Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Исаија 36 Bible Online

Исаија 36 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Исаија 36

¹Во четиринаесеттата година на царот Езекија, асирскиот цар Сенахерим, стана против сите утврдени градови на Јудеја и ги презеде.

²Тогаш асирскиот цар го прати Рапсака со голема војска од Лахис во Еурсалим при царот Езекија; и тој се запре кај водоводот на горниот водостој по патот за нивата на валавичарот.

³И излезе при него Елијаким, Хелкиевиот син, началник на дворецот, и писарот Севна, и летописецот Јоах, Асафовиот син.

⁴И им рече Рапсак: »Кажете му на Езекија: вака вели големиот цар, царот асирски: каква е таа надеж, на која се надеваш?

⁵Јас мислам, дека се тоа само празни зборови, а за војна се потребни совет и сила: и така, на кого се надеваш ти, па си се одметнал од мене?

⁶Ете, ти многу се потпираш на Египет, на таа скршена трска, која, ако некој се потрпе на неа, ќе му влезе во раката и ќе ја прободе. Таков е Фараонот, царот египетски, за сите, кои се надеваат на него.

⁷Ако ли ми кажеш: се надеваме на Господа, нашиот Бог, — тогаш на оној ли, чии светилишта и жртвеници ги замени Езекија и му кажа на Јуда и на Ерусалим: ‚само пред овој жртвеник клањајте се?‘

⁸И така, влези во сојуз со мојот господар, царот асирски; — ќе ти дадам две илјади коњи; можеш ли да испратиш јавачи за нив?

⁹Па како сакаш да го натераш да отстапи водачот, еден од најмладите слуги на мојот господар, надевајќи се на Египет, заради коли бојни и коњи?

¹⁰Та зар јас без волјата на Господа тргнав против оваа земја, за да ја разорам? Господ ми рече: оди против таа земја и разори ја.«

¹¹Тогаш Елијаким, Севна и Јоах му рекоа на Рапсака: »Говори им на слугите твои на арамејски, зашто ние разбираме, а не ни говори по јудејски, за да чуе народот, кој е на ѕидините.«

¹²И Рапсак рече: »Зар само при твојот господар и при тебе ме испрати господарот мој да ги кажам овие зборови? Не, исто така и при луѓето, што седат по ѕидините, за да го јадат со вас изметот свој и да ја пијат мочта своја.«

¹³Тогаш стана Рапсак и извика со висок глас по јудејски и рече: »Чујте ги зборовите на големиот цар, асирскиот цар!

¹⁴Вака вели царот: нека не ве мами Езекија, зашто тој не може да ве спаси;

¹⁵И нека не ви дава надеж Езекија во Господа, велејќи: ‚Господ ќе нѐ спаси; овој град нема да биде предаден во рацете на царот асирски.‘

¹⁶Не го слушајте Езекија, зашто вака говори царот асирски: примирете се со мене и излезете пред мене, и секој нека го јаде плодот од лозјето свое и од смоквата своја и секој нека пие вода од својот кладенец,

¹⁷додека не дојдам и ве земам во исто таква земја, каква што е и вашата земја, во земја на леб и вино, во земја на плодови и лозја.

¹⁸И така, да не ве мами Езекија, велејќи: ‚Господ ќе нѐ спаси‘. Боговите на народите ја спасија ли, секој својата земја од раката на асирскиот цар?

¹⁹Каде се боговите на Емат и Арпад? Каде се боговите на Сепарваим? Ја спасија ли тие Самарија од мојата рака?

²⁰Кој од сите богови на тие земји ја спаси земјата своја од мојата рака? Та зар Господ ќе го спаси Ерусалим од мојата рака?«

²¹Но тие молчеа и не му одговорија ни збор, зашто од царот беше дадена повелба: не му одговарајте.

²²Тогаш отиде Елијаким, синот Хелкиев, началник на дворецот, и Севна писарот, и Јоах, син Асафов, летописец при Езекија, со раскината облека, и му ги предадоа зборовите на Рапсака.