Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Левит 7 Bible Online

Левит 7 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Левит 7

¹»Ова е законот за жртвите поради престап — тоа е најголаме светиња.

²На она место, на кое се коле жртвата сепаленица, на тоа место нека се коле и овенот што се принесува како жртва за престап пред Господа; а крвта да се излие околу подножјето на жртвеникот.

³А сиот лој негов да се принесе; и лојот што ја покрива утробата, и лојот што е во утробата,

⁴и двата бубрега, и лојот што е на нив и на слабините, и кошулката на слезината нека ги извади заедно со бубрезите,

⁵нека ги стави свештеникот врз жртвеникот — жртвата за благопријатен мирис пред Господа; тоа е жртва поради престап.

⁶Секое машко од свештениците нека ја јаде; на свето место да се јаде; тоа е најголема светиња.

⁷Жртвата за престап е како жртвата за грев, еден закон е и за двете; кој свештеник се моли за неа, негова нека биде.

⁸А кога свештеникот принесува нечија жртва сепаленица, кожата од жртвата што ја принесува негова нека биде.

⁹И секоја жртва печена во печка или на огниште пржена во тава, му припаѓа на оној свештенико што ја принесува.

¹⁰А секја жртва приготвена со елеј или без елеј, им припаѓа на сите Аронови синови, подеднакво.

¹¹Тоа е закон на жртвите за спасение, што Му се принесуваат на Господа.

¹²Кога некој ја принесува од благодарност, заедно со жртвата треба да принесе и бесквасни лебови, месени со елеј, и бесквасни питки намачкани со елеј, како и пченично брашно измешано со елеј, лебови месени со елеј.

¹³Освен питки, да принесува жртва и леб месен со квас, како благодарствена жртва за спасение.

¹⁴И од сето она што се принесува, нека принесува по едно како жртва што се вознесува пред Господа; тоа нека му припаѓа на оној свештеник што ја излива жртвата со крв за спасение.

¹⁵А месото од жртвата за спасение нека биде негово и нека се изеде во оној ден кога се принесува; нека не се остава ништо до изутрината.

¹⁶Ако се принесува жртва поради завет или од усрдност, таа нека се јаде во истиот ден, а ако остане нешто, нека се изеде другиот ден.

¹⁷Ако нешто од местото на таа жртва остане третиот ден, тогаш нека се изгори со оган.

¹⁸Ако некој на третиот ден јаде од месото на жртвата што ја принесол, таа нема да му биде примена, бидејќи тоа е осквернение; и секој што ќе јаде од неа ќе згреши.

¹⁹Ако тоа месо се допре до нешто нечисто, да не се јаде, туку да се изгори со оган; месото може да го јаде секој што е и чист.

²⁰А ако некој има на себеси нечистотија, па јаде месо од жртвата за спасение што е на Господа, тој треба да се истреби од народот свој.

²¹И, ако, некој, откако се допре до нешто нечисто или до нечистотија човечка, или до нечист добиток, или до некоја нечиста гадинка, па јаде месо од жртва за спасение што е на Господа, тој да се истреби од народот свој!«

²²И пак му рече Господ на Мојсеја, велејќи:

²³»Кажи им на синовите Израилеви, и речи им: не јадете лој ни од вол, ни од овца, нити коза.

²⁴Лојот од добиток што пцовисал или е од ѕвер растргнат може да се употребува за секоја работа; но тој лој да не се јаде.

²⁵Оној, што ќе јаде лој од добиток, што се принесува како жртва пред Господа, нека се истреби од народот свој.

²⁶Никаква крв да не јадете во сите живеалишта свои, ни од кое и да било животно, ниту, пак, од птици.

²⁷А кој ќе јаде каква и да било крв, ќе се истреби од народот свој!«

²⁸Пак му рече Господ на Мојсеја, велејќи:

²⁹»Кажи им на синовите Израилеви, и речи им: кој принесува жртва своја пред Господа за спасение, нека принесува пред Господа и дар свој за жртвата за спасение.

³⁰Со свои раце да принесува принос пред Господа; лојот со градите нека го принесува, и кошулката на црниот дроб и сето тоа ќе го стави како дар пред Господа.

³¹А свештеникот нека го постави лојот врз жртвеникот, додека, пак, градите да му припаднат на Арона и синовите негови.

³²А десната плешка од жртвата ваша за спасение, давајте му ја на свештеникот, за да му биде како дел.

³³На свештеникот, пак, од синовите Аронови, што принесува крв и лој од жртвата за спасение, нека биде негова десната плешка.

³⁴Зашто градите од жртвата за спасение и плешките што се вознесуваат, ги земам од синовите Израилеви од нивните жртви за ваше спасение и му ги давам на Арона свештеникот и на синовите негови како вечно озаконет дел од синовите Израилеви.

³⁵Тоа ќе биде дел на помазаниот Арон и на помазаните синови негови од приносите пред Господа, од оној ден кога ќе застанат пред Господа како жртвоприносители,

³⁶како што заповеда Господ да им се дава на синовите Израилеви од денот кога ги помаза. Тоа е вечен закон за поколенијата нивни.

³⁷Тоа е законот за жртвите сепаленици, за жртвите за грев, за жртвите за престап, за жртвите за успевање и жртвите за спасение,

³⁸како што му даде заповед Господ на Мојсеја во гората Синајска, во денот кога им заповеда Господ на синовите Израилеви во пустињата Синајска да Му принесуваат на Господа дар од плодовите свои.«