Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Броеви 32 Bible Online

Броеви 32 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Броеви 32

¹Рувимовите синови и Гадовите синови имаа многу добиток; и тие видоа, дека земјата Јазир и земјата Галад се места за стада.

²И Гадовите синови и Рувимовите синови дојдоа и му кажаа на Мојсеја и на свештеникот Елеазар и на кнезовите народни, велејќи:

³»Атарот и Девон, Јазир и Намра, Есевон и Елеали, Севам, Невив и Веан, —

⁴земјата, која Господ им ја предаде на синовите Израилеви, е земја за одгледување стада, а твоите слуги имаат стада.

⁵— И рекоа — ако сме нашле благословение пред тебе, дај им ја таа земја на слугите твои во владение; не ни преведувај преку Јордан.«

⁶И им рече Мојсеј на Гадовите синови и на Рувимовите синови: »Браќата ваши ќе отидат во војна, а вие туке ли ќе останете?

⁷Зошто го одвраќате срцето на синовите Израилеви да одат во земјата што Господ им ја дава?

⁸Не направија ли така татковците ваши, кога ги испраќав од Кадис-Варни да ја видат земјата.

⁹Тие отидоа до долината на лозјата и ја видоа земјата, и го одвратија срцето на синовите Израилеви, за да не отидат во земјата, која Господ им ја дава;

¹⁰и во оној ден се разгори гневот на Господа и Он се заколна, велејќи:

¹¹‚И тие луѓе, што излегоа од Египет, од дваесет години и нагоре, кои знаат што е добро и што е зло, нема да ја видат земјата, за која му се бев заколнал на Авраама, Исака и Јакова, зашто тие не Ме послушаа,‘

¹²освен Халев, синот на Јефонија, и Исус, синот Навинов, зашто тие Го послушаа Господа;

¹³и се разгори гневот на Господа против Израилот, и Он ги водеше по пустињата четириесет години; додека не се сотре целиот род, кој беше направил зло пред Господа.

¹⁴И ете, наместо татковците ваши, востанавте вие, изроди од грешници, за да ја зголемите уште повеќе јароста Господова против Израилот.

¹⁵Ако се одвратите од Него, Он пак ќе го остави Израилот во пустињата, и вие ќе го погубите сиот овој народ.«

¹⁶И тие се приближија до него и рекоа: »Ќе направиме тука кошари за стадата наши и градови за децата наши;

¹⁷а самите ние први ќе се вооружиме и ќе одиме пред синовите Изрилеви, додека не го одведеме до местата нивни; добитокот наш нека остане во утврдени градови, за да биде во безопасност од месните жители;

¹⁸нема да се вратиме во домовите наши си додека не стапат синовите Израилеви секој на својот дел;

¹⁹зашто нема да земеме заедно со нив дел од онаа страна на Јордан и понатаму, бидејќи со жреб ни се даде оваа страна на Јордан, кон исток.«

²⁰Тогаш Мојсеј им рече: »Ако го направите тоа, ако отидете вооружени во војна пред Господа,

²¹и секој од вас вооружен го мине Јордан пред Господа, додека не ги истреби Он пред Себе Своите непријатели,

²²и земјата ќе биде покорена пред Господа, тогаш потоа ќе се вратите и нема да бидете виновни пред Господа и пред Израилот, и ќе ја владеете оваа земја пред Господа.

²³Но ако не постапите така, ќе згрешите пред Господа и за гревот свој ќе претрпите казна, што ќе ве стигне.

²⁴Изградете градови на имотите ваши и огради за добиток ваш, и извршете го она, што го кажавте со устата своја!«

²⁵Тогаш Гадовите синови и Рувимовите синови му рекоа на Мојсеја: »Слугите твои ќе направат така, како што заповедал Господ наш;

²⁶децата, пак, наши, жените наши, и сиот наш добиток нека останат тука во градовите на Галад,

²⁷а слугите твои, сите вооружени и подготвени како војници, пред Господа ќе појдат во војна, како што вели Господ.«

²⁸И Мојсеј му заповеда на свештеникот Елеазар и на Иисуса, Навинов син, и на началниците над племињата на синовите Израилеви,

²⁹и им рече: »Ако Гадовите синови и Рувимовите синови го преминат заедно со вас Јордан, сите вооружени и подготвени за војување пред Господа, и ја завладеат земјата пред вас, дајте им ја да ја владеат земјата Галад.

³⁰Ако пак не тргнат заедно со вас вооружени и подготвени за војна пред Господа, тогаш испретете ги пред вас имотите нивни жените нивни и добитокот нивни во Хананската земја, и нека ја наследат заедно со вас земјата Хананска.«

³¹Тогаш Гадовите синови и Рувимовите синови одговорија и рекоа: »Како што ни заповеда Гопсод, на слугите негови, така и ќе направиме;

³²ние ќе тргнеме вооружени пред Господа за Хананската земја, а дајте ни ја во владение наше оваа страна на Јордан.«

³³И им го даде Мојсеј — на Гадовите синови и на Рувимовите синови и половината од племето Манасиево, и на синовите Јосифови — царството на Сион, аморејски цар, и царството на Ог, васански цар, земјата со градовите нејзини и околностите нивни, — градовите на земјата наоколу.

³⁴И Гадовите синови го изградија Дивон, Атарот и Ароир,

³⁵и Софан, и Јазир и ги утврдија;

³⁶и Амрам и Вегран, градови утврдени, и огради за овци.

³⁷А Рувимовите синови ги изградија Есевон, Елеали, Каријатаим,

³⁸И Невон, и Веелиеон, чии имиња беа изменети, и Севма, и им дадоа имиња на градовите, што ги изградија.

³⁹И отиде Ур, синот Махиров, Манасиев внук, во Галад, и го презедоа и ги порази Аморејците, што живееја таму.

⁴⁰Јаир, пак, синот Манасиев, отиде и ги презеде селата нивни и ги нарече Јаирови села.

⁴¹И му го даде Мојсеј Галад на Манасиевиот син Махир, и тој се насели таму.

⁴²А Навав отиде и го зазеде Кага и потчинетите му градови, и го нарече според името свое: Навав.