Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Броеви 35 Bible Online

Броеви 35 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Броеви 35

¹И му рече Господ на Мојсеја во западен Моав при Јордан, спроти Јерихон, велејќи:

²»Заповедај им на синовите Израилеви да им дадат со жреб на левитите од добиените делови во владение свое градови за живеење, и поле околу градовите дајте им на левитите;

³во градовите ќе живеат тие, а полето ќе биде за добитокот нивни, и за сите нивни четвороножни животни.

⁴Полето околу градовите, што ќе им го дадете на левитите, треба да се простира од градскиот ѕид две илјади лакти наоколу.

⁵И измерете надвор од градот, откај исток две илјади лакти, откај страната на југ две илјади лакти, и страната откај морето две илјади лакти, откај север две илјади лакти, а во средината да биде градот; такво ќе им биде полето околу градовите.

⁶Меѓу градовите што ќе им ги дадете на Левитите, шест града нека има за засолниште, каде што ќе дозволите да избегаат оние што убиле; и освен нив дајте четириесет и два града:

⁷сите градови, што ќе им ги дадете на Левитите, да бидат четириесет и осум града со поле околу нив.

⁸И кога ги давате градовите од владението на синовите Израилеви, давајте од поголемото — повеќе, од помалото помалку; според наследството свое, што ќе го добие, нека им даде од своите градови на Левитите.«

⁹И му рече Господ на Мојсеја, велејќи:

¹⁰»Кажи им на синовите Израилеви и речи им: ‚кога ќе минете преку Јордан во Хананската земја,

¹¹разделете си градови, што ќе ви бидат градови прибежишта, каде што би можел да избега убиец, кој убил ненамерно.‘

¹²И тие градови нека ви бидат засолниште од одмаздникот за крв, та да не биде погубен оној, што го извршил убиството, пред да излезе на суд пред народот.

¹³А градовите, што ќе ги дадете, градовите за засолништа, треба да бидат шест:

¹⁴три града дајте од оваа страна на Јордан и три града дајте во Хананската земја; тие треба да бидат градови прибежишта.

¹⁵Тие шест градови да бидат засолништа за синовите Израилеви, за придојдениот и за преселениот меѓу вас, за да избега во нив секој, кој убил човек не сакајќи.

¹⁶Ако некој удри некого со железно орудие и тој умре, тој е убиец: убиецот да биде убиен;

¹⁷и ако некој удри некого со камен од рака, и тој умре од каменот; тој е убиец, убиецот да биде убиен;

¹⁸или ако удри со дрвено орудие од рака, па тој од тоа умре, тој е убиец, убиецот да биде умртвен.

¹⁹Одмазникот за крв сам може да го убие убиецот: штом ќе го сретне, може сам да го умртви.

²⁰Ако некој турне некого од омраза, или со умисла фрли на него нешто, така што тој да умре,

²¹или од завист го удри со рака, па тој умре, тогаш оној што удрил да биде убиен, тој е убиец; одмаздникот за крв може да го умртви убиецот, штом ќе се сретне со него.

²²Ако го турне, не сакајќи, и без непријателство, или фрли на него нешто без умисла,

²³или, без да види, откачи некој камен одозгора, што може да предизвика смрт, така што оној умре, но тој не му бил непријател и не му мислел зло,

²⁴тогаш народот да го реши делото меѓу убиецот и одмаздникот за крв според оваа наредба;

²⁵и народот да го спаси убиецот од раката на одмазникот за крв, и да го врати во градот на неговото засолниште, каде што избегал тој, за да живеее таму до смртта на големиот свештеник, кој е помазан со свет елеј.

²⁶Ако убиецот излезе надвор од градот за засолнување, каде што избегал,

²⁷па одмаздникот за крв го сретне надвор од границата на градот прибежиште и го убие, нема да биде виновен за крвнина,

²⁸зашто оној треба да живее во градот на засолништето свое до смртта на големиот свештеник, а по смртта на големиот свештеник убиецот ќе може да се врати во земјата на имотот свој.

²⁹Тоа да ви биде законска наредба во поколенијата ваши, по сите ваши живеалишта.

³⁰Секој што ќе убие човек убиецот да биде пред свидетели; но еден сведок не е доволен за осудување на смрт.

³¹И не земајте откуп за душата на убиецот, кој е виновен за смртта, него предавајте го на смрт.

³²И не земајте откуп за избеган во засолнички град, за да му дозволите да живее во земјата своја, си до смртта на великиот свештеник.

³³На убивајте на земјата, на која живеете; зашто крвта ја осквернува земјата, и земјата не се чисти од пролеаната крв врз неа поинаку, освен со крвта на оној, што ја пролеал.

³⁴Да не ја осквернувате земјата, на која живеете, во која помеѓу вас се вселив и Јас; зашто Јас сум Господ, Кој се всели меѓу синовите Израилеви.«