Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Мудрост Сирахова 30 Bible Online

Мудрост Сирахова 30 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Мудрост Сирахова 30

¹Одгледување деца. Кој синот свој го сака, често го казнува — та на крајот да му се радува.

²Кој синот свој добро го воспитува — помош ќе има од него; меѓу своите познати со него ќе се фали.

³Кој синот свој го поучува — предизвикува завист кај својот непријател, а пред пријателите ќе се радува поради него.

⁴А кога умре неговиот татко, како и да не умрел; зашто сличен на себе оставил;

⁵Додека живеел, гледајќи го, со него се радувал, а на умирање не се натажил;

⁶за непријателите тој одмаздник оставил во него, а за пријателите — син што благодарен ќе им биде.

⁷Кој синот свој го милува — раните негови ќе ги лекува, а од секое негово офкање — срцето ќе му се потресува.

⁸Нескротен коњ останува див, а запуштен син — станува тврдоглав.

⁹Разгали го твоето дете, тоа ќе те вчудовиди; играј се со него и тоа ќе те ожалости.

¹⁰Не смеј се со него, за да не плачеш со него и најпосле и со заби да чкрташ.

¹¹Не давај му слобода во младоста; грешките негови — не простувај му ги;

¹²свиткај му го вратот додека е мал, гмечи ги ребрата негови додека е млад, за да не биде бунтовен и непослушен.

¹³Воспитувај го синот свој и внимавај над него, за да не те огорчуваат неговите непристојни постапки.

¹⁴Подобро е да си сиромав, здрав и силен, отколку богат — со истоштено тело.

¹⁵Здравјето и силата на телото поскапи се од злато, и крепко тело подобро е од неизмерно богатство,

¹⁶нема богатство поголемо од здравјето на телото, ниту радост поголема — од радоста на срцето.

¹⁷Подобра е смртта од тажен живот и постојана болест.

¹⁸Добри јадења принесени пред затворена уста — исто се што и јадењата ставени на гроб.

¹⁹Зошто му се на идол жртви? Тој ни јаде ниту мириса:

²⁰така е и со оној кого Господ го прогонува,

²¹со очите гледа и воздивнува, па е сличен на евнух, кој девојка милува и воздивнува.

²²Не предавај се на жалоста, со мрачни мисли не измачувај се.

²³Срце весело — живот е за човекот, а радоста — животот му го продолжува.

²⁴Сакај ја својата душа, утешувај го своето срце; прогонувај ја жалоста;

²⁵жалоста многумина убила, никаква корист од неа нема.

²⁶Љубомората и гневот животот го скратуваат: грижите носат предвремена старост.

²⁷Искреното и добро срце и за храната своја се грижи.