Read Свето Писмо (Гаврилова) 1990 Матеј 14 Bible Online

Матеј 14 - Свето Писмо (Гаврилова) 1990 bible

Матеј 14

¹Во тоа време гласот за Исуса дојде и до Ирода, четворовласникот;

²и им рече на своите потчинети: »Тоа е Јован Крстител; тој воскреснал, па затоа и стануваат чудеса преку него.«

³Зашто Ирод, кога го фати Јована, го врза и го фрли во затвор заради Иродијада, жената на брата му Филипа;

⁴бидејќи Јован му велеше: »Не бива да е твоја!«

⁵И сакаше да го убие, но се боеше од народот, оти го сметаа за пророк.

⁶И кога беше родениот ден на Ирода, ќерката Иродијадина играше пред гостите и му угоди на Ирода;

⁷затоа, тој со клетва ѝ вети дека ќе ѝ даде што и да побара.

⁸И таа, научена од мајка си, рече: »Дај ми ја овде на табла главата на Јована Крстител!«

⁹И се загрижи царот; но заради клетвата и гостите свои, нареди да ѝ ја дадат.

¹⁰Па прати, та ја отсекоа главата на Јована во затворот.

¹¹И ја донесоа главата негова на табла и ѝ ја дадоа на девојката, а таа ја однесе на мајка си.

¹²Учениците, пак, негови, како дојдоа, го дигнаа неговото тело и го погребаа; па отидоа и Му јавија на Исуса.

¹³Штом го чу тоа Исус, замина оттаму на кораб, во пусто место, Сам; а народот, штом узна за тоа, тргна по Него пеш од градовите.

¹⁴И кога излезе Исус, виде многу свет; и се смили над нив и ги излекува нивните болни.

¹⁵А на стемнување се приближија до Него учениците Негови и рекоа: »Овде е местово пусто, а и доцна е веќе; пушти го народот да отиде по селата и да си купи храна.«

¹⁶Но Исус им рече: »Нема потреба да одат; дајте им вие да јадат!«

¹⁷А тие Му рекоа: »Ние имаме само пет лебови и две риби.«

¹⁸Он им рече: »Донесете Ми ги тука!«

¹⁹И како му заповеда на народот да седне по тревата, ги зеде петте лебови и двете риби, погледна кон небото, ги благослови и како ги прекрши, ги даде лебовите на учениците, а учениците — на народот.

²⁰И јадеа сите и се наситија; и кренаа дванаесет кошеви полни со останати парчиња.

²¹А оние што јадеа, беа околу пет илјади души, освен жените и децата.

²²И веднаш ги покани Исус учениците Свои да влезат во кораб и да минат на другата страна пред Него, дури да го распушти народот.

²³Па штом го распушти народот, Он се искачи на планината, за да се помоли насамо. И таа вечер остана таму Сам.

²⁴А коработ беше веќе на сред море и брановите го удираа, зашто ветрот беше спротивен.

²⁵Но на четвртата стража, преку ноќта, дојде Исус при нив, одејќи по морето.

²⁶А учениците, штом Го видоа како оди по морето, се уплашија и рекоа: »Тоа е привидение« и од страв извикаа.

²⁷Но Исус веднаш почна да зборува со нив и им рече: »Не бојте се! Јас сум, не плашете се!«

²⁸А Петар, одговарајќи Му, рече: »Господи, ако си Ти, позволи да дојдам при Тебе во водата!«

²⁹И Исус му рече: »Дојди!« Па штом излезе од коработ, Петар тргна по водата за да оди при Исуса;

³⁰но, кога го виде силниот ветар, се уплаши, почна да потонува и извика: »Господи, спаси ме!«

³¹Исус веднаш му подаде рака, го фати и му рече: »Маловернику, зошто се посомнева?«

³²И кога влегоа во коработ, ветрот престана.

³³А оние, што беа во коработ, се приближија до Него, Му се поклонија и рекоа: »Навистина, Ти си Син Божји!«

³⁴Па откако преминаа, дојдоа во земјата Генисаретска.

³⁵Луѓето од тоа место, штом Го познаа, разгласија по целата таа околија и ги донесоа при Него сите болни.

³⁶И Го молеа да се допрат барем до крајот од Неговата облека; и тие, штом се допираа, се излекуваа.