Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 1. Макавејска 13 Bible Online

1. Макавејска 13 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

1. Макавејска 13

¹Шимун дозна дека Трифон собрал голема војска за да појде во јудејската земја и да ја уништи;

²откако виде дека народот е уплашен, тој влезе во Ерусалим и го собра народот.

³Тој ги храбреше луѓето и им велеше: »Вие самите знаете колку јас, моите браќа и домот на мојот татко направивме за овие закони и светињи, знаете за војните и за неволјите што ги претрпевме.

⁴Затоа за Израел изгинаа сите мои браќа, а јас останав сам.

⁵И сега, да не даде Бог, да почнам да си го жалам мојот живот во времето на ова угнетување, зашто јас не сум подобар од моите браќа.

⁶И јас ќе се одмаздувам за мојот народ и за Светилиштето, за нашите жени и деца, зашто сите народи се соединија од омраза против нас, за да нѐ уништат.«

⁷Се разгори духот на народот кога ги слушна тие зборови,

⁸па му одговорија со висок глас и му рекоа: »Ти си наш водач, место Јуда и Јонатан, твоите браќа;

⁹води ја нашата војска, и сѐ што ќе ни кажеш — ќе извршуваме.«

¹⁰Тогаш тој ги собра сите мажи способни за борба, побрза да ги заврши ерусалимските ѕидови и од сите страни добро го заврсти градот.

¹¹Потоа го испрати во Јопија Јонатан, синот на Абсалом, и со него многу војска; тој ги изгони оние што беа во неа и остана таму.

¹²Меѓутоа, Трифон се дигна од Птолемаида со многубројна војска, за да влезе во јудејската земја: со него беше и Јонатан под стража.

¹³Шимун постави логор кај Адида спроти рамнината.

¹⁴Кога Трифон дозна дека Шимун го зазел местото на својот брат Јонатан и дека има намера да војува со него, испрати кај него пратеници да му кажат:

¹⁵»Ние го задржавме брат ти Јонатан за среброто што ѝ го должеше на царската ризница, поради потребите што ги имаше.

¹⁶Затоа, испрати сто сребрени таланти, испрати ги и двајцата негови синови за заложници, за да не се одметне од нас кога ќе го пуштиме на слобода.«

¹⁷Шимун знаеше дека гласниците го мамат, но сепак ги испрати и среброто и децата, за да не си навлече голема омраза од народот,

¹⁸кој би рекол, дека Јонатан не е ослободен затоа што не го испратил среброто.

¹⁹И така, тој ги испрати и децата и среброто, но Трифон го измами и не го ослободи Јонатан.

²⁰Потоа Трифон појде, за да навлезе во земјата и да ја опустоши, но отиде по заобиколен пат кон Адора. А Шимун и неговата војска одеа по него насекаде каде што одеше.

²¹Оние, кои беа во тврдината, испратија луѓе по Трифон, за да му кажат да дојде кај нив преку пустината и да им донесе храна.

²²Трифон ја подготви целата своја коњица, за да појде таа ноќ, но имаше голем снег, и не тргна поради снегот, туку стана и отиде во Галад.

²³Кога се приближи до Баскама, го уби Јонатан, кој беше погребан таму.

²⁴Потоа Трифон се врати и отиде во својата земја.

²⁵Шимун испрати луѓе и ги зеде коските на својот брат Јонатан и ги погреба во Модин, градот на неговите татковци.

²⁶Сиот Израел жалеше и плачеше по него многу дни.

²⁷Шимун изгради споменик на својот татко и на браќата свои од делкан камен, однапред и одназад, го издигна високо, за да се гледа оддалеку;

²⁸таму стави седум пирамиди, една спроти друга: на татко си, на мајка си и на четворицата браќа;

²⁹им направи убави украси, стави наоколу високи столбови, а на столбовите, за вечен спомен, ја постави и бојната опрема, а до нив — извајани кораби, така што сите што пловеа по морето да ги видат.

³⁰Тој гроб, што го направи Шимун во Модин стои и денес.

³¹А Трифон го поведе на пат младиот цар Антиох и го уби.

³²Потоа се зацари и се круниса за Азија, и направи големо зло на земјата.

³³Шимун градеше тврдини во Јудеја, ги укрепуваше со високи кули и со големи ѕидови, со врати и затворачи, а тврдините ги полнеше со храна.

³⁴Потоа избра луѓе и ги прати кај царот Димитриј да го молат да им ги олесни давачките, зашто Трифон знаеше само да ограбува.

³⁵Царот Димитриј му прати одговор на тие зборови и му го напиша ова писмо:

³⁶»Царот Димитриј до Шимун, првосвештеникот и пријателот на царевите и до старешините на јудејскиот народ — поздрав.

³⁷Ја примивме златната круна и палмовото гранче, што ни ги пративте и ние спремни сме со вас да склучиме целосен мир и да им напишеме на даночниците да ви ги простат долговите.

³⁸И сѐ она што сме се договориле со вас да остане во сила; и тврдините што ги изградивте нека ви припаѓаат вам.

³⁹Ви ги простуваме и вашите необмислени грешки до денес и данокот за венците, што требаше да го плаќате; ако и нешто друго било земено во Ерусалим, веќе да не се зема.

⁴⁰И, ако меѓу вас се наоѓаат способни мажи за да бидат запишани во бројот на оние што ѝ припаѓаат на мојата телесна стража, нека се запишуваат. Нека владее мир меѓу вас.«

⁴¹Во сто и седумдесеттата година е симнат јаремот од Израел, што му го наметнуваа незнабошците;

⁴²и Израелскиот народ во преписката и одговорите почна да пишува: »Во првата година на Шимун, големиот првосвештеник, водач и управител на Јудејците.«

⁴³Во тоа време Шимун ја нападна Газа, ја заобиколи со војска, направи опсадна машина и ги привлече до градот, разби една кула и ја освои;

⁴⁴оние, пак, што беа на машините, скокнаа во градот и во градот настана голема бркотија.

⁴⁵Тогаш се искачија граѓаните со жените и децата, си ја кинеа облеката, викаа на високо и го молеа Шимун да ги поштеди,

⁴⁶велејќи: »Не постапувај со нас според нашите лоши работи, туку според твојата милост.«

⁴⁷Се смилува Шимун на нив и не војуваше со нив; само ги изгони од градот и ги исчисти домовите, во кои имаше идоли; така влезе во градот со песни и славословија.

⁴⁸Потоа исфрли од градот сѐ што беше нечисто, и насели мажи што го пазат законот, го утврди и во него направи живеалиште и за себе.

⁴⁹На оние, што беа во ерусалимската тврдина, не им даваа ни да излегуваат ниту да влегуваат, ни да купуваат ниту да продаваат; тие трпеа голем глад и многумина од нив умреа од глад.

⁵⁰Тогаш тие извикаа кон Шимун и бараа мир; тој им го даде, но ги изгони од тврдината, а потоа ја очисти од осквернувањата.

⁵¹Во неа влезе во дваесет и третиот ден од вториот месец, во сто седумдесет и првата година, со славословија и палмови гранчиња, со гусли, кимвали и цитри, со псалми и песни, зашто беше скршен големиот непријател на Израел.

⁵²Нареди тој ден да се празнува секоја година со веселба, ја утврди храмовата гора, која се наоѓаше близу до тврдината и се насели таму тој и тие што беа со него.

⁵³Шимун виде дека неговиот син Јован стана веќе маж, па го постави за воен заповедник на сите војски, а тој се насели во Газара.