Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Левит 6 Bible Online

Левит 6 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Левит 6

¹Пак му рече Господ на Мојсеја, велејќи:

²»Ако некој згреши и направи престап против заповедите на Господа и го откаже на ближниот свој она, што му дал на чување, или од него украдено, или пак, го измами својот близок,

³или нашол нешто загубено и тоа го одрече, или лажно се заколне за која и да било работа, што луѓето обично го прават и со тоа грешат,

⁴па кога така згреши и направи престап, тој треба да го врати она што го украл, или сосила го присвоил, или повереното што му било дадено на чување, или што го нашол како загубено.

⁵За секоја работа, за која се заколнал криво, нека го врати она истото, и на тоа нека му додаде уште петти дел на оној чие е; тоа да му го даде во оној ден кога ќе биде обвинет за својот грев.

⁶А за престапот свој нека Му принесе на Господа кај свештеникот овен од стадото свое, здрав, според процена на престапот;

⁷а свештеникот нека Му се помоли за него на Господа, и ќе му се прости секоја работа, со која згрешил или направил престап.«

⁸И пак му рече Господ на Мојсеја, велејќи:

⁹»Заповедај му на Арона и на синовите негови, и кажи им: ова е законот за жрви сепаленици — жртвата сепаленица нека гори врз жртвеникот цела ноќ до изутрина; и огнот нека гори на жртвеникот и да не се гасне.

¹⁰Свештеникот нека ја облече ленената одежда, а и ленената долна облека нека ја облече на телото свое, па потоа нека ја собере пепелта од жртвата што огнот ја изгорел и нака ја стави покрај жртвеникот.

¹¹А откако ќе ги соблече одеждите свои и облече други, нека ја изнесе пепелта надвор од логорот на чисто место.

¹²А огнот што е на жртвеникот, нека гори на него, да не се гасне. Свештеникот нека клава врз огнот дрва секое утро, и нека ја поставува на него жртвата сепаленица, нека го гори на него лојот од жртвата за спасение.

¹³Огнот да гори постојано на жртвеникот, нека не се гасне.

¹⁴Тоа е законот за жртвите: што ќе ги принесуваат синовите Аронови пред Господа при жртвеникот.

¹⁵Свештеникот нека земе грст од жртвата и од пченичното брашно и од елејот и целото кадиво, што е врз жртвата, и нека го изгори, тоа на жртвеникот како спомен за благопријатен мирис пред Господа.

¹⁶А она што ќе преостане од неа, му припаѓа за јадење на Арона и на синовите негови; нека го јадат пресно, на свето место; во дворот од скинијата на сведоштвото нека го јадат.

¹⁷Да не се пече со квас: тоа е дел што им го давам како дар од приносите Господови; тоа е најголемата светиња како жртвата за грев и жртвата за престап.

¹⁸Секое машко меѓу синовите Аронови нека го јаде. Тоа е вечен закон за потомството нивно од приносите на Господа; секој, што ќе се допре до него, ќе биде осветен.«

¹⁹И уште му рече Господ на Мојсеја, велејќи:

²⁰»Тоа е дарот од Арона и синовите негови што ќе Му го принесуваат на Господа во оној ден кога ќе биде помазан: десетти дел од мерката ефа пченично брашно како постојана жртва, половина за наутро, а другата половина за навечер.

²¹Жртвата треба да се приготвува во тава, со елеј; со елеј и во парчиња принесувај ја; принесувај ја како благопријатен мирис пред Господа.

²²А свештеникот меѓу синовите негови, што ќе биде помазан по него, нека го прави тоа; тоа е вечен закон што ќе се извршува.

²³И секоја свештеничка жртва треба целата да се гори, и да не се јаде.«

²⁴И пак му рече Господ на Мојсеја, велејќи:

²⁵»Кажи му на Арона и на синовите негови, и речи им: тоа е закон за жртвата поради грев — на местото каде што се коле жртвата сепаленица, на тоа место нека се коле и жртвата за грев пред Господа, бидејќи тоа е најголемата светиња.

²⁶Свештеникот што ќе ја принесува, нека јаде; на свето масто нека ја јаде, во дворот од скинијата на сведоштвото.

²⁷Сѐ што ќе се допре до местото нејзино ќе се освети; а ако некој ја испрска облеката своја со крвта нејзина, оној дел што ќе биде испрскан нека го испере на свето место.

²⁸И садот земјен, во кој се варела, нека се скрши; ако е, пак, готвена во бакарен сад, нека се истрие со вода нека се измие.

²⁹Секое машко меѓу свештениците нека го јаде тоа; тоа е најголема светиња пред Господа.

³⁰А секоја жртва за грев, од која се внесува крв во скинијата на сведоштвото, за да се изврши очистување во светилиштето, да не се јаде; тоа треба да се изгори.«