Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Јеремија 10 Bible Online

Јеремија 10 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Јеремија 10

¹Слушајте го словото, кое Господ ви го кажува, доме Израилев!

²Вака вели Господ — не одете по патот на незнабошците и не плашете се од небесните знаци, од кои се бојат незнабошците.

³Бидејќи наредбите од народите се суетни: отсекуваат дрво во гората, го изделкуваат човечки раце,

⁴го украсуваат со сребро и злато, го прицврстуваат со клинови и со чекан за да не се ниша.

⁵Тие богови се како столб, измазнет на струг, и не говорат; нив ги носат, оти не можат да одат. Не плашете се од нив, оти тие не можат да направат зло, но и добро не можат да направат.

⁶Нема сличен на Тебе, Господи! Ти си велик и името Твое е велико со Твојата моќ.

⁷Кој не ќе се бои од Тебе, Царе над народите, зашто само Тебе Ти припаѓа тоа; бидејќи меѓу сите мудреци кај народите и во сите царства нема сличен на Тебе.

⁸Сите тие до еден се неразумни глупави; дрвото е суетно учење.

⁹Среброто ковано во листови се носи од Тарсис, златото од Уфаз, дело на мајстор и на леар; облеклото нивно е од порфир и кадифе; сето тоа е дело на вешти луѓе.

¹⁰А Господ Бог е вистина; Он е жив Бог и вечен Цар. Од Неговиот гнев трепери земјата, и народите не можат да го издржат Неговото негодување.

¹¹Така речете им: боговите што не ги направиле небото и земјата ќе исчезнат од земјата и од под небесата.

¹²Он ја создаде земјата со силата Своја, ја утврди вселената со мудроста Своја и со разумот Свој ги распростре небесата.

¹³Од гласот Негов шумат водите небески, и Он ги крева облаците од краиштата земни, создава молскавици среде дожд и изведува ветар од живеалиштето Свое.

¹⁴Секој човек станува безумен во своето знаење, се срамува секој леар со идолот свој, бидејќи она што го излеал е лага, и во него нема дух.

¹⁵Тоа е суета, дело на заблуда; во времето на посетата нивна тие ќе исчезнат.

¹⁶Делот на Јакова не е како нивниот; бидејќи неговиот Бог е создател на сѐ, а Израилот е жезал на неговото наследство; името Му е Господ Саваот.

¹⁷Прибери си го имотот свој од земјата, ти која ќе седиш во опсада.

¹⁸Оти вака вели Господ: еве, овој пат ќе ги исфрлам жителите од оваа земја и ќе ги одведам во тесно место, за да ги фатат.

¹⁹Тешко мене во маката моја; лута е раната моја, но јас си велам — »навистина тоа е моја болка и јас ќе ја поднесувам;

²⁰шаторот ми е опустошен и сите мои врвци се скинати; децата мои бегаат од мене, и ги нема: нема веќе кој да го распне шаторот мој и да ги постави завесите мои;

²¹бидејќи пастирите станаа безумни и не Го бараат Господа, па затоа и тие постапија неразумно, така што целото стадо им се распрсна.«

²²Ете, се слуша глас и голема врева од северната страна за да ги направи градовите на Јудеја пустиња, живеалиште на шакали.

²³Знам, Господи, дека патот на човекот не зависи од него, дека не е во власта на оној кој оди, за да ги исправа стапките свои.

²⁴Казни ме Господи, но по правда, не во гневот Свој, за да не ме сотреш.

²⁵Излеј ја јароста Своја врз народите, кои не Те познаваат, и врз племињата, што не го призовуваат името Твое; оти тие го изедоа Јакова, го проголтаа и го истребија и живеалиштето му го опустошија.