Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Мудрост Сирахова 13 Bible Online

Мудрост Сирахова 13 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Мудрост Сирахова 13

¹Дружи се со едномисленици. Кој катран допира, од него ќе се извалка; кој со горделиви се дружи, ќе стане како нив.

²Не подигнувај тежина поголена од твоите сили и не другарувај со посилен и побогат од тебе.

³Што заедничко има меѓу грне и котел? Котелот ќе го турне и тоа ќе се скрши.

⁴Богатиот навредил, и пак тој се заканува; сиромавиот навреден и пак тој се моли.

⁵Ако си му од корист, тој ќе те користи; кога, пак, осиромашиш — тој ќе те остави.

⁶Ако си богат, ќе живее со тебе; ќе те ограби и нема да те сожали.

⁷Кога си му потребен, тој ќе ти ласка, ќе ти се насмевнува и надеж ќе ти дава; зборови слатки ќе ти зборува и ќе те прашува: »Ти треба ли нешто?«

⁸Со гозбите свои тој ќе те посрами сѐ додека трипати не те ограби и најпосле не се подбие со тебе.

⁹А потоа, кога ќе те сретне, ќе бега од тебе, глава ќе свртува — кога ќе те види.

¹⁰Внимавај да не бидеш измамен

¹¹и понижен во твојата радост.

¹²Те кани ли силен, бегај од него — и уште повеќе ќе те кани.

¹³Не натрапувај се, за да не бидеш отфрлен и не стој многу настрана, за да не те заборават.

¹⁴Не говори со него како со еднаков, не верувај му на неговите многу зборови; во долгиот разговор ќе те искушува, и божем шегувајќи се, ќе те испитува.

¹⁵Немилосрден кон себеси е оној што не се воздржува од своите зборови; тој нема да се запази ни од навреди ниту од вериги.

¹⁶Пази се и биди внимателен, бидејќи со паѓањето свие чекориш.

¹⁷Го чуеш ли тоа во сонот свој, не заспивај.

¹⁸Љуби Го Господа додека си жив и викај кон Него — за да се спасиш.

¹⁹Секое создание родот свој го сака, а човекот — ближниот свој.

²⁰Секоја плот со родот свој се соединува и човекот се прилепува кон сличните на себе.

²¹Има ли дружба меѓу јагне и волк? Затоа и побожниот не другарува со грешник.

²²Можен ли е мир меѓу хиена и куче? И има ли мир меѓу богат и сиромав?

²³Дивите осли во пустината за лавовите се плен, а сиромасите за богатите.

²⁴На горделивиот смиреноста му е одвратна; и сиромавиот на богатиот му е одвратен.

²⁵Кога богат се сопнува, пријатели го придржуваат; а кога сиромавиот паѓа и пријателите го оставаат.

²⁶Кога богат во неволја падне, многу помошници има; ако и глупост рече не го прекоруваат.

²⁷А падне ли сиромав, се подбиваат со него; каже ли нешто разумно не го ни слушаат.

²⁸Кога богат говори, сите молкнуваат; зборовите негови до небо ги фалат.

²⁹А кога сиромав говори, сите се прашуваат: »А кој е овој.« Ако се сопне, сосем го турнуваат.

³⁰Добро е она богатство во кое грев нема; сиромаштијата е лоша во устата на безбожниот.

³¹Срцето на човекот му го менува лицето: или на добро или на лошо.

³²Веселото лице е знак на честито срце; измислување мудри изреки — бара труд.