Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Даниил 6 Bible Online

Даниил 6 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Даниил 6

¹Му се свиде на Дарија на царството да постави сто и дваесет сатрапи за да бидат управители во целото царство.

²А над нив тројца кнезови, од кои еден беше Даниил — на кого сатрапите ќе му даваат сметка, за да не биде царството претоварено.

³Даниил ги надминуваше другите кнезови и сатрапи, бидејќи во него имаше висок дух, и царот веќе се мислеше да го постави над целото царство.

⁴Тогаш кнезовите и сатрапите смислија предлог да го обвинат Даниила во управувањето со царството, но никако не можеа да најдат повод, ниту пак грешка, бидејќи тој беше верен и немаше никаква погрешка ни вина.

⁵Но тие луѓе рекоа: »Нема да најдеме причина против Даниила, ако не најдеме против него нешто во Законот на неговиот Бог.«

⁶Тогаш тие кнезови и сатрапи отидоа при царот и му рекоа вака: »Царе Дарие, жив да си довека!

⁷Сите кнезови во царството, намесниците, сатрапите, советниците и воените началници се согласија помеѓу себе да се издаде царска наредба и да се објави заповед: секој што во текот на триесет дена ќе се моли на кој и да било бог или човек, освен на тебе, царе, него да го фрлат во лавовска јама.

⁸И така, утврди го царе тоа решение и потпиши ја наредбата за да не се изменува, како закон Мидијански и Персијски и да не биде нарушен.«

⁹Царот Дариј го потпиша решението и заповедта.

¹⁰А Даниил, штом разбра дека е потпишана таква повелба, отиде во домот свој. Прозорците на неговата дворна соба му беа отворени спрема Ерусалим, тој трипати во текот на денот ги приклонуваше колената свои и му се молеше на својот Бог и Го славословеше, како што го правеше тоа и порано.

¹¹Тогаш тие луѓе, демнејќи го, го најдоа Даниила дека се моли и бара милост пред својот Бог;

¹²потоа отидоа и му кажаа на царот за царската заповед: »Нели ти потпиша повелба дека секој човек, кој во текот на триесет дена ќе му се моли на кој и да било бог или човек, освен на тебе, царе, да биде фрлен во лавовска јама?« Царот одговори и рече: »Тој збор е цврст како и законот на Мидијаните и Персијанците, што не допушта измени.«

¹³Тогаш тие одговорија и му рекоа на царот: »Даниил, кој е од заробените синови од Јудеја, не обрнува внимание ни на тебе, царе, ниту на повелбата која си ја потпишал, туку по трипати на ден се моли со свои молитви.«

¹⁴Царот кога го чу тоа, многу се јадоса и си стави при срце да го спаси Даниила и дури до зајдисонце многу размислуваше да го избави.

¹⁵Но оние луѓе дојдоа при царот и му рекоа: »Царе, знај дека според законот на Мидјаните и Персијците ниедно решение или заповед, потврдено од царот не може да се измени.«

¹⁶Тогаш царот заповеда, и го доведоа Даниила, па го фрлија во лавовската јама; тогаш царот му рече на Даниила: »Твојот Бог, Кому без престан Му служиш, Он нека те избави!«

¹⁷Па донесоа камен, го ставија врз отворот на јамата, и царот го запечати со својот прстен и со прстењата на великодостојниците свои, за да не се измени ништо по однос на Даниила.

¹⁸Потоа царот си отиде во својот двор, легна да спие без вечера, па дури и порача да не му донесат храна, но сонот бегаше од него.

¹⁹А утредента царот стана во зори и брзо се упати кон лавовската јама;

²⁰и кога се приближи до јамата, со нажален глас го повика Даниила и му рече: »Данииле, слуго на живиот Бог! Твојот Бог, Кому без прекин Му служиш, може ли да те избави од лавовите?«

²¹Тогаш Даниил му одговори на царот: »Царе, жив да си довека!

²²Мојот Бог го испрати својот ангел и им ја затвори устата на лавовите, така што тие не ме повредија, оти јас излегов пред Него чист, па и пред тебе, царе, не сум извршил никаков престап.«

²³Тогаш царот многу се зарадува за Даниила и заповеда да го извадат од јамата; го извадија Даниила од јамата, и никаква повреда не се забележа на него, оти тој веруваше во својот Бог.

²⁴Царот заповеда, па ги доведоа оние луѓе, што го обвинуваа Даниила, и ги фрлија во лавовската јама, како нив самите, така и децата нивни и жените нивни и уште не беа стигнале до дното на јамата, лавовите ги беа зграбиле и им ги беа здробиле сите нивни коски.

²⁵Потоа царот Дариј им напиша на сите народи, племиња и јазици кои живееја по целата земја: »Мирот да ви се умножи!

²⁶Издавам повелба во секоја област на царството мое да треперат и да се плашат пред Данииловиот Бог, зашто Он е Бог жив и вечно живее, а царството Негово е непобедливо, и Неговото владение е бескрајно.

²⁷Он избавува и спасува, прави чудеса и знаци по небото и земјата; Он го избави Даниила од силата на лавовите.«

²⁸И така Даниило живееше добро и за царувањето на Дариј, а и во царувањето на Кир Персиски.