Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Мудрост Сирахова 45 Bible Online

Мудрост Сирахова 45 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Мудрост Сирахова 45

¹Пофалба на другите предци. А тој човек беше Мојсеј, сакан од Бога и од луѓето, чиј спомен е благословен;

²по слава со ангелите го израмни, го направи со дела силен за страв на непријателите.

³По неговиот збор чуда стануваа, пред лицето на цареви Тој го прославувал, преку него на народот заповеди му дал и славата Своја му ја покажал;

⁴за неговата верност и кротост го освети меѓу сите луѓе за Себе го избра;

⁵Го удостои гласот Негов да го слуша; во магла го воведе

⁶и лице в лице му ги даде заповедите, законот на животот и знаењето, за да го научи Јакова на Заветот и Израел на Неговите заповеди.

⁷Тој го издигна Арон, по светост сличен на неговиот брат Мојсеј, од коленото Левиево;

⁸со него вечен завет заклучи и му даде на народот свештенство; со посебен благослов го украси, со појас на слава го опаши;

⁹го облече во прекрасна облека, го украси со ретки украси;

¹⁰во долна облека, во хитон и ефод.

¹¹Го опкружи со многу златни калинки и со многу ѕвончиња, кога оди милозвучно да ѕвонат, така што ѕвонењето да се слуша во Светилиштето како опомена на синовите од Неговиот народ.

¹²Го облече во света облека од злато, пурпурна волна и од препреден висон, дело на вешти мајстори, целата извезена и градник — со Урин и Тумим,

¹³со црвена ткаенина — вешта работа, со скапоцени камења, изрезани како печат, во златен обруб, работа на каменорезец, изрезани за спомен на имињата според бројот на Израеловите племиња.

¹⁴На неговиот кидар — златен венец, знак на светињата, слава на достоинството, украс прекрасен, дело на вешти мајстори, радост за очите.

¹⁵Пред него немал такви никогаш никој;

¹⁶кој не припаѓал на неговото племе, не се облекувал така, туку така се облекувале само синовите негови и потомците негови засекогаш.

¹⁷Тие принесуваа жртви секој ден по двапати.

¹⁸Мојсеј му ја дал свештеничката власт во неговите раце и го помазал со свето масло;

¹⁹тоа е вечниот завет сѐ додека стојат небесата, да Му служат на Бога заедно и свештеник Негов да биде, да го благословува народот во името на Господа.

²⁰Него Господ го избра меѓу сите живи, за да Му принесува жртви, кадиво и пријатни мириси, за спомен и за очистување на Неговиот народ.

²¹Тој му ги даде заповедите и судската власт, Јакова — да го учи на откровенијата и Израел — на Неговиот закон.

²²Против него се подигнаа туѓинци, и му позавидоа, кога беа во пустината, луѓето коишто кон Датан и Авирам се придружија како и збирштината на Корах — во жестокост и гнев.

²³Господ го виде тоа и се разгневи, и тие изгинаа од силата на Неговиот гнев;

²⁴над нив Тој чудо направи, ги изгоре со пламенот на огнот Свој,

²⁵Така ја зголеми славата Аронова, му ги даде во наследство негово — му ги додели првините од плодовите,

²⁶пред сѐ, во изобилство леб за храна им даде, зашто тие јадат од жртвите на Господа, а ова му го дозволи само на него и на потомството негово.

²⁷Но не му даде да има наследство од земјата на народот; не му даде дел меѓу народот, зашто Тој Самиот е негов дел и Негово наследство.

²⁸Исто така и Пинхас, Елазаровиот син, трет е по слава, зашто ревносен бил во стравот Господен; кога народот отпаднал, тој постојанен бил и со душа смел, стоел со чиста душа, Го умилостивил Господа спрема Израел.

²⁹Зато со него бил направен мирен завет — да биде раководител на светилиштето и на својот народ, но на него и на потомството да му остане достоинството свештеничко за сите времиња.

³⁰Како што според заветот со Давид, синот на Јишај од коленото Јудино, царското достоинство преминувало од татко на син, така и наследството на свештенството му припаѓало на Арон и на потомството негово.

³¹Господ да ни даде премудрост во нашите срца, справедливо на народот да му судиме, за да не се загуби богатството негово и славата негова да остане на неговите потомци.