Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Авакум 2 Bible Online

Авакум 2 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Авакум 2

¹Застанав на стража, и стоејќи на кулата, набљудував за да разберам, што ќе ми каже Он, и што да одговорам на укорот од Него.

²Ми одговори Господ и ми рече: Запиши го видението и одбележи го на плочи јасно, та оној, што ќе чита, да може да го прочита;

³зашто видението се однесува до определеното време; тоа зборува за свршетокот и нема да излаже; па, и ако се забави, чекај го, оти ќе наиде и нема да забави. Оној што иде, ќе дојде.

⁴И ете, гордата душа нема да се успокои, а праведникот преку варата ќе живее.

⁵Гордиот човек, како незовриено вино, нема да се успокојува; тој ја раширува душата своја како пеколот, и ненаситен е како смртта; ги собира при себе сите народи и ги ограбува сите племиња.

⁶Нема ли сите тие да го земат за приказ и да испеат иронична песна: »Тешко му на оној што без мерка се збогатува, и тоа не со свое, за долго ли? И натрупува залози.«

⁷Нема ли да станат наеднаш оние, што ќе те измачуваат, и нема ли против тебе да се кренат грабители и ти ќе им станеш за грабеж?

⁸Бидејќи си ограбил многу народи, и тебе ќе те ограбат сите други народи, зашто си пролеал човечка крв, зашто си ја разорил земјата, градот и сите што живеат во него.

⁹Тешко му на оној, што се лакоми кон неправедни печалби за домот свој, за да го изгради домот свој на високо и така да се запази од раката на злото.

¹⁰Си смислил тој срам за домот свој, откако истребил многу народи, и си згрешил против душата своја.

¹¹Камењата од ѕидовите ќе повикаат и стегите дрвени ќе им одговорат:

¹²»Тешко му на оној кој ѕида град врз крв, и што гради тврдини врз неправда!«

¹³Ете, не е ли тоа од Господа Саваот што народите се трудат за оган и племињата се измачуваат напразно?

¹⁴Зашто земјата ќе се исполни со славата Господова онака како што водите го исполнуваат морето.

¹⁵Тешко му на оној што го пои ближниот свој со пијалок, измешан со злобата своја, за да ја види голотијата негова!

¹⁶Ти си презаситен со срам место со слава; пиј, пак, и ти и покажи ја голотијата своја и кон тебе ќе се сврти десницата Господова и срамот на славата твоја.

¹⁷Зашто твоето злодејание на Ливан ќе падне врз тебе, оти си истребувал уплашени животни, бидејќи си пролевал човечка крв, си ги опустошувал земјата, градот и сѐ што живее во него.

¹⁸Каква корист има од резан лик, направен од уметник, од тој излеан лажен учител, макар што вајар, правејќи неми идоли, ќе се надева на делото свое.

¹⁹Тешко му на оној, кој на дрво вели — »стани« — и на нем камен — »разбуди сѐ.« Ќе научи ли тој некого на нешто? Ете, тој е опкован со злато и сребро, но здив во него нема.

²⁰Господ е во Својот свет храм: нека молчи целата земја пред лицето Негово!