Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Даниил 2 Bible Online

Даниил 2 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Даниил 2

¹Во втората година од царувањето свое Навуходоносор сони сон, од кој духот му се смати и сонот побегна од него.

²Па заповеда царот да ги повикаат гатачите и гледачите, меѓепсниците и Халдејците за да му го протолкуваат сонот. Тие дојдоа и застанаа пред царот.

³И им рече царот: »Сонив сон и духот ми се возбуди — сакам да знам што значи тој сон.«

⁴Тогаш Халдејците му рекоа на царот по арамејски јазик: »Царе, да си жив довека, кажи им го на слугите својот сон и ние ќе објасниме што означува тој.«

⁵Одговори царот и им рече на Халдејците: »Сонот избега од мене; ако не ми го кажете сонот и што означува тој, ќе бидете исечени на парчиња, и куќите ваши ќе биде претворени во урнатини;

⁶ако, пак, ми го кажете сонот и што означува тој, од мене ќе добиете дарови, награда и голема чест; па кажете ми го сонот и што означува тој!«

⁷Тие повторно одговорија и рекоа: »Царот нека им го каже на слугите својот сон и ние ќе објасниме што означува тој.«

⁸Одговори царот и рече: »Гледам дека вие сакате да добиете во време, оти гледате, дека сонот веќе избегал од мене.

⁹Бидејќи не ми го кажувате сонот, вие секако имате некоја намера: се готвите да ми кажете лага и измама, додека мине времето; но кажете му на синот мој и тогаш ќе знам дека вие можете да ми објасните и што значи тој.«

¹⁰Халдејците му одговорија на царот и рекоа: »На земјата нема човек што може да му го открие на царот сонот, и затоа ниеден цар, голем и силен, не побарал слично нешто од ниеден јасновидец, гледач и Халдеец;

¹¹сонот, што го бара царот, е толку тежок, што никој друг не може да му го открие на царот, освен боговите, кои не живеат со смртниците.«

¹²Царот се разгневи и се јадоса многу поради тој одговор, па заповеда да ги истребат сите вавилонски мудреци.

¹³Кога излезе таа заповед да се убиваат мудреците, го побараа Даниила и другарите негови за да ги убијат.

¹⁴Тогаш Даниил се обрна со претпазливост и мудрост кон Ариоха, началникот на царските телохранители, кој беше излезен да ги убива вавилонските мудреци,

¹⁵и го праша Ариоха, а тој беше силен пред царот: »Зошто таква страшна заповед од царот?« Тогаш Ариох му ја прикажа на Даниила целата случка.

¹⁶И Даниил појде кај царот и измоли да му даде време за да му го каже на царот толкувањето на сонот.

¹⁷Даниил отиде дома и им ја кажа работата на своите другари Ананија, Мисаила и Азарија,

¹⁸за да измолат милост од Бога небесни за таа тајна, па Даниил и другарите негови да не загинат заедно со другите мудреци вавилонски.

¹⁹И тогаш тајната му беше откриена на Даниила во ноќно време, и Даниил го благослови небесниот Бог.

²⁰И рече тогаш Даниил: »Нека е благословено името на Господа од века и до века, зашто во него има мудрост и сила.

²¹Он ги менува времињата и годините, соборува цареви и поставува цареви, дава мудрост на мудри и знаење на разумни.

²²Он открива што е длабоко и сокриено, знае што има во темнината и светлината живее со Него.

²³Те прославувам и величам, Боже на татковците мои, затоа што ми даде мудрост и сила и ми го откри она, за што те молевме; оти Ти ни го откри сонот на царот.«

²⁴Потоа Даниил отиде при Ариоха, кому царот му беше заповедал да ги убие мудреците вавилонски, влезе и му рече: »Не убивај ги мудреците вавилонски; одведи ме при царот и јас ќе му откријам што означува сонот.«

²⁵Тогаш Ариох веднаш го одведе Даниила кај царот и му рече: »При заробените синови на Јуда најдов човек кој може да му открие на царот што означува сонот.«

²⁶Царот му рече на Даниила, кој беше преименован во Валтазар: »Можеш ли да ми го кажеш сонот што го видов и што означува тој?«

²⁷Даниил му одговори на царот и рече: »Тајната за која царот прашува не можат да му ја откријат на царот ни мудреците, ни маѓапесниците, ни јасновидците ни гледачите.

²⁸Но на небесата има Бог, Кој открива тајни; и Он ќе му открие на царот Навуходоносор сѐ што ќе се збидне во последните денови. Твојот сон И она што го видела главата твоја на твоето легло, е ова:

²⁹Ти царе, на леглото свое си мислеше што ќе се случи после, и Оној Кој отркива тајни, ти покажа што ќе се случи.

³⁰А мене таа тајна ми се откри, не за да бидам помудар од сите живи, туку за да му биде откриена на царот смислата, и за да ги узнаеш мислите на срцето свое.

³¹Твоето видение, царе, е вакво; ете, некаков си голем, огромен беше тој лик, стоеше пред тебе во голема светлина, и погледот му беше страшен.

³²Главата на тој лик беше чисто злато, градите и рацете од сребро, додека стомакот и бедрата негови беа бакарни.

³³Потколениците железни, а нозете дел железни, дел глинени.

³⁴Ти го гледаше, додека еден камен не се откачи од планината сам, удри во идолот, во неговите железно — глинени нозе и го скрши.

³⁵Тогаш заедно сѐ се раздроби: железото, глината, бакарот, среброто и златото станаа како прав на летно гумно; ветрот ги однесе, и трага од нив не остана, а каменот што го разби идолот стана колема планина и ја исполни целата земја.

³⁶Ете, тоа е сонот, а сега да кажам пред царот и што означува тој.

³⁷Ти царе, цар над царевите, кому небесниот Бог му подарил царства, власт сила и слава,

³⁸и во рацете твои ти ги предал сите човечки синови, каде и да живеат тие, сите ѕверови земни и птици небески и те поставил за господар над сите нив, — ти си таа златна глава.

³⁹По тебе ќе се крене друго царство, помало од твоето, а и трето царство, бакарно, ќе владее над целата земја.

⁴⁰А четвртото царство ќе биде цврсто како железо; оти како што железото троши и дроби сѐ, така и тоа железо што крши сѐ, ќе дроби и ќе уништува.

⁴¹А тоа што си ги видел нозете и прстите на нозете направени дел од грнчарска глина и дел од железо, тоа царство ќе биде разделено и во него ќе остане само нешто од цврстината на железото, бидејќи си видел железо, измешано со грнчарска глина.

⁴²И како што прстите на нозете беа дел од железо, а дел од глина, така и царството ќе биде делум силно, а делум слабо.

⁴³А она, пак, што си видел железо, измешано со грнчарска глина, тоа значи дека тие преку човечкото семе ќе се измешаат, но нема да се слеат едно со друго, како што железото не е слеано со глината.

⁴⁴И во деновите на тие царства небесниот Бог ќе подиегне царство кое нема да се разруши никогаш, а тоа царство нема да биде предадено на друг народ; тоа ќе ги победи и разруши сите царства, а само тоа ќе остане вечно.

⁴⁵Бидејќи ти виде дека каменот што падна од планината сам, го раздроби железото, бакарот, глината, среброто и златото. Великот Бог му даде на царот да разбере што ќе се случи потоа. И верен е тој сон и точно е неговото толкување!«

⁴⁶Тогаш царот Навуходоносор падна ничкум и се поклони пред Даниила, па заповеда да му донесат дарови и благопријатни кадива;

⁴⁷и му рече царот на Даниила: »Навистина вашиот Бог е Бог над боговите и Господар на царевите, Кој открива тајни, штом ти можеше да ја откриеш оваа тајна!«

⁴⁸Тогаш царот го возвиши Даниила, му даде многу големи дарови и го постави над целата област вавилонска, како главен началник над сите мудреци вавилонски.

⁴⁹Но Даниил го замоли царот, и тој ги постави Седраха, Мисаха и Авденаго над работите од земјата вавилонска, а Даниил остана при царскиот двор.