Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Даниил 5 Bible Online

Даниил 5 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Даниил 5

¹Царот Валтазар приреди голема гозба за илјада свои достоинственици и пред очите на илјадата пиеше вино.

²Откако вкуси од виното, Валтазар заповеда да се донесат златните и сребрените садови, кои татко му Навуходоносор беше ги изнесол од Ерусалимскиот храм за да пијат од нив царот, достоинствениците негови, жените негови и наложниците негови.

³Тогаш ги донесоа златните садови кои беа земени од Светилиштето на домот Божји во Ерусалим и пиеја од нив царот и достоинствениците негови, жените негови и наложниците негови.

⁴Пиеја вино и ги славеа боговите златни и сребрени, бакарни и железни, дрвени и камени.

⁵Во истиот момент се појавија прсти од човечка рака и пишуваа спроти светилникот на ѕидот од царскиот дворец, и царот ги виде прстите на раката што пишуваше.

⁶Тогаш царот го измени лицето, мислите му се смутија, појасот на бедрата му олабави и колената негови почнаа да се удираат едно со друго.

⁷Извика царот силно за да доведат маѓепсници, Халдејци и гледачи: царот проговори и им рече на мудреците вавилонски: »Оној што ќе го прочита тоа што е напишано и ми објасни што значи, ќе биде облечен во скерлет и околу вратот ќе му биде ставена златна веришка, а во царството мое ќе биде трет достоинственик.«

⁸И влегоа сите мудреци цареви, но никој не можеше да го прочита напишаното и да му го објасни на царот значењето негово.

⁹Царот Валтазар се разгневи многу и видот на лицето му се измени, а се смутија и достоинствениците негови.

¹⁰Царицата, пак, во врска со зборовите на царот и на достоинствениците негови влезе во собата каде што беше гозбата; проговори царицата и рече — »Царе, да си жив довека, да не те возмутуваат мислита твои и да не се менува изгледот на лицето твое.

¹¹Во царството твое има човек, во кото е духот на Бога светецот; во деновите на твојот татко се најде во него светлина, разум и мудрост како мудроста на боговите и царот Навуходоносор, твојот татко, го постави како глава на јасновидците, Халдејците и гледачите, лично татко ти, царот,

¹²бидејќи во него, во Даниила, кому царот му го промени името во Валтазар, се најде висок дух, знаење и разум способен да толкува соништа, да толкува загадочни работи и да разврзува јазли. Затоа нека го повикаат Даниила, и тој ќе го објасни значењето.«

¹³Тогаш го воведоа Даниила при царот, и царот проговори и му рече на Даниила: »Ти ли си Даниил, еден од заробените синови јудејски, кого мојот татко, царот, те доведе од Јудеја?

¹⁴Сум слушал за тебе дека во тебе има дух Божји и светлина и разум и голема мудрост.

¹⁵Еве, ми ги доведоа мудреците и маѓепсниците за да го прочитаат она што е напишано и да ми објаснат што значи тоа; но тие не можеа да ми објаснат.

¹⁶За тебе сум чул дека можеш да го објасниш значењето и да разврзуваш јазли; па така, ако можеш да го прочиташ она, што е напишано и ми објасниш што значи, ќе бидеш облечен во скерлет и околу вратот твој ќе има златна веришка, а во царството мое ќе бидеш трет достоинственик.«

¹⁷Тогаш Даниил одговори и му рече на царот: »Даровите нека ти останат при тебе, а почестите дај му ги на друг; а напишаното ќе му го прочитам на царот и значењето ќе му го објаснам.

¹⁸Царе, Севишниот Бог беше му дарувал на татко ти Навуходоносора царство, величие, чест и слава.

¹⁹Пред величието што му го беше дал Он, сите народи, племиња и јазици трепереа и се плашеа — кого сакаше го убиваше и кого сакаше — го оставаше жив; кого сакаше го издигаше, и кого сакаше го понижуваше.

²⁰А кога срцето негово се возгордеа и духот негов се ожесточи во дрскост, тој беше симнат од царскиот престол и славата му беше одземена,

²¹а беше одвоен од синовите човечки и срцето негово заприлега на ѕверско, и живееше со дивите осли; го хранеа со трева како вол, а телото негово се оросуваше од небеската роса, сѐ додека не разбра дека над човечкото царство владее Севишниот Бог и го поставува над него, кого сака.

²²А ти сине негов, Валтазаре, не го смири срцето свое, иако го знаеше сето тоа.

²³Туку се возгордеа против Господа небесниот и садовите од Неговиот дом ти ги донесоа, па ти и твоите великодостојници, твоите жени и наложниците пиевте од нив вино и ги славевте боговите сребрени и златни, бакарни и железни, дрвени и камени, кои не гледаат, ни слушаат, ниту разбираат; а Бога, во чии раце е и твојата душа и во Кого се сите твои патишта, ти не Го прослави.

²⁴Заради тоа и се појавија од Него тие прсти од рака и е напишано ова писмо.

²⁵А еве што е напишано: Мани, Текел, Фарес.

²⁶А еве го значењето на зборовите: Мани — го изброи Бог царството твое и му стави крај;

²⁷Текел измерен си на кантар и се најде многу лесен;

²⁸Фарес — царството ти е разделени и им е дадено на Мидијаните и Персијанците.«

²⁹Тогаш по заповед на Валтазара го облекоа Даниила во скерлет и му ставија околу вратот златна веришка, па го прогласи за трет великодостојник во царството.

³⁰Во истата ноќ Валтазар, царот халдејски, беше убиен.

³¹А Дариј Мидијанинот го презеде царството, кој тогаш беше на шеесет и две години.