Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Јона 1 Bible Online

Јона 1 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Јона 1

¹И би словото Господово до Јона, синот Аматиев:

²»Стани и оди во Ниневија, град голем, и проповедај во него, зашто неговите лоши дела стигнаа до Мене.«

³А Јона стана за да избега во Тарсис од лицето Господово; слезе во Јопа, каде што најде кораб што плови за Тарсис, па откако ја плати возарината, влезе во него за да избега со него во Тарсис од лицето Господово.

⁴Но Господ подигна силен ветар на морето, и настана голема бура, така што коработ за малку ќе се разбиеше.

⁵Морнарите се уплашија и повикаа секој кон својот бог, па почнаа товарот од коработ да го фрлаат во морето, за да му се олесни; а Јона беше слегол во дното на коработ, легнал и длабоко заспал.

⁶Тогаш дојде при него капетанот на коработ и му рече: »Што, ти спиеш! Стани и повикај кај твојот Бог. Можеби Бог ќе се сети на нас, и ние нема да загинеме.«

⁷Па си рекоа еден на друг: »Да фрлиме жреб и да видиме поради кого нѐ снајде оваа беда.« Фрлија жреб и жребот падна на Јона.

⁸Тогаш му рекоа: »Кажи ни заради што нѐ снајде оваа неволја? Со што се занимаваш, и од каде идеш? Каде е твојата земја и од кој народ си?«

⁹Тој им рече: »Јас сум Евреин, Го почитувам Господа Бога на небесата, Оној што ја создаде земјата и водата.«

¹⁰Тогаш луѓето се уплашија многу и му рекоа: »Зошто го направи ова?« Оти тие узнаа дека тој бега од лицето Господово, — како што тој сам им беше кажел.

¹¹И му рекоа: »Што да направиме со тебе, та морето да стивне за нас?« Бидејќи морето се брануваше.

¹²Тогаш тој им рече: »Земете ме и фрлете ме в море, и морето за вас ќе стивне, оти знам дека поради мене се крена оваа бура.«

¹³Луѓето потоа се трудеа некако да се приближат до суво, но не можеа, бидејќи морето сѐ повеќе беснееше против нив.

¹⁴Тогаш повикаа кон Господа и рекоа: »Те молиме Господи, да не загинеме поради душата на овој човек, и да не бидеме одговорни за невина крв, зашто Ти, Господи, си направил како што ти е Тебе угодно.«

¹⁵Па го зедоа Јона и го фрлија во морето; и морето престана да се бранува.

¹⁶Тогаш луѓето се уплашија многу од Господа, Му принесоа на Господа жртви и се заветуваа.