Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 2. Макавејска 1 Bible Online

2. Макавејска 1 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

2. Макавејска 1

¹На браќата наши Јудејци во Египет — поздрав! »Браќата Јудејци во Ерусалим и во целата Јудејска земја ви пожелуваат добар мир.

²Бог нека ви даде добро и нека си го спомне својот завет со верните Свои слуги: Авраама, Исака и Јакова!

³Да ви даде срце да Го почитувате и да ја исполнувате Неговата света волја со сето срце ваше и со сета душа ваша.

⁴Да ви ги отвори вашите срца за Својот закон, за Своите повелби и да ви дарува мир!

⁵Да ги чуе вашите молитви, да биде милостив спрема вас и да не ве напушта во време на неволја!

⁶Така се молиме сега за вас.

⁷Во времето кога царуваше Димитриј, во сто шеесет и деветтата година, ние, Јудејците ви бевме пишале во жалост и страдања, што нѐ постигнаа во тие години, кога Јасон и неговите истомисленици се беа одметнале од светата земја и од царството,

⁸кога ја беа запалиле големата порта и пролеале невина крв. Тогаш Му се молевме на Господа и бевме услишани; принесувавме жртви и брашнени приноси, ги палевме светилниците и принесувавме лебови.

⁹А сега празнувајте го празникот Сеници, во месецот Хаслев.«

¹⁰Во сто осумдесет и осмата година, од оние што живеат во Ерусалим и во Јудеја, старешините и Јуда до Аристовула, учителот на царот Птоломеј, кој произлегува од родот на помазаните свештеници и до Јудејците што живеат во Египет — поздрав.

¹¹Избавени со Божја помош од многу опасности, ние Му благодариме свечено затоа што можевме да му се противпоставиме на царот,

¹²зашто Он ги изгони оние што го беа нападнале светиот град.

¹³Бидејќи, кога царот дојде во Персија и со него неговата војска, која се сметаше непобедлива, тие беа поразени во храмот на Нанеја преку измама, со која се послужија жреците на Нанеја.

¹⁴Односно, Антиох, под изговор дека има намера да се ожени со Нанеја, отиде на она место, заедно со своите пријатели, за да земе пари како мираз.

¹⁵Жреците на Нанеја ги изнесоа парите, а кога Антиох со неколкумина души влезе во храмот, свештениците го затворија светилиштето,

¹⁶па, штом го отворија тајниот отвор на сводот, почнаа да фрлаат камења и го убија заповедникот и оние што беа со него, ги исекоа на парчиња и, откако им ги пресекоа главите, ги фрлија пред оние што беа надвор.

¹⁷За сето ова нека е благословен нашиот Бог, Кој ги предаде безбожниците на смрт.

¹⁸И така, бидејќи имаме намера на дваесет и петтиот ден од месецот Хаслев да го празнуваме очистувањето на храмот, сметавме за потребно да ви јавиме, та и вие да го празнувате празникот Сеници и празникот на огнот, установен од Неемија, кога тој, отакако го изгради храмот и жртвеникот, принесе жртва.

¹⁹Зашто, кога нашите татковци биле одведени во Персија, тогаш побожните свештеници зеле тајно оган од жртвеникот, го сокриле во длабината на еден пресушен бунар и го покриле, така што никој не можел да го најде тоа скришно место.

²⁰И, откако изминале многу години, кога Му било угодно на Бога, Неемија, испратен таму од персискиот цар, го побарал тој оган од потомците на оние свештеници што го сокриле. А кога го известиле дека таму не нашле оган, туку само густа вода,

²¹тој им заповедал да нацрпат од таа вода и да му донесат; кога ги приготвиле жртвите, Неемија им рекол на свештениците со таа вода да ги поросат и дрвата и жртвите што биле ставени врз нив.

²²Само што го направиле тоа, изгреало сонцето, кое дотогаш било покриено со облак, вивнал силен оган, така што сите се зачудиле.

²³Додека горел огнот, свештениците и сиот народ се молеле: молитвата ја започнувал Јонатан, а Неемија заедно со другите ја продолжувале.

²⁴А еве ја содржината на молитвата: »Господи, Господи Боже, Создателе на си, Ти си страшен и силен, праведен и милостив, единствен Цар и единствен Добротвор,

²⁵единствен Дарител на си, единствен праведен, сесилен и вечен, Ти го избавуваш Израилот од секакво зло, Ти си ги избрал нашите татковци и си ги осветил!

²⁶Прими ја оваа жртва за сиот Твој израилски народ, запази го овој Твој дел и освети го;

²⁷собери ни нас распрснатите, ослободи ги оние што им робуваат на незнабошците, милостивно погледај на понизените и презрените, та да разберат оти си Ти нашиот Бог;

²⁸казни ги оние што ни измачуваат и гордо што ни жалостат;

²⁹насели го народот Твој на Твоето свето место, како што рекол Мојсеј.«

³⁰За тоа време свештениците пееле свечени песни.

³¹Кога жртвата ќе изгорела, Неемија заповедал со другата вода да ги полијат големите камења.

³²А кога го направиле тоа, избувнал силен пламен, но од светлината, која изгреала од жртвеникот, тој исчезнал.

³³Штом се разбрало за овој настан и кога за него бил известен и персискиот цар, оти на тоа место, каде што преселените свештеници го сокриле огнот, се нашла вода, со која Неемија и оние што биле со него, го осветиле жртвеникот,

³⁴царот, откако ја испитал работата, наредил тоа место да се огради како свето.

³⁵На оние, на кои им го дал, им ги оставил и големите приходи што ги имал од тоа место.

³⁶Оние, пак, што биле со Неемија тоа место го нарекле Нетар, што значи: очитсување; а многумина го нарекуваат и Нетај.