Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Мудрост Сирахова 43 Bible Online

Мудрост Сирахова 43 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Мудрост Сирахова 43

¹Светилата небесни. Чистото небо е убавина на висините, видот на небото е појава прекрасна!

²Кога сонцето изгрева, изгревајќи објавува: »Колку чудно создание, дело е на Севишниот!«

³На пладне земјата ја вжештува; пред неговиот пек кој ќе устои?

⁴Фурната се разгорува жешка да биде, а сонцето ги вжештува планините трипати повеќе, пламен огнен издишува, со зраците свои очи заслепува.

⁵Голем е Господ, Кој го создал; со Своите зборови одот негов го забрзува.

⁶И месечината им служи на сите, време покажува и знак е на векот.

⁷Според месечината го определуваме празникот; откако полнотата ја достигне, светлината нејзина се намалува.

⁸Месецот од неа името го добил; во своите промени таа чудно се зголемува.

⁹Светилник на небеските воинства: свети на небескиот свод.

¹⁰Сјајот на ѕвездите е убавина на небото, светол украс во висините Господови.

¹¹По заповед на Светиот, тие стојат по својот чин, и на стражата своја не се заморуваат.

¹²Погледни го виножитото и неговиот Создател прослави Го; прекрасно е таа во сјајот свој.

¹³Со кругот прекрасен небото го опфаќа; рацете на Севишниот го рашириле.

¹⁴По Божја повелба снегот брзо паѓа, брзо светкаат секавиците на Неговиот суд.

¹⁵Така се отвораат ризниците негови, од нив излегуваат облаци како птици.

¹⁶Со силата Своја облаците ги крепи, а од нив се одронува градобиен мраз.

¹⁷По негова волја јужниот ветар дува, од погледот Негов планините се тресат.

¹⁸Гласот на Неговиот гром, северната бура и ветрот силен земјата ја тресат.

¹⁹Тој сипе снег слично на птици што слетуваат. А паѓањето на снегот е како бранови на скакулци во лет.

²⁰Очите се зачудуваат пред прекрасната негова белина, срцето е радосно кога врне.

²¹Шушлекот како сол на земјата паѓа, а кога ќе замрзне како игли станува.

²²Дувнува студен северен ветер, водата во лед се претвора: над водите се шири и со него како со покривач се покрива.

²³Тој ги голта планините, ги гори пустините, и како оган тревата ја пали.

²⁴Но маглата помага како навремен лек; росата што паѓа — разладува пек.

²⁵Со повелба Своја бездната ја скротува, насекаде острови поставува.

²⁶Морнарите прикажуваат за опасностите од морето, а ние се чудиме на она што со ушите свои го слушаме;

²⁷зашто таму има чудни и необични творби: разновидни животни и чудовишта морски.

²⁸Преку неговата помош сѐ добро се извршува и преку словото Негово сѐ одржува.

²⁹Многу можеме да кажеме, но нема да успееме за Бога сѐ да речеме; со еден збор ќе кажеме: »Бог е сѐ!«

³⁰Од каде ќе земеме сила Него да Го прославиме? Та Тој е поголем од сите Свои дела.

³¹Страшен е Господ и многу е голем, чудесна е силата Негова.

³²Прославувајќи Го Господа, фалете Го, колку што можете, но и по она Он ќе биде погоре;

³³соберете ја колку што можете сета ваша сила кога Го прославувате, но не трудете се, зашто нема да успеете.

³⁴Кој Го видел, па да ни објасни и кој ќе Го прослави, Каков што е?

³⁵Многу има сокриено што е поголемо од ова; ние гледаме само мал дел од Неговите дела.

³⁶Господ сѐ создал, а на побожните мудрост им подарил.