹³се фали дека го познава Бога, син на Господа се нарекува.

¹⁴Кога е пред нас — тој е прекор на нашите помисли.

¹⁵Тешко ни е да го гледаме; неговиот живот не е ако животот на другите и патиштата негови се различни од нашите;

¹⁶за гадотија нѐ смета и бега како од нечистотија од нашите патишта; блажен го нарекува крајот на праведниците, се фали и Бога татко свој Го нарекува.

¹⁷Да видиме дали се вистински неговите зборови, да испитаме каков ќе биде неговиот крај.

¹⁸зашто, ако тој праведник е син Божји, него Бог ќе го заштити и ќе го избави од раката на непријателите.

¹⁹Да го искушаме со навреди и маки, за да ја испитаме неговата смиреност и да ја видиме неговата кротост.

²⁰Да го осудиме на срамна смрт, зашто, според неговите зборови, имало кој да се грижи за него.

²¹Така умуваа тие, но се измамија, за Што злобота нивна ги беше заслепила;

²²тие не ги познаа тајните Божји, не чекаа награда за светост и не веруваа во наградите за; истите души.

²³Бог го созадечовекот за вечност и го направи слика на Своето вечно битие;

²⁴но поради завист од ѓаволот смртта влезе во овој свет, а неа ја доживуваат оние што му припаѓаат.