Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Јеремија 48 Bible Online

Јеремија 48 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Јеремија 48

¹За Моав вака вели Господ Саваот, Бог Израилев: тешко на Невон, бидејќи ќе биде опустошен; Киријатим ќе се осрамоти, и ќе се предаде; Мизгав ќе се посрами и ќе се вџаши.

²Ќе ја снема повеќе слава на Моав; во Есевон ќе преземаат зло против него: да отидеме за да го сотреме меѓу народите. И ти, Мадмено, ќе опустееш; меч ќе те гони.

³Се слуша пискот од Оронаим, пустошење и сотирање големо!

⁴Моав е сотрен; пискот кренаа децата негови.

⁵На искачување кон Лухит се слуша непрестаен плач; слегувајќи од Оронаим, непријателот слуша ужасен викот поради пропаста.

⁶Бегајте, спасувајте си ги животите свои и бидете како оголено дрво во пустиња.

⁷Бидејќи ти се надеваше на делата свои и на ризниците свои, затоа ќе бидеш фатен, и Хамос ќе појде во ропство заедно со свештениците и со кнезовите свои.

⁸И ќе дојде опустошител врз секој град, и нема ниеден град да се одржи; ќе загине долината и ќе запусти рамнината, како што вели Господ.

⁹Подајте му крилја на Моав, за да може да полета; градовите негови ќе станат пустиња, оти ќе нема во нив кој да живее.

¹⁰Нека е проклет секој, кој немарно го извршува делото на Господа, и нека е проклет кој го задржува мечот Негов од крв!

¹¹Од младоста своја Моав беше спокоен, и се гордееше на својата слава, и не се преточуваше од сад во сад и во ропство не беше отишол; затоа во него си остануваше вкусот негов, и мирисот негов не се менуваше.

¹²Но, еве, идат дни, вели Господ, кога ќе пратам врз него преливачи, што ќе го преливаат и ќе ги испразнат садовите негови и ќе ги скршат стомните негови.

¹³Па ќе биде посрамен Моав заради Хамоса, како што беше посрамен домот Израилев поради Ветил, надежта негова.

¹⁴Зошто вие велите: — ние сме луѓе храбри и силни сме во бој?

¹⁵Моав е сотрен, и градовите негови горат, и одбраните младичи негови појдоа на клање, вели Царот — Господ Саваот е името Негово.

¹⁶Блиска е погибелта на Моав, и брза неговото зло.

¹⁷Сожалете го сите негови соседи, и сите што го знаете името негово, речете: како се здроби моќниот жезал и славната патерица!

¹⁸Слези од височината на величието твое и седни во жедната земја, ќерко, жителко на Дивон, бидејќи опустошителот на Моав ќе дојде при тебе и ќе ги разруши тврдините твои.

¹⁹Застани на патот и погледај ти, која живееш во Ароир, прашај го оној, што бега, и онаа, што гледа да се избави: што станува?

²⁰Засрамен е Моав, зашто е сотрен; плачете и викајте, соопштете во Арнон дека Моав е опустошен.

²¹И суд дојде врз рамнината, врз Хелсон, врз Јаса и врз Мофат,

²²врз Девон, врз Невон и врз Бет — Девлатаим,

²³врз Киријат — Јарим, врз Бет — Гамул и врз Бет — Маон,

²⁴врз Кариот, врз Восор и врз сите градови на земјата Моавска, далечни и блиски.

²⁵Одбиен е робот на Моав и мишката негова е скршена, вели Господ.

²⁶Опијте го, зашто тој се крена против Господ; нека се валка Моав во блуеницата своја, и сам ќе стане за потсмев.

²⁷Зар не стана при тебе Израил за потсмев? Зар не те најде фатен меѓу крадците, па ти, кога зборуваше за него, само ја мавташе главата?

²⁸Жители Моавски, оставете ги градовите и живејте по карпите и бидете како гулаби, кои вијат гнезда при влезот на пештера.

²⁹Чувме за гордоста на Моав, гордост прекумерна, за неговата самоувереност и неговата надуеност, за неговото фалење и за горделивото негово срце.

³⁰Ја знам Јас дрскоста негова, вели Господ, но тоа е безнадежно; лагите негови нема ништо да направат.

³¹Затоа, ќе плачам за Моав и ќе пиштам за целиот Моав; ќе воздивнувам за оние во Кир — Харес.

³²Ќе плачам за тебе, лозо севамска, како што плачев за Јазера; твоите лозинки се префрлуваат преку морето, стигаат до езерото Јазерско; сотирачот ги нападна твоите летни производи и зрелото грозје.

³³Радоста и веселбата се одзеде од Кармил и од земјата Моавска. Јас ќе направа виното во бурињата да заврши; никој веќе нема да гази во каците со песни; боен повик ќе име, а не радосен миг.

³⁴Од пискотот на Есевон до Елеала и до Јаца тие ќе креваат глас од Сихор до Оронаим, до третата Егла, бидејќи и водите на Нимрим ќе пресушат.

³⁵Ќе го сотрам Моав, вели Господ, оние што принесуваат жртви по незнабожечките светилишта и кои им кадат на боговите.

³⁶Затоа срцето Мое ќе пишти за Моав како свирка, за жителите во Кир — Харес, срцето ќе им биде како свирка, бидејќи сите добра од нивните богатства пропаднаа;

³⁷на секого главата ќе му биде гола и на секого брадата истрижена, кај сите на рацете ќе има зарези, а околу бедрата вреќиште.

³⁸По сите покриви на Моав и по неговите улици ќе има само плач, бидејќи Јас го уништив Моав, како непотребен сад, вели Господ.

³⁹Како е сотрен тој, ќе речат, плачејќи; како Моав се покри со срам, кога го сврти тилот, и ќе биде Моав за потсмев и ужас, за сите, што го опкружуваат,

⁴⁰зашто вака вели Господ: ете, како орел ќе летне тој и ќе ги рашири крилјата над Моав.

⁴¹Градовите ќе бидат победени и трврдините освоени, а срцето на храбрите Моавци ќе биде во оној ден како срце на жена, што се измачува при породување.

⁴²И ќе биде истребен Моав меѓу народите, бидејќи се крена против Господа.

⁴³Страв, јама и клопка околу тебе — жителу моавски, вели Господ.

⁴⁴Кој ќе избега од ужасот, ќе падне во јама; а кој ќе излезе од јамата, ќе падне во стапица; бидејќи ќе ја испратам врз него, врз Моав годината на нивната казна, вели Господ.

⁴⁵Под сенката на Есевон застанаа оние што бегаа од сила; но оган излезе од Есевон, и пламен среде Сихон, па ќе го изгори крајот на Моав и темето на вознемирените синови.

⁴⁶Тешко тебе, Моаве! Пропадна народот од Хамос, бидејќи синовите твои ти ги одведоа во ропство, и ќерките твои во — плен.

⁴⁷Но во последните дни ќе ги вратам моавските заробеници, вели Господ. Дотука е судот за Моав.