Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Исаија 47 Bible Online

Исаија 47 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Исаија 47

¹Слези и седни во прав, о, девице, ќерко вавилонска; седни на земја: престол нема, ќерко халдејска, и во иднина нема да те нарекуваат нежна и милолика.

²Земи рачници и мели брашно; симини го превезот, засукај ракави, разголи ги нозете, гази преку река:

³твојата голотија ќе се открие, и ќе се види твојата срамотија. Ќе се одмаздам и никој нема од тоа да ме одврати.

⁴Нашиот Избавител — името Му е Господ Саваот — е Светецот Израилев.

⁵Седи молкум и прибери се во темнината, ќерко халдејска, зашто во иднина нема да те нарекуваат господарка на царствата.

⁶Јас се разгневив на Својот народ, и го предадов наследството Свое, што го оскревни ти, во твои раце; а ти не им покажа милост, на старците им го стави најтешкото твое иго.

⁷И си велеше: »Вечно ќе бидам господарка«, и на ум не го ставаше ова, не помислуваше што ќе стане потоа.

⁸Но сега ислушај го ова, ти, развратнице, која живееш безгрижно, која седиш и велиш во срцето: »Јас сум, и нема друга како мене: нема да останам вдовица, ниту ќе осиромашам.«

⁹Но ненадејно, во еден ден, ќе те снајде и едното и другото — загубата на децата и вдовството; во полна мера ќе те снајдат тие, при сето множество на твоите магесништва и големата сила на твоите маѓии.

¹⁰Зашто ти се надеваше на своето злодејание и велеше: »Никој не ме гледа.« твојата мудрост и твоето знаење — тие те отстранија од патот, а ти си велеше во срцето свое: »Јас сум, и нема друга како мене.«

¹¹Ќе дојде на тебе зло: нема да знаеш, од каде доаѓа тоа; ќе те снајде беда, која не ќе можеш да ја отфрлиш; и ненадејно ќе те стигне погибел, за која и не мислиш.

¹²Стој си, пак, со твоите маѓии и со многуте баења, со кои си се занимавала од млади години: можеби — ќе си помогнеш, можеби — ќе се одржиш.

¹³Ти си умрона од многу замисли; нека излезат оние, што го набљудуваат небото, ѕвездобројачите и претскажувачите по новомесечијата, нека те спасат од она, што треба да ти се случи.

¹⁴Ете, тие се како слама: оган ќе ги изгори; не ја спасија душата своја од пламенот; не остана јаглен да се погрее некој, ниту оган, за да се поседи крај него.

¹⁵Такви ќе бидат оние, за кои си се грижела, со кои си тргувала од млади години. Секој тргнал по својот пат; никој не те спасува.